
Even een vriendelijk bedoeld advies voor vanavond:
Steek nooit, maar dan ook echt NOOIT een vuurpijl aan in je kont.
Fijne jaarwisseling!
A young man called Chris from London wanted to buy a Christmas present for his new girlfriend. They hadn't been seeing each other for very long and she lived in Scotland. Chris consulted with his sister and decided, after careful consideration, that a pair of good quality gloves would strike the right note… not too romantic and not too personal.
Op dit moment lees ik John, een boek over John Lennon geschreven door zijn eerste vrouw Cynthia. Mensen die mij wat beter kennen weten dat ik een behoorlijke liefhebber ben van het werk van The Beatles. Halverwege de jaren '90 "ontdekte" ik die muziek en werd vrijwel meteen gegrepen door de verhalen die achter heel veel nummers schuil gaan. Ik verslond de boeken die mij meer inzicht zouden verschaffen in de band en de muziek, en in vrijwel alle boeken werd Cynthia afgeschilderd als de vrouw aan de zijlijn die John het huwelijk in had gelokt met een zwangerschap.
Als kerstpakket heb ik dit jaar echt iets nuttigs gekregen, namelijk een broodbakmachine. Na de kurkentrekkers met konijnenoren, gezelschapsspellen, bussen slagroom en zakken met pinda's ben ik verguld met dit, overigens volstrekt overbodige, cadeau. Bij de Albert Heijn op het dorp had ik vrijdag kant-en-klaarbroodmix gekocht; dan kon er tenminste niets fout gaan.
Goed, mensen, daar gaan we weer! Een ergernis van hier tot Tokyo van mij zijn de reclames van de zorgverzekeringen. Die bedrijven zijn net politici. De hele regeerperiode hoor je alleen maar ellende bij ze vandaan komen, maar als de verkiezingen in beeld komen buitelen ze over elkaar heen om de gunst van de kiezer (=consument) te bemachtigen. En dus hoor ik op de radio dat er bij Zilveren Kruis een Mandy of een Wendy werkt die zorgbemiddelaar is. Omdat ik die reclame ongeveer 900x per dag voorbij hoor komen, wilde ik wel eens weten of deze vrouw echt bestond. Ik dus Google opstarten en gezocht op de meest onmogelijke termen en wat denk je? Niet te vinden! Er is dus een actrice die zich vrijwillig heeft laten omdopen tot irritante kantoortut van een stoffige verzekeraar. Vrijwillig! Onbegrijpelijk.
Op dit moment ben ik een boek aan het lezen van Jan van der Plas, 50 Jaar Nederpop - Een Geschiedenis Van De Nederlandse Popmuziek. Zoals de titel doet vermoeden, is het een beknopte beschrijving van de popmuziek in Nederland vanaf de jaren '50 tot bijna heden. Op verhalende manier passeren anekdotes over heel veel artiesten de revue. En het is vrij compleet, van Marco Borsato tot Massada en van de Zangeres Zonder Naam tot Acda & De Munnik. Als je al die verhalen achter elkaar leest valt wel op hoe vaak artiesten ruzie krijgen met elkaar over geld. In de jaren '50 en '60 waren het nog "ouderwets" de managers die er vandoor gingen met de poen, maar vanaf de jaren '70 gaat het vooral over "wie heeft dat nummer geschreven". Dat lijkt een onbenullige vraag, maar als je met een band in een oefenruimte staat en er komt een gitarist binnen met een riffje, de bassist raakt geïnspireerd en maakt een killer basloop, de zanger krijgt een ingeving voor de tekst, de drummer slaat lekker door en je scoort een wereldhit, is dan de gitarist de schrijver, of een combinatie van alle leden van de band? Als de gitarist dan een haantje de voorste blijkt te zijn, zal hij zeggen dat hij het nummer geschreven heeft en de eerste ruzie is een feit.
Met de scooter in puin moet ik nu wel weer met de trein naar kantoor forenzen. Na een afwezigheid van ruim een half jaar vallen bepaalde dingen meteen op. Zo heeft NS al een tijd terug haar omroepmeldingen op de stations gewijzigd. Tegenwoordig hoor je niet meer dat de trein vertraging heeft, maar dat hij "over enkele minuten aan zal komen". Dat is de positivisering van een negatieve boodschap. Waar ik trouwens een geweldige hekel aan heb. Als een trein niet op tijd is, is die trein vertraagd. Daar verander je niets aan door het anders te brengen.
...Stond daar op het fietspad een zwerver. Om hem te ontwijken boog ik nog iets af naar rechts, maar het was alsof hij het er om deed en wist zichzelf precies vóór mijn scooter te positioneren. Vanaf dat moment totdat ik op het gras lag ben ik mijn geheugen kwijt, maar het ging ook gigantisch snel en misschien heb ik wel mijn ogen dichtgeknepen, ik weet het niet.
De milieulobby begint, wat mij betreft, ook steeds vermoeiender te worden. Neem nou het gezeur over de vervuiling van auto's. Kijk, auto's vervuilen, dat is nogal helder. Dat daar een oplossing voor gevonden moet worden ook. Maar gezien in het licht van andere vervuilers is dat wat alle auto's samen in Nederland uitstoten peanuts. 2% van alle luchtvervuiling wordt namelijk door auto's veroorzaakt. Toch blijft men op de auto hameren. Die zou bijvoorbeeld op stroom moeten gaan rijden.
En zo werd het dan weer december. Eerlijk gezegd ben ik van nature een beetje melancholiek aangelegd. Ik kan dan ook echt vanuit mijn diepste krochten verzuchten dat de tijd zo snel gaat, dat alles (gelukkig) niet bij het oude blijft, dat het nog maar een paar maanden geleden is dat je rondliep in je korte mouwtjes en "moet je nu kijken!", etc, etc. En dat terwijl ik nog niet eens bejaard ben!
Vorige week vroeg iemand aan mij of ik nog wel eens bekende Nederlanders voorbij zie schuiven in Amsterdam. Ik zei toen dat het voor de BN'ers gewoon te koud is en dus dat ik ze niet echt vaak meer zie tegenwoordig. Maar die conclusie bleek iets te voorbarig, want afgelopen maandag spotte ik ineens Matthijs van Nieuwkerk. Het was op dat moment donker weer, maar Matthijs droeg desalniettemin een donkere zonnebril. De man is echt boomlang, maar had zich weten te wurmen op een fietsje die hij geleend moet hebben van zijn kleine neefje; het zag er niet echt comfortabel uit. Hij keek ook een beetje alsof hij zorgen had. Zou mijn vermoeden dan toch echt waar zijn?
Goed nieuws van het front der iPhones! Tegenwoordig is het toestel ook voor andere providers geschikt, dus dat neemt de problemen waar ik eerder over berichtte weg. Ik geef het nog een half jaar en dan beginnen de tarieven voor dit klop-zuig-strijk-apparaat vanzelf te dalen. Hoop ik tenminste, want mijn huidige contract bij mijn telecomprovider loopt af op 3 april 2009.
Gisteren zijn we door de sneeuw heen naar de bioscoop geweest, de 22e James Bond hebben we met een bezoek vereerd. Toen een paar jaar geleden bekend werd dat Daniel Craig de rol van James op zich nam, stak er een storm van kritiek op. Hij was een blonde Bond, dat kon niet. Hij had altijd alleen maar schurkenrollen gespeeld, geen Bond waardig. En de mooiste vond ik nog wel dat hij niet knap genoeg zou zijn voor deze rol.
Het Goede Doel heeft op hun lp Mooi en Onverslijtbaar hun mooiste nummer staan als je het mij vraagt, Franse Auto. Het refrein van het nummer is als volgt.
Afgelopen dinsdag is voor de tweede keer een verstandskies bij mij verwijderd. Als het allemaal meezit is dit ook meteen de laatste keer dat deze ingreep bij mij heeft plaatsgevonden. Ik heb er namelijk nog twee, maar die zijn (nog) niet doorgekomen en dan laten ze die gewoon zitten. Gelukkig.
Afgelopen weekend heb ik het KiesKompas voor de waterschapsverkiezingen maar eens ingevuld. Vorige week had ik het stembiljet thuis ontvangen, maar wie moet ik kiezen? Want dat ik moest stemmen, dat stond voor mij wel vast. Als Alexander Pechtold namelijk stelt dat deze verkiezingen nergens over gaan, moet je op gaan passen. En ja hoor! In de kop van Noord-Holland wil "men" ongeveer hetzelfde gaan doen als wat ze in Groningen hebben geprobeerd, een blauwe stad aanleggen. Wie op dat onzalige idee gekomen is weet ik niet, maar mij lijkt het een heel slecht idee. Dat land is namelijk niet voor niks ooit droog gelegd en bovendien maak je een heleboel boeren werkloos. Maar goed, wie beslist hier over? Juist, het waterschap.
Al een tijdje heb ik geen update meer geplaatst op dit log. En dat terwijl ik best wel wat te melden heb. Zo heb ik de laatste tijd heel veel muziek "gevonden" op mijn harde schijf (geen idee hoe het er is gekomen! ;-).
Een tijdje geleden heb ik aan mijn blog de mogelijkheid toegevoegd om te reageren, maar ofwel werkte het niet, of alle lezers waren het eens met wat ik schreef, want als ik al een reactie kreeg was het alleen via privé-mail. Zo heb ik wel eens een foto weggehaald van iemand die het niet leuk vond om zichzelf terug te zien, heb ik namen verwijderd op verzoek van betrokkenen, of een stukje wat opgeschoond omdat het wat te scherp van toon was. Gisteren was dan de primeur van iemand die online reageerde op het stukje van afgelopen vrijdag over de Echte Gooische Meisjes. Oud-collega Daniëlle schreef:
Na het werk zit een man in een café van zijn te genieten. Komt er een verschrikkelijk sexy stuk binnen. Ze is zo aantrekkelijk dat de man zijn ogen nauwelijks van haar af kan houden. De vrouw merkt dat en loopt naar hem toe. Voordat hij zijn excuses kan aanbieden zegt ze "Ik ben bereid om alles, absoluut alles voor je te doen, hoe smerig ook, voor 100 euro, onder één voorwaarde." Stomverbaasd vraagt de man wat de voorwaarde is. De vrouw zegt "Je moet me in precies drie woorden vertellen wat je wilt dat ik voor je doe."
Al enige tijd is er op RTL 5 het programma "Echte Gooische Meisjes" te zien. De opzet van het programma is vrij simpel: aantonen dat de wereld zoals die in Gooische Vrouwen (GV) wordt getoond niet eens overdreven is. Maar waar GV af en toe over the top is en daarom vaak ook grappig, vind ik het uitermate ergerlijk om naar een stel vreselijk verwende meiden te kijken. Ergerlijk omdat er met geld gesmeten wordt alsof het niets is en dat terwijl zo'n schaap nog nooit een dag van haar leven gewerkt heeft. Een golftenue van ruim €800? Ja, het is wel duurrrrrr, maarrrr je kan onmogelijk in je gewone kloffie op de golfbaan verrrrschijnen.
Gisteren schreef ik hier dat we maar af moesten wachten welke geschiedenis er geschreven zou gaan worden. Sowieso waren de Amerikaanse verkiezingen van gisteren namelijk historisch, wat de uitslag ook zou zijn. De eerste vrouw als vice-president of de eerste zwarte president, gelukkig is het het laatste geworden.
Vandaag zijn er verkiezingen en net zoals veel mensen denk ik dat de wereld beter af is als Obama wint. Dat heeft weinig met de inhoud van Obama's debat of met zijn "punten voor verandering" te maken, maar meer met het idee dat als McCain omvalt, Sarah Palin de leider van de vrije wereld wordt. Een vrouw die tot 3 maanden geleden de aardappels schilde in Alaska moet dan de troepen in Irak gaan aanvoeren! Het moet toch niet gekker worden.
Vandaag was het precies 6 maanden sinds ik voor het eerst op mijn scooter naar kantoor tufte. En, in tegenstelling tot wat sommige mensen vantevoren dachten, het bevalt me nog steeds. Zelfs nu het kouder begint te worden. Het is dan ook een heel gedoe om nu nog enigszins warm van deur tot deur te komen. Dagelijks hijs ik me in twee paar sokken, een regenbroek, een fleece jack en -sjaal, regenjas en handschoenen en dan nog kom ik met koude handen en voeten aan! Nou was het vorige week ook wel erg koud, dus zo gek is het nou ook weer niet. En toch geniet ik elke keer weer, vooral als ik dan langs de file rijd, wie het laatst lacht...
Het beste nieuws van vandaag is dat Josef gevonden is. Tenminste, niet zo zeer dat ze 'm na 120 weken zoeken eindelijk gevonden hebben, maar meer dat dat betekent dat ik in een onvermoede bui niet meer Willem Nijholt tegen hoef te komen op mijn scherm. Ik weet niet waarom precies, maar al vanaf de allereerste Kinderen voor Kinderen die hij in 1980 presenteerde, heb ik een gigantische hekel aan die man. En dat terwijl ik begrijp dat hij volgens zijn collega's een echte vakman is die veel goede dingen voor het theater heeft gedaan. En toch...
Three male Labradors , one chocolate, one yellow and one black were sitting in a waiting room at the vet's when they struck up a conversation.
Ik zeg niets nieuws als ik je vertel dat je tegenwoordig wordt doodgegooid met stemrondes. Sms is daar dan het uitgelezen medium voor. Het enige probleem is, vind ik, om het goede nummer te selecteren. Zo dacht ik vanmorgen te stemmen voor de radioring en stuurde een sms naar 5555. Krijg ik er eentje terug met de volgende tekst:
Er zijn weinig mensen die zo op mijn irritatie werken als Frans Bauer. Het is moeilijk om onder woorden te brengen waarom precies, maar het is, denk ik, omdat ik hem altijd zo vreselijk nep vind overkomen. Hij is even oud als ik en natuurlijk kan iemand een andere muzieksmaak hebben dan ik, maar dat wil toch nog niet zeggen dat je moet gaan kwelen over rozenperken, regenbogen en bloementogen?
Ik kreeg van de week onderstaande mail doorgestuurd van Erik Rem. Zo zie je maar weer, vakmanschap is meesterschap!
Afgelopen voorjaar hebben we herdacht dat mijn auto 11 jaar geleden gestolen werd.
Nu op de hele wereld het leven op de beursvloeren weer normaler lijkt te worden, hoop ik ook dat de paniekzaaierij van diverse (tv-)journalisten over zal zijn. Zoals gemeld, vorige week lag ik ziek thuis in verband met een fikse griepaanval. En een van de weinige dingen die je dan kan blijven doen is tv kijken. Ik kan je zeggen, na een week Oprah, Dr Phil, Zap, RTL Z en De Wereld Draait Door is het goed om weer aan het werk te zijn. Vooral bij DWDD kreeg ik steeds meer het idee dat het programma een andere naam moet krijgen: MDD, Matthijs Draait Door. Bijna dagelijks zat op een gegeven moment Willem Middelkoop aan tafel. Willem, een pop-fotograaf in ruste, is voor Matthijs het Lichtend Pad in "deze donkere tijden". En dat terwijl Willem uiteindelijk ook maar gewoon een beurshandelaartje is die in de rats zat dat hij met kerst geen cadeautjes voor z'n kindertjes meer zou kunnen kopen. "Nee, papa heeft dit jaar geen miljoenen verdient op de beurs, maar slechts een paar ton. Dus in plaats van die volbloedhengst wordt het toch maar een pony. Sorry, schatje."
Als je dit stukje leest terwijl je zit te eten, stel ik voor dat je het lezen even uitstelt totdat je gegeten hebt.
Van de week kreeg ik een mailtje van Eric met als tekst "ik heb me er nog niet echt in verdiept, maar volgens mij is dit echt wat voor jou". En wat had hij daar gelijk in, zeg. Deze site is de ultieme natte droom voor muzieknerds zoals ik die hun hele vakantie kunnen spenderen aan het zoeken naar die ene rots op dat ene strand waar de hoesfoto van een album is geschoten. Met mijn goede vriend Bart heb ik in de jaren '90 een aantal jaar zo mijn vakanties doorgebracht. Zoeken naar dat huis in Duitsland waar Elvis in de jaren '50 ingekwartierd was. Of zoeken naar dat verlaten vliegveld in zuid-Engeland waar The Beatles delen van hun film Magical Mystery Tour op hebben genomen (op de foto van vandaag het verkeerstorentje van dat vliegveld, West Malling Airfield, dat kort na ons bezoek gesloopt werd).
Gisteren zijn Geri en ik naar de Woonbeurs in de Amsterdamse Rai geweest. Zelden heb ik zo'n grote kudde kirrende huisvrouwen bij elkaar gezien. Dat wil zeggen, bij de stands met "brocante", oftewel, nieuwe zooi die ze er oud uit doen zien. Dan hangt er zo'n gepunnikt hart en dat is dan "zooooooooo authentiek Frans". Het stickertje met Made In China zit op de achterkant dus aan de vóórkant is het echt volkomen rus- cq. authentiek, dat klopt.
In de film Back To The Future 2 stelt Doc Brown op een gegeven moment dat door een bepaalde gebeurtenis er een alternatieve toekomst is ontstaan. Het 1985 zoals Doc en Marty het kennen is dan verruild voor eentje waar Hill Valley geregeerd wordt door de slechterik, de Doc in het gekkengesticht zit en Marty's vader dood is.
Gistermiddag was het dan zover: de eerste formule 1 ooit die in het donker is verreden. Singapore had de primeur. Lange tijd heb ik geen Formule 1 meer gekeken, om diverse redenen. In zijn tijd was ik behoorlijk fan van Der Schumi. Als die man achteraan startte wist je nog niet zeker of hij stiekem toch zou winnen. OK, af en toe was hij wel wat gemeen (je concurrent van de baan aframmen om het WK te winnen is niet bepaald sportief), maar met Schumi achter het roer was Ferrari gisteren sowieso niet achteraan gefinished. Daar ben ik heilig van overtuigd. Toen hij ermee ophield heb ik dan ook geen wedstrijd meer helemaal gekeken.
Afgelopen vrijdag was alweer de 15e presentatie van een nieuwe Remsporen-cd. Voor de niet-ingewijden onder ons (en dat is vrijwel iedereen), vroegâh hadden Eric, Erik, Han en ik een radioprogramma bij Radio 80. Door omstandigheden kwam daar een eind aan, maar één van de spin-offs van dat programma zijn de cd's die we met z'n vieren samenstelden en uitdeelden aan vrienden, familie en bekenden.
Het is de koning der gadgets, zoals ik eerder al berichtte, de iPhone van Apple. En omdat ik toch wel erg gek ben op gadgets ben ik eens gaan speuren. Wat blijkt? Op dit moment kan je een abonnement afsluiten bij T-Mobile dat maar een paar euro per maand méér kost dan mijn huidige abonnement. Maar ja, dan zit je bij T-Mobile en daar was ik niet voor niets ooit weggegaan. Weer even wat verder speuren leerde mij ook dat de iPhone een probleem heeft met de ontvangst. Dat in combinatie met de dramatische dekking van T-Mobile (er is werkelijk helemaal niets veranderd in al die jaren!) denk ik dat het verstandiger is om een simlock vrije iPhone te kopen. Maar waar? Op E-bay staan er een aantal, maar voor exorbitante bedragen. Bovendien is het onzeker dat je krijgt wat je hebt besteld. Nog maar even verder speuren...
Het is alweer een tijdje wat stil op dit blog, maar dat is niet helemaal zonder reden. Afgelopen zaterdag is er namelijk ingebroken in het kantoor van mijn werk. Heel erg vervelend, want al is er dan bijna niets meegenomen, de schade was toch behoorlijk groot. Alleen al de deuren, maar verder is er ook van alles kapot gemaakt. Wat precies allemaal, dat ga ik hier niet vertellen. Het politie onderzoek is nog niet afgerond en dan lijkt het me niet verstandig om op internet te zetten wat er allemaal is gebeurd.
Laatst reden we vanuit Italië met de auto terug naar Nederland. Ik vind het altijd prettig om in de auto naar de Nederlandse radio te luisteren, dus toen we de Nederlandse grens naderden verwisselde ik de MP3-cd voor de radio. Ongelukkigerwijs viel ik midden in een programma dat de Avro uitzendt vanaf 24:00 uur op zaterdagavond, Musical Moods. Zoals de naam al doet vermoeden, is dit een programma waarin muziek uit musicals centraal staat. Voor het hele programma heb ik eigenlijk maar één typering: vreselijk knap. Knap dat je zoveel k#t-muziek in 2 uur op de radio kan draaien en het dan ook nog eens enorm enthousiast kan presenteren. Het geheel wordt namelijk aan elkaar gebabbeld door Frits Sissing, een oprechte musical-liefhebber. Dat moet je ook wel zijn als je over alle Nederlandse versies van musicals met zoveel vuur kan praten. Ik hield het welgeteld 7 minuten uit bij dit programma, gillend naar een andere zender.
Zojuist is bekend geworden dat organist/pianist/oprichter van Pink Floyd Richard Wright is overleden.
Er mogen vandaag 500 kaarsjes op de taart, want dit is de 500e post op dit log. Tijd om een top 5 samen te stellen van de meest bezochte bijdragen.