dinsdag 9 december 2008

En toen...

...Stond daar op het fietspad een zwerver. Om hem te ontwijken boog ik nog iets af naar rechts, maar het was alsof hij het er om deed en wist zichzelf precies vóór mijn scooter te positioneren. Vanaf dat moment totdat ik op het gras lag ben ik mijn geheugen kwijt, maar het ging ook gigantisch snel en misschien heb ik wel mijn ogen dichtgeknepen, ik weet het niet.
Hoe dan ook, het volgende dat ik voorbij zag vliegen was het gras waarop ik met mijn linkerschouder terecht kwam. God zij dank mankeerde de zwerver (ogenschijnlijk) niets. Ik vroeg een keer of vijf of het met hem ging en hij antwoordde in het Engels dat hij "ok" was. Hij schudde vervolgens even met zijn hoofd en liep weg. Mij en mijn gehavende scooter achterlatend.
Om met de scooter te beginnen, die ligt aan de voorkant helemaal in elkaar. Het is dan ook allemaal plastic, dat breekt erg snel. Motorisch is hij echter nog wel 100% en dat is dan weer een geluk bij een ongeluk. Zoals gezegd kwam ik op mijn linkerschouder terecht, met mijn hoofd naar rechts gedraaid. Die 2 (nek en schouder) deden dus erg veel pijn, maar dat begint nu ook weg te ebben. Verder had ik een paar plekken op mijn benen, maar verder gelukkig niets.
Het was een leuk Sinterklaas cadeautje...NOT!

Geen opmerkingen: