WickyLeaks

SBS Woordenboek Deel 2

Dit mag u niet missen: Ontknoping in vrijwel elke serie.

Een felle uitslaande brand…: Vlam in de pan bij een gourmetavondje van de plaatselijke Harmonie in Schaarsebroek als item in Hart van Nederland.

Straks met onder andere deze beelden!: U heeft de beelden nu dus al gezien.

Welkom bij een extra nieuwsuitzending: De reguliere nieuwsuitzending komt te vervallen.

Heel Nederland zit al weken aan de buis gekluisterd: Aankondiging van een waardeloos programma.

SMS Postcode naar 1111 voor extra hete buurtseks: Reguliere nachtprogrammering.

Halsbrekende toeren: Te hard rijden en inhalen over een doorgetrokken streep.

Exclusief bij shownieuws: Was de vorige dag al een item bij rtl boulevard.

Domino D-DAY!: 150 studenten met de eigenwaarde van een bussluis zetten 8 miljard steentjes neer op een rij, die ze na een paar weken bouwen laten omvallen en gaan huilen als het dan niet lukt.

De 25 meest…: Kansloos programma waar 98% van de Nederlandse bevolking het niet eens is met de volgorde of keuzes. Meestal is de volgorde gekozen om SBS6 beter te laten lijken. Voorbeeld: De 25 meest legendarische tv-persoonlijkheden aller tijden: 1. Oprah Winfrey 2. Gerard Joling. Verder zijn het allemaal Nederlanders en zitten ook allemaal bij SBS6.

Argumenteren: roepen naar de tegenpartij dat hij het wel gedaan heeft en dat net zo vaak herhalen totdat de tegenpartij het welles-nietes spelletje zat is.

Straks meer: eigenlijk was dit het, maar we hopen dat u niet gaat zappen en toch blijft kijken.

De spectaculaire gevaarlijke achtervolging: De persoon in kwestie rijd 10 km/u te hard.

Hier wordt ik niet vrolijk van.: Ergens niet vrolijk van worden.

Oant moarn: Tot morgen.

10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 – Teleac voor de SBS6 kijkers.

Coming to Holland: Drie zogenaamde prinsen van landen en gebieden waar niemand ooit van heeft gehoord gaan proberen om in ons land een vrouw te vinden.

Een gletsjer in de vriezer: Een aantal ijsblokjes zijn aan de zijkant van de vriezer vastgevroren.

Met gevaar voor eigen leven: Iemand die het niet over z’n hart kan verkrijgen om de kat van de buurvrouw in de boom te laten zitten en een ladder haalt.

SBS-logootje verdwijnt plots uit beeld -> Je kan alvast opstaan om koffie te halen, binnen 5 seconden begint de reclame.

Wildernis in de rimboe (oid): Klagende Nederlanders die normaal in Salou/Lloret/Kreta zitten/Zogenaamd grappige Belgen.

Morgen zal iedereen het er over hebben: De Telegraaf zal er nog niet eens over schrijven.

Kippenvel tot achter mijn billen: Een camping die extreem smerig is, zelfs voor Rob Geus.

Het Beste Idee Van Nederland: Uitvinding gedaan door de winnaar van hetzelfde programma die noch het wiel noch het buskruit heeft uitgevonden.

Vrijdagavond Popstarsavond: Een hele avondprogrammering rond één uitgekauwd format dat gemakkelijk in een half uur had gekund, ware het niet dat men het graag onderbreekt voor commercials en Hart van Nederland.

Me vanaaf kans op een beu: Piet Paulusma die weer een kater heeft.

SBS Woordenboek Deel 1

Heel Nederland schudt op haar grondvesten: Hiermee denken we meer kijkers te trekken voor een programma.

Het BBQ-weer voor morgen verdient niet meer dan een 3: Het regent bij een temperatuur van 4 graden, maar het is wel windstil.
Levensgevaarlijk: Kans op een schaafwond.
Sterren: Uitgerangeerde C artiesten waar eigenlijk sowieso nog nooit iemand van heeft gehoord en die nu een wanhopige gooi naar succes doen.
Nog nooit eerder vertoond: iets wat eigenlijk iedereen wel eens heeft gezien.
Dat dit kan in Nederland: Verbaasd zijn over een gebeurtenis.

Hillarisch: Een uitdrukking om het ijs met de kijkers mee te breken.

Zo lek als een mandje: De beveiliging stelt niets voor.

Heel Nederland heeft het er over: Een paar mensen hebben per toeval de reclame op SBS 6 gezien van het nieuwe programma .

En nu naar onze eigen weerman, Piet Paulusma: Zap over, nu het nog kan.

Het kijkcijfer-kanon van het jaar!: Het programma is een hit voordat het is uitgezondne.

Heel Nederland is in spanning!: We gaan hetzelfde doen als vorige week.

En shownieuws was erbij!: Nieuwsitem dat werkelijk nergens over gaat.

Nieuws uit de regio bij Hart van Nederland: de poes van tante Annie is weggelopen en we vragen live aan de buurtbewoners of ze hem nog gezien hebben.

Smaakpolitie: Programma waarin Rob Geus controleert of de rubbers er nog lekker bijhangen.

Waar kan ik de handen wassen? -> Rob wil de handen wassen.

Geen zeep? -> Geen OK-sticker dus.

Daar word ik niet vrolijk van! -> Rob vindt het maar niks.

Die rubbers… -> Rob checkt de rubbers van de koelkast.

En labellen he! -> Rob wil graag dat men etenswaren in de koelkast labelt met verschillende kleurtjes.

We onderbreken dit programma voor een reclameblok: We onderbreken dit reclameblok voor een programma.

Koos, hoe zit dat nu eigenlijk?: Ik stel vragen waarbij ik net doe alsof ik het antwoord niet weet.

Hart in actie: Een programma *snik* waarin de vrouw *snik* van Rene *snik* Froger *buhuuhuhuuh*.....

Rubbertjesprobleem/Randjesprobleem: De smaakpolitie is het niet eens met het beleid qua rubbers op de koelkast van de desbetreffende snackbar.

Nu al dè TV première van het jaar!: een film die voor het eerst te zien is in Nederland op tv.

30

Precies 30 jaar geleden vermoordde een idioot John Lennon toen hij na een avond opnemen in de studio nog even zijn zoon Sean een nachtkusje ging geven. Op de foto van vandaag de bril die hij op dat moment op had.

PJH

Zoals ik wel eens eerder heb gemeld, kom je in Amsterdam nog wel eens bekende Nederlanders tegen. Zo ook gisteren.

Allereerst zag ik op de hoek van de Herengracht en de Vijzelstraat Paul Groot staan. Hij is bekend van Koefnoen en doet daar onder andere als typetje Willibrord Frequin na. Toen ik Paul zag staan in zijn spijkerbroek met Hema tasje kon ik dan ook even mijn gniffel niet onderdrukken. "Hè hè, Paul Groot, naar mannetje, hè, hè, ik ben gewaarschuwd dat je hier zou staan, hè, door een anonieme bron, hè, mevrouw Bol en die woont daar! Hè!"

Vervolgens liep ik naar Amsterdam Centraal en zag ik daar ineens Pieter Jan Hagens in het wild lopen. Nou moet je weten dat ik een groot fan van Wie Is De Mol? ben en al sinds mei met het vermoeden rondloop dat Jeroen van Inkel dit jaar in dat programma zit. En toen ik Pieter Jan, de presentator van dat programma, rond zag lopen, bedacht ik mij dat ik het gewoon aan hem zou kunnen vragen. Zo gedacht, zo gedaan. Dus zet ik een lichte sprint in, tik Pieter Jan aan en vraag "Jij bent toch Pieter Jan Hagens?".

Langzaam draait hij zich om, half verwachtend dat hij een pets voor z'n kanis zou krijgen, vermoed ik zo, en zegt uiterst langzaam "jaaa, dat klopt".

PvdE: "Zit Jeroen van Inkel dit jaar in De Mol?"

PJH: "...???"

PvdE: "Je mag het niet zeggen!"

PJH: "Jawel, maaaaar, nee! Jeroen van Inkel zit niet in De Mol dit jaar."

PvdE: "Echt niet? Ik dacht het namelijk omdat hij in mei ongeveer 3 weken niet op zender is geweest."

PJH: "Nee, hij zit er niet in."

PvdE: "OK, nou bedankt en tot ziens. Gaaf programma, trouwens!"

PJH: "Bedankt!"

Eerlijk gezegd geloof ik er geen bal van. Kijk, bovenstaande transcriptie is (bijna) letterlijk wat hij tegen mij zei, maar je ziet er natuurlijk niet de gezichtsuitdrukking bij. Die heb ik wel gezien en volgens mij zag ik daarbij de eerste Mollen-actie van dit seizoen!

Of ik moet me vergissen, natuurlijk.

Apple Corps

Wat een ellende is dat toch, zo'n vakantie. Vantevoren moet je het schompes werken om alles op tijd af te kunnen krijgen. Achteraf moet je dan weer werken als een gek om je achterstand weg te werken. Tegen de tijd dat je daar klaar mee bent, ben je weer aan vakantie toe. Ach, zo blijf je wel lekker bezig. Op je werk dan, want hier op dit log ligt alles weer eens ouderwets stil. En dat terwijl er zoveel vreugde is om over te schrijven!

Zo werd gisteren bekend dat The Beatles eindelijk downloadbaar zijn via iTunes. En ja, dat is echt wel groot nieuws. Het ligt wat mij betreft op hetzelfde niveau als "de koude oorlog is opgehouden", zo groot is dit. Waarom? Nou, laat me dat nou es uitleggen.

Toen Steve Jobs en consorten eind jaren '70/begin jaren '80 een bedrijfje begonnen in fruit (om met Forrest Gump te spreken), kozen ze de naam Apple bij gebrek aan een beter idee. Probleem was echter dat de firma die de belangen van The Beatles behartigt ook Apple heet. Dat was eind jaren '60 een ideetje van John Lennon geweest die het wel grappig vond als het bedrijf dan als "Apple Corps" (spreek uit: eppel koor), oftewel "Klokhuis", door het leven zou gaan.

Op zich was er ook geen probleem, de ene Apple deed computers en de andere Apple deed muziek. Totdat Apple ineens ook muziek besloot te verkopen. Toen gingen Apple en Apple de loopgraven in. Over en weer waren er veel verwijten, maar die zijn nu dus uit de weg geruimd. En dat is echt heel goed nieuws, want nu is zelfs de allerbeste band ooit legaal te downloaden.

Gelukkig is één ding niet veranderd: de prijs van de Beatle-platen. De opnames zijn al bijna 50 jaar oud, de kosten zijn al 1.000.000 keer (of nog veel meer) terugverdiend en tòch moeten we van platenmaatschappij EMI nog €12,99 betalen voor een Beatle-album.

Dan toch maar weer illegaal downloaden!

Column

Soms moet je als man ook niet willen helpen!

Feuten

"Goeiemorgen, stelletje KUT feuten" was het eerste waarmee ik vorige week maandag begroet werd op het station na twee weken vakantie. BNN ging de eerste aflevering van haar dramaserie Feuten uitzenden en dat werd gevierd met een advertentie op de voorpagina van Metro met voorgaande tekst.

Bij mijn vorige werkgever waren een aantal collega's (m/v) lid van het Corps. Hele nette, propere mensen. Niets op aan te merken. Behalve...een aantal eigenaardigheden. Zet ze bijvoorbeeld in een groep, gooi er wat drank in en dan begint het feest. De verhalen komen los, nog niet zo vreemd, maar er komt ook een vreemd soort racisme los. Het soort van "iedereen die niet gestudeerd heeft is een üntermensch". En die eikels snappen ook nog eens niks van het Corps. "Knor die je bent".

Een andere collega, die wel gestudeerd had maar niet bij het Corps was gegaan, kon dan fijntjes langs zijn sigaar weg opmerken dat er rond het Corps een geur van fascisme hing en dat die Corpsballen iets te veel in de jaren '40/'45 waren blijven hangen.

Tja, erg ver van de waarheid is het niet. Helaas.

Palm

Vandaag is het 20-10-2010, hoog tijd om weer eens onder een palm te duiken! Hè, hè, even lekker bijkomen, we gaan zo weer verder.

iPad

KPN gaat ook de iPhone voeren! Wat een vreugde, kan ik eindelijk overstappen naar de iPhone4 zonder dat ik overgeleverd ben aan de grillen van T-Mobile. Het mooiste zou zijn als ik over kan stappen en dat ik dan ook een cadeau krijg. Zoals de iPad die mijn collega laatst kreeg bij haar abonnement.

Volgens mij hebben we allemaal dat soort mensen in onze directe omgeving. Die nog een mobiel hebben uit 1998, meestal een Nokia, en die daar ook helemaal gelukkig mee zijn. Zo ook mijn collega. Zij had nog een abonnement uit 1998 + dito toestel, maar moest nu wel wat anders omdat haar 6310 kuren begon te vertonen. Dus maar eens binnengelopen bij een belwinkel. Die hadden een aanbieding waarbij haar maandelijkse abonnement verlaagd werd, ze gratis een nieuw toestel kreeg en een iPad voor €100. En ach, ze ging toch op vakantie en dan leek haar een e-reader wel makkelijk. Liever had ze die van Amazon gehad, maar ja, als je er eentje voor €100 kan kopen, doe je niet moeilijk. Bovendien had ik aangeboden om de iPad na haar vakantie over te nemen voor dat bedrag, dan kon ze na de vakantie tenminste echt iets moois kopen. Dacht ze.

Want ze kwam terug van 2 weken Curaçao en was laaiend enthousiast over de iPad. "Wat een leuk apparaat!", jubelde ze. En dat voor iemand die nog een pc uit 1999 heeft!

Dajak

Op het gevaar af dat ik door hip Nederland als "not-cool" wordt weggezet, moet ik hier toch wat kwijt over de, in mijn ogen, meest bizarre vorm van mode: de training tot Dajak.

Het is alweer even geleden dat ik dit verschijnsel voor het eerst zag en in het begin denk je nog "wat een vreemde vogel was dat". Maar nu het mode begint te worden, lijkt het wel of de hele stad vol begint te lopen met de meest vreemd gevederde paradijsvogels. Waar ik het over heb? Over het piercen van de oren om vervolgens in de gaten steeds grotere discussen te plaatsen totdat je een gat hebt waaraan je je paraplu te drogen kan hangen. Of je borrelglaasje. Of je aansteker. Of...de mogelijkheden zijn eindeloos!

Inspiratie voor deze oorringen is onder andere opgedaan bij de Dajaks in Indonesië. De vrouwen daar hebben dit soort lichaamsversiering al eeuwen. Ik kan mij nog herinneren dat we op de lagere school voor het eerst een plaatje zagen van die vrouwen. De hele klas moest lachen.

Nu zijn er dus volwassen mensen die er ook lekker "tribal" bij willen lopen. Prima. Jouw vrijheid, jouw lijf, doe lekker wat je leuk vindt. Mag ik je dan wel uitlachen?

Paul

De uitzendingen van Zomergasten met Paul Verhoeven is al even geleden, maar eigenlijk zit ik er nu nog van bij te komen. Vanwege de geboorte van onze dochter heb ik de uitzending niet live gezien, maar in gedeelten op video. Achteraf bezien was dat eigenlijk nog beter, omdat je sommige dingen dan beter op je in kon laten werken.

Zo waren er de fragmenten waarin Abraham liet zien waar hij de mosterd vandaan had gehaald voor zijn eigen oeuvre. De vergelijking tussen de strip Dick Bos en Basic Instinct was grappig. En Starship Troopers met Triumph des Willens weer wat beangstigend. En het was ook mooi om te zien wat "The Sultan of Shock" nou ontroerde; een tekenfilmpje waarin de sterfelijkheid van de mens aan bod kwam. En het gesprek dat aan de hand van dat fragment ontstond was ook mooie tv.

Zoals altijd was er ook dit jaar veel commentaar op de presentator en bij gast Jan Marijnissen was dat misschien ook wel terecht. Bij Paul Verhoeven was Jelle Brandt Corstius echter een geweldige presentator. Jelle was dienend, niet storend aanwezig en wist Paul ook behoorlijk bij de les te houden (en dat is een prestatie!). Al met al hoop ik dan ook dat Jelle ook de komende paar jaar zich aan dit programma bindt.

En er was nog de aankodiging dat Paul weer een Nederlandse film ging maken, De Stille Kracht. Gisteren kwam er dan het nieuws dat Verhoeven eerst een andere film gaat maken, een zgn. film noir. Wat het ook wordt, ik ben erg benieuwd.

Zelf

De vrijheid van het individu vind ik een groot goed. Vrijheid om te doen en te laten wat je wilt, binnen de grenzen van het fatsoen of de wet, daar is in het verleden heel wat voor af gevochten. Ook de beschikking over je eigen leven is, naar mijn mening, een vrijheid die je hebt. Dat wil nog niet zeggen dat ik er daarom geen moeite mee heb als iemand besluit om zijn leven te beëindigen. Integendeel zelfs.

Tot nu toe heb ik in mijn leven twee keer een zelfdoding van dichtbij meegemaakt (en laten we hopen dat het daarbij blijft). En beide keren heb ik totaal niet begrepen waarom iemand zoiets heeft gedaan. Allebei waren het jonge mensen, de ene zelfs nog maar 21, en als je dan het verdriet ziet bij de familie en vrienden...

Er is een boek van Peter R de Vries dat heet Een moord kost meer levens. Daarmee bedoelt hij dat van degene die de moord gepleegd heeft, het leven eigenlijk ook eindigt door de moord die hij begaan heeft. Of dat bij de familie van het slachtoffer het leven eigenlijk ook is opgehouden.

Met zelfmoord is dat niet anders. Het leed dat de zelfmoordenaar zijn familie aandoet is onbeschrijflijk. Families vallen uit elkaar, ouders scheiden, etc. Ik denk nog wel eens dat als de zelfmoordenaar had geweten wat hij of zij heeft veroorzaakt, dat hij het mes nog maar even in de kast had laten liggen.

Vandaag werd bekend dat Antonie Kamerling zelfmoord heeft gepleegd. En als ik dan deze foto zie, dan begrijp ik er weer helemaal niets van.

Stem

Stemmen kunnen me enorm boeien. Als kind dacht ik bijvoorbeeld dat Frits Spits een vreselijk grote man moest zijn, want bij zo'n grote stem moest wel een grote man horen. Wat een deceptie toen ik voor het eerst een foto van Frits zag.

Eerder had ik het over de stem van de Kruidvat reclame. Dat ik mij zo ergerde aan het brulboei-gehalte van de dame die die reclame in had gesproken. Zit ik vanochtend naar de radio te luisteren en ineens valt het me op: in de nieuwe VW radioreclame zit volgens mij dezelfde dame. En dan spreekt ze ineens wel op normale toon. Ze kan het dus wel!

Speciaal voor dit log ben ik op zoek gegaan naar wie de stem van Kruidvat is. Klik op bovenstaande foto en je weet het! Vanaf nu luister ik met veel liefde naar de Kruidvat reclame.

Weet je trouwens niet hoe ze heet? Kijk dan eens hier.

Foto's

Tegenwoordig kijk ik liever naar foto's uit het nieuws dan dat ik lees over het nieuws. Daarom heb ik sinds gisteren ook een link aan deze pagina toegevoegd waar je de mooiste foto's uit het (internationale) nieuws kan bekijken.

Maar goed, waar ik het over wilde hebben is de foto hiernaast. Als je leest "in Den Haag hebben een x-aantal mensen gedemonstreert tegen de PVV" dan klinkt dat nog alsof er heel wat is gebeurt. Zie je echter de foto hiernaast die bij bovengenoemde demonstratie is gemaakt, dan weet je pas wat voor sneue bedoening het geweest moet zijn. Ik bedoel, dit is toch gewoon Koefnoen?

Listen To The Radio

Aanvullend op dit stukje van Eric, even een update over de gebeurtenissen in radioland. Wat te denken bijvoorbeeld van de overstap van Ruud de Wild van Q naar 538? Zo langzamerhand kunnen we Ruud beter Heintje de Wild kunnen gaan noemen, want dit is al de derde keer dat Ruud "met veel zin" bij 538 aan het werk gaat. Opvallend is ook dat elke keer als Ruud een lange vakantie neemt, hij bij terugkeer naar een ander radiostation gaat (om dan uiteindelijk weer bij 538 terug te keren). Maar goed, Ruud heeft dit keer wel zijn contract uitgediend en begint vanmiddag weer bij 538 in de middag.

Ik geef het 2,5 jaar, dan zit hij wel weer op een andere zender.

Dan is er de overstap van Frank Dane van 538 naar 3FM (inmiddels al wat ouder nieuws). Hij presenteert voor BNN het programma Ontzettend Dikke Ochtend Frank, waarbij ik het zelf enorm raar vind dat je voor het woord "l*l" je eigen naam vervangt  in de term ODOL. Maar dit zal aan mij liggen.

Hij doet het programma nu een paar weken en ik moet zeggen, een aanwinst voor 3FM!

En dan tot slot Jensen. Tja, wat kan ik daar nou voor zinnigs over zeggen? Er draait nu een reclame op tv waarbij een man als een zombie op kantoor komt. Blijkt dat hij geshockeerd is nadat hij Jensen gehoord heeft op Veronica. Kort gezegd, als ik als een zombie rond wil lopen moet ik Jensen luisteren 's morgens. Dat wil ik niet, dus luister ik niet. Simpel hè.

16:44 uur: UPDATE
Op de vraag van Jelte waarom hij bij 538 was weggegaan antwoordde Ruud: "Ik was ziek. Ik had q-koorts."

China

Dit is een kantoorgebouw in China. De netten aan de zijkant van het gebouw zijn aangebracht omdat medewerkers van het bedrijf dat hier gehuisvest is zichzelf iets te vaak van kant maken. En dat doen ze door uit het raam te springen. Die netten houden in ieder geval de straat mooi schoon.

Lichting zomer 2010

De hoeveelheid BN'ers die ik de laatste tijd door Amsterdam heb zien schuiven, gerangschikt naar hun eigen opvallende feature.

De leukste

De leukste die ik de afgelopen tijd tegenkwam was Arie Boomsma. Goede vriend Eric wil onder het genot van een biertje nog wel eens verhalen over hoe zijn vader Klaas die, toen die nog in Amsterdam werkte, vertelde over de BN'ers die hij tegenkwam. En dat Klaas ze altijd gedag zegde. Dat zette me aan het denken, waarom doe ik dat eigenlijk niet?

Zo gedacht, zo gedaan. Even verder op de gracht zit productiehuis CCCP, producent van onder andere De Jakhalzen voor DWDD en Draadstaal. Op een middag loop ik daarlangs en ik zie Arie aanbellen bij CCCP. Ik zeg "dag Arie!". Hij draait zich om, een stralende glimlach is mijn deel en hij zegt mij ook gedag.

De chagrijnigste

Na het leuke contact met Arie nam ik me voor om vanaf nu alle BN'ers gewoon gedag te zeggen. De eerstvolgende die ik tegenkwam was Hans van der Togt. Met kantoor gingen we nog wat drinken na het werk, dus ploffen we op een terrasje. We hadden alleen iets te weinig stoelen, dus vraag ik aan een man die alleen aan een tafeltje zat of ik zijn stoel mee mag nemen. Dat mocht. "Maar verrek, da's Hans van der Togt!". Dus zeg ik "Hans van der Togt, wat leuk!". Een chagrijnige blik is mijn deel.

Goed, niet iedereen is zoals Arie Boomsma.

De drukste

Nu ik weet hoe druk het kan zijn met een klein kind, heb ik des te meer bewondering als mensen al die ballen in de lucht kunnen houden: kind, vrouw en fans. Suarez lukte het moeiteloos vorige week op het Damrak. Maar ja, daar is het ook een Ajacied voor, hè.

De internationaalste

Op een fiets in Amsterdam, dat is voor menig toerist een droom en voor menig Amsterdammer een nachtmerrie als die toerist gaat fietsen. En ook beroemde toeristen komen hier fietsen. Zoals bijvoorbeeld Tommy Lee. Wie? Tommy Lee! De ex van Pamela Anderson en de drummer (?) van Motley Crue. Hij vroeg de weg bij de Munt.

De dare-devil

Meestal loop ik van mijn werk aan het eind van de middag terug naar het station, kan je een beetje ontspannen. Zo ook op een dag dat ik mij weer eens verbaas over de ware doodsverachting van de gemiddelde Amsterdamse fietser. Vlak voor een tram zie ik een kale man met een grote zwarte bril op een rode fiets heen flitsen. Het is Marc Marie Huijbregts. Die mand voorop gaat ook die tram niet tegenhouden, hoor, Marc Marie.

De uitgewaaidste

Vanuit Heiloo rijd ik de A9 op als ik voor het stoplicht achter een gele MG kom te staan met daarin een al wat oudere man. Het waaide erg en zijn haar (of wat er nog van over was) waaide alle kanten uit. Ik denk nog bij mezelf "wat erg als je op die leeftijd nog zo de meisjes binnen moet harken". In zijn spiegeltje zie ik dat de man een ronde bril op heeft. Zwart. Goh, dat lijkt Youp wel. Neeeeeee, het is Youp!

En wat wil nou het geval, een paar dagen daarvoor had ik Youp ook al gezien. Blijkbaar woont Youp vlakbij het stamcafé van Hans van der T. Youp maakte nog een praatje met Hans, die wel!

Zo zie je maar, ook Youp zegt de BN'ers gedag.

Music Non Stop

Volgens mij vertel ik je niks nieuws als ik zeg dat er tegenwoordig wel heel veel musicals zijn. Dat genre is aan mij niet echt besteed. Per definitie niet in het Nederlands, maar ook in het Engels treedt er vaak een onbedwingbare jeuk op door zowel de muziek als de verhaallijnen die bedacht en uitgevoerd worden.

Toen ik nog een kleine Peter was heb ik de Sound Of Music heel vaak gezien. Het mooiste moment in die musical vond ik altijd wanneer de Nazi's ten tonele verschijnen. Dan wordt het een beetje spannend. Bovendien zat die film boordevol mooie Oostenrijkse plaatjes en wat toen gold, geldt nu eigenlijk nog steeds: voor een beetje berg, hetzij echt of op film, kan je me midden in de nacht wakker maken.

Ik werd wat ouder en toen keek ik vaak naar Jesus Christ Superstar. Nog steeds vind ik het openingsnummer geweldig. Jammer dat daarna die film zo snel inkakt. Zelfs de gezeling en kruiziging van Jezus hebben ze nogal bloedeloos gehouden.

Tegenwoordig hangen er affiches in de stad voor "Urinetown" met oa Jamai Loman. Ongetwijfeld zal ik hier last hebben van een pakket vooroordelen waar je de hele Bijenkorf mee kan bevoorraden, maar ik zit toch echt niet te wachten op Jamai's urine.

En dan heb je nog alle "levensechte" musicals. Van Toon Hermans tot Edith Piaf, je telt als dode gewoonweg niet meer mee als er niet een musical over je gemaakt is.

Laat ik daarom dit hier en nu vastleggen. Mocht ik ooit vroegtijdig komen te overlijden, dan geef ik bij dezen GEEN toestemming voor een musical. En al helemaal niet als Jamai de hoofdrol op zich gaat nemen.

Als daarentegen Jim Bakkum zich geroepen voelt om mij te spelen, dan zal ik er nog eens over nadenken.

Heilig

Wat is er nog heilig in dit land nu zelfs één van de grootste iconen er binnenkort niet meer is!?!

Waar ik het over heb? ABN-Amro? Nee. Philips? Nee. Ik heb het natuurlijk over de Kip-caravan. Nadat een aantal jaar geleden het bedrijf al eens een keer aan de rand van de afgrond had gestaan, werd het nog een keer gered. Nu is dan ook die doorstart alsnog mislukt en houdt Neerlands trots op te bestaan.

Neerlands trots? Jazeker! Want hoe kan je het anders noemen wanneer Jeremy Clarkson minimaal 1 keer per Top Gear seizoen het genoegen heeft om een caravan plat te walsen en dat die caravan dan meestal een Kip is? Of denk eens aan de bijnaam die de Kip aan ons Nederlanders in Duitsland gegeven heeft: Nur Langsam. Zonder die Kip had het nergens op geslagen! Bovendien is ons spaarzame volkje één van de landen met de hoogste caravan-dichtheid per hoofd van de bevolking. Hoe dat komt? Door de Kip!

Goed bezien is het dus een zegen voor Nederland dat dit bedrijf failliet is gegaan.

Bueno!

Jaja, daar zijn we weer! De rust begint langzaam een beetje terug te keren. Nou ja, dat wil zeggen, de rust niet echt gezien het weinige aantal uren slaap, maar het ritme komt langzaam weer terug. Het vorige stukje op dit log was meer dan een maand geleden, hoog tijd om weer eens een nuttige bijdrage te leveren aan jouw doelbewust niets doen op kantoor!

Er is weer genoeg gebeurd in de wereld om over te schrijven. Zo heb je nog mijn stukje tegoed over Zomergast Paul Verhoeven en dan is er de verandering van de KinderBueno reclame.

In maart schreef ik namelijk over de vorige reclame van KB en de vreselijk vervelende kwallestein die daarin voorkwam. Die etterbuil heeft nu het veld moeten ruimen voor een nieuwe KB'er, een nieuw station en een nieuw verhaallijntje. Waar het voorheen de sporter was die haar laatste KB naar de mond van kwallebak zag verhuizen, is de plek van de kwallebak nu ingenomen door Mark Tuitert. Jazeker! Deze sympathieke schaatser heeft zich laten strikken door de commercie! Het verhaal(tje) is nu als volgt.

Mark Tuitert loopt op het station naar een snoepautomaat om een KB te halen, maar een meisje is hem net voor en haalt die reep voor zijn neus weg. Dan herkent ze Mark. Al soppend en kwijlend zegt ze dat ze met hem op de foto wil in ruil voor een KB. Hij doet dat, natuurlijk, zo aardig als hij is. Waarna zij dan alsnog die KB niet af wil geven. Dan denk je nog "zijn we nou van de etterbuil verlost, maar zitten we nu met een giga k#twijf opgezadeld?", maar dat is allemaal overbodig want ze plaagde Mark slechts een beetje en geeft hem dan toch de helft van haar reep.

Wat zijn dat nou voor mensen bij KB? Kunnen ze echt alleen maar reclame maken die hoog op de irritatiegraad zit? Die bovendien alweer op een station de plaats van handeling heeft? En dan weer een sporter in de hoofdrol? Verzin eens wat nieuws!

Het liefste meisje van de wereld is geboren!

Afgelopen maandag om 13:35 uur is onze dochter Isabella geboren! En wat is ze een lief en mooi meisje...we zijn allebei helemaal verliefd! Op dit moment ligt ze nog in het ziekenhuis in Alkmaar, maar hopelijk komt ze morgen of overmorgen met mama mee naar huis. Op de foto wuift ze al naar de camera, Nederland is een BN'er rijker! ;-)

ikBel

Het is alweer even geleden dat ik mijn iPhone kreeg en de vraag is daarom gerechtvaardigd "ben ik na zo'n lange tijd nog steeds blij met de telefoon?". Kort en bondig is het antwoord op deze vraag volmondig "ja".

Een tijdje terug is er een onderzoek gedaan en daaruit bleek dat religies en het merk Apple dezelfde delen van de hersenen activeren bij de respectievelijke aanhangers. Of je hieruit kan concluderen dat Apple een religie is weet ik niet, maar wat ik wel weet is dat het gebruik van Apple computer en telefoon mijn leven een heel stuk veraangenaamd heeft. Zo was er laatst het volgende voorval.

Aan mijn computer hangen een heleboel door USB aangedreven apparaten, waaronder mijn toetsenbord/muis en de aansluiting voor de iPhone. Om wat voor reden dan ook werkte de verbinding met de iPhone niet echt lekker op mijn USB-hub. Dus dacht ik "weet je wat, ik ruil even de poorten van mijn toetsenbord/muis en de iPhone zodat het toetsenbord op de hub zit en de iPhone direct aan de computer hangt". Zo gezegd, zo gedaan, ik ruil de stekkers en hoppa! Alles werkt weer. Ongeveer een uur later bedenk ik mij ineens dat als ik dat op mijn oude pc had gedaan ik

a) de computer opnieuw op had moeten starten;

b) dat het sowieso niet in één keer gewerkt zou hebben en

c) dat het me een middag gevloek had opgeleverd.

Het zijn dit soort dingen die het werken met een Apple tot een waar feest maken. Je hoeft je eigenlijk nooit zorgen te maken dat iets niet werkt, het werkt toch wel. En zo is het met de iPhone ook. Alles werkt, alles is even makkelijk, geen zorgen! Hoe zong Queen dat ook alweer? "I'm in love with my phoo-ooo-one".

Op de foto van vandaag trouwens een nieuw geopende Apple Store ergens Joost mag weten waar. En die mensen van Microsoft zich maar afvragen waarom al die mensen toch de deuren van de Apple winkels plat lopen. It just works, people!

Smakeloos

Laatst had ik het hier over een ander blog, People of Wal*Mart. Nou zitten er aan dat blog nog andere blogs vast, waaronder Jawdrops. Gisteren heb ik een heerlijke middag gehad met het kijken naar de foto's op die site. Sommige zijn grappiger dan andere, maar ik heb af en toe de tranen in m'n ogen gehad van het lachen.

Vandaag wilde ik op m'n werk nog even kijken of er een nieuwe bijdrage op dat blog is gekomen. Maar wat blijkt? Dit adres is geblocked door onze firewall. De reden: Tasteless! Daar zakt inderdaad mijn broek van af.

Zeiljongen

Mijn broer was ooit een fervent zeiler. Van maart/april tot oktober kon je hem in de jaren '80 op de wateren van de Friese Meren vinden. Het kon bij hem ook niet gek genoeg. Harde wind, omslaan, het maakte hem allemaal niet uit en zijn droom was dan ook om professioneel zeiler te worden. Die droom kwam steeds dichterbij toen hij eerst een weekend mee kon zeilen met de Philips Innovator en later met Henk de Velde. Die laatste zou uitgroeien tot een Bekende Nederlander met zijn solo-reizen rond de wereld.

Maar in 1988 was hij dat nog niet en via via kwam mijn broer met Henk in contact. Voordat Henk zijn eerste recordpoging om solo rond de wereld te zeilen zou wagen, gingen mijn broer en nog twee of drie anderen met hem mee om tijdens een wat langere zeiltocht de laatste voorbereidingen te treffen. Als ik mij niet vergis waren ze onderweg naar huis toen er in Het Kanaal vlak voor de Engelse kust iets gigantisch misging. De catamaran sloeg om. Mijn broer lag benedendeks te slapen en wist zich ternauwernood in veiligheid te brengen. Eén van de andere bemanningsleden, ene Rutger, had minder geluk en is bij dit ongeluk overleden. Mijn broer heeft daarna eigenlijk nooit meer gezeild.

Nu is er dan dat zeilmeisje Laura die haar droom na gaat streven. Al zolang als ze in het nieuws is zat ik me gek te peinzen aan wie ze mij toch zoveel deed denken. Aan Henk dus. Bij haar zie ik hetzelfde fanatisme in de ogen als ik bij hem in het verleden heb gezien. Blind voor elke vorm van afwijzing, kritiek of wat dan ook.

Italia vs USA

Een aantal jaren geleden was ik voor het eerst in Italië. Vrijwel meteen werd ik verliefd op dit land, de mensen, de koffie, tja, op wat niet eigenlijk? We hebben toen een vrij grote trip gemaakt waarbij we onder andere in Verona kwamen. De mensen in Verona, moet je weten, zijn erg gesteld op uiterlijkheden; mooie kleding, brillen, auto's, noem het maar op. Eigenlijk gaat dit in heel Italië wel op, maar Verona spant toch wel de kroon. Persoonlijk geef ik nooit zo om uiterlijkheden en al helemaal niet als ik op vakantie ben. Dus liep ik daar in Verona in mijn korte broek, sandalen, slobber t-shirt en loop ik twee meisjes tegemoet. Die kijken naar mij en beginnen me tegelijkertijd uit te lachen (en ze hadden nog gelijk ook, want ik zag er echt niet uit).

Het totale tegenovergestelde van Italië/Verona moet toch wel Amerika zijn. In The Land Of The Free interesseert het niemand een biet hoe je erbij loopt. Nou ja, niet in je gezicht. Achter je rug wordt er wel zeker gebabbeld en er is zelfs een website gewijd aan hoe mensen er in de grootste winkelketen van Amerika bijlopen. Veel plezier met het vergapen aan de lef van anderen!

Bakker

Al mijn hele leven heb ik er een hekel aan om brood ergens voor de lunch mee naar toe te nemen. Als scholier had ik geen keus en kreeg ik de boterhammen in een zakje of plastic bakje mee. Tegen de tijd dat het dan 12 uur was, waren je vruchtenhageltjes tot een brij verworden en was je salami ook niet meer te eten.

Bij mijn eerste echte baan moest ik nog steeds brood meenemen, maar vanaf de tweede baan was er een kantine met vers brood, soep, hapjes, etc. Sindsdien ben ik verpest en wil ik echt geen brood meer meenemen.

Waar ik nu werk hebben ze geen luxe kantine en dus zou ik weer overgeleverd zijn aan de plastic broodzak. Gelukkig hebben ze hier wel een koelkast met vriezer en daarom haal ik één à twee keer per week vers brood, gooi dat op het werk in de vriezer en ontdooi bij de lunch naar wens een hoeveelheid sneetjes. Het brood haal ik meestal bij Focaccia Bakker De Waal, tegenover de Bijenkorf in Amsterdam. Vooral hun mueslibollen zijn ongelooflijk lekker!

Grappig is dat verkoopster Wendy ook een weblog bijhoudt.

We kunnen wel wat zon gebruiken!

Daarom deze gouwe ouwe.

Winterbanden

Vergeten we de winterbanden niet? Lijkt misschien raar om hoogzomer over winterbanden te beginnen, maar je kan er wat dat betreft niet vroeg genoeg bij zijn. Bovendien kan je nu mooi scoren met tweedehands bandjes. Kijk hier maar eens als je ze nog voor je Volkswagen Fox zoekt.

Je begrijpt het misschien al; sinds mei hebben we een andere auto en nu moeten alleen nog die winterbanden bij mijn broer uit het magazijn. Ruimt bij hem ook weer lekker op!

Komkommer

Waar komt de term "komkommertijd" vandaan? Ik gok erop dat het nu de oogsttijd is van de komkommer en dat één of andere slimmerik ooit die link heeft gelegd tussen de oogsttijd van de komkommer en het weinige nieuws dat er traditioneel in juli en augustus is.

Eigenlijk is dat al nieuws, namelijk, dat er geen nieuws is. Dat is toch opmerkelijk? Ik kan me van voorgaande jaren trouwens herinneren dat er in juli en augustus wèl wat gebeurde en dat de komkommertijd er dan niet of nauwelijks was. Maar dit jaar is het dus stil.

Gelukkig dat de NS af en toe nog voor nieuws zorgt, of dat er een vliegtuig neerstort, anders was dit het grootste nieuws van vandaag. Wel vermakelijk, maar nieuws?

Zomergasten

Elk jaar is Zomergasten een terugkerend fenomeen en elk jaar levert de presentator stof voor discussie op. Dit jaar is de presentator Jelle Brandt Corstius, bekend van zijn tv-documentaire-series over Rusland. Jelle is 32 en dat is, als je het mij vraagt, een beetje te jong om dit programma te presenteren. Bovendien heeft Jelle de afgelopen 5 jaar in Moskou doorgebracht en lijkt hij een beetje het contact met Nederland kwijt te zijn.

Tot zover al het slechte nieuws, want Jelle is gewoon een verademing in vergelijking met die presentatrice van vorig jaar, Margriet van der Linden. Bij de eerste uitzending waren toen Victor & Rolf te gast en het was gewoon treurig om te zien hoe slecht dat Van der Linden het deed. Als ik Victor of Rolf was geweest denk ik dat ik was opgestapt. Jelle psychologiseert zijn gasten ook niet zo veel, da's ook erg prettig. Want die Zwagerman die dan 3 uur lang "wat doet dat met je"-achtige vragen gaat stellen, daar wordt een mens ook niet vrolijk van! Nee, Jelle doet het prima, laat maar gaan.

Ik kijk erg uit naar de uitzending met Paul Verhoeven, dat wordt smullen. "Niet waar?!?".

Inception

Heb je ooit wel eens een droom gehad die zo echt leek dat je toen je wakker werd je eerst jezelf in je arm moest knijpen om te kijken of je nog sliep? Dat is een beetje hoe de nieuwe film Inception is. Het verhaal gaat over een man die (bedrijfs-)geheimen steelt in de dromen van anderen. Klinkt ingewikkeld en raar, maar in de film is het volstrekt normaal, logisch en geaccepteerd, dus moet je niet moeilijk doen en er gewoon in mee gaan. Wat dat betreft lijkt de film dan ook op The Matrix, die werkt ook alleen als je helemaal meegaat in het verhaal.

Uiteraard, zou ik bijna zeggen, zit de film boordevol special effects, maar in tegenstelling tot andere films is dit ontzettend goed gedaan en stoort het niet. De droomwerelden die opgeroepen worden zijn realistisch en mooi, soms futuristisch, maar nooit absurd. Het acteerwerk is gewoon goed, Leonardo DiCaprio is weer eens in topvorm en levert een topper af.

Als ik één nadeel op zou moeten noemen van deze film, dan is het dat je hem bijna moet kijken met een blocnote op schoot, zo veel gebeurt er.

Al met al een vreselijk goede film en misschien wel de beste die ik in een jaar of 5 gezien heb. Daarom: ***** (uit 5)

Tour

Ben ik nou de enige die geen bal snapt van die Tour en van het wielrennen in het algemeen? Een paar dagen geleden schoot bij de leider in de Tour op dat moment, Andy Schleck, de ketting eraf. Die had dus duidelijk materiaalpech. Zijn rivaal, Alberto Contador, zag dat, reed Andy voorbij en nam 's middags de leiding in de Tour over.

Schleck boos. Contador was niet sportief, omdat hij bij de materiaalpech van Schleck door was gereden. Wat een rare redenatie.

Stel dat ik het hier nou over Formule 1 racen had gehad en dat het hier ging over Webber en Vettel. Die zitten notabene in dezelfde ploeg, maar bevechten elkaar als twee kemphanen. Als de ene dan een crash maakt, gaat de ander er echt niet naast staan om te kijken of de gecrashte wel goed uit zijn auto kan komen.

Nog gekker vind ik dat hele teamorder geneuzel. Er rijden met die Tour allemaal mannen in volgauto's mee. Die bepalen vervolgens wat er voor het team het beste is. Dus stel dat jij als eenzame renner de hele etappe 10 kilometer voor het peloton gefietst hebt en over de radio komt dan de order "goed gedaan, Henk, maar wij willen dat Piet wint dus zak maar af" dan doet zo'n renner dat. En op de laatste 100 meter komt Piet dan doodgemoedereerd aantrappen, steekt zijn handen in de lucht en heeft gewonnen. Vreemde zaken.

Er is volgens mij geen sport waarbij dit zo gaat, geen teamsport en zeker geen individuele sport. Het is toch altijd nog zo "dat de beste moge winnen", maar in het wielrennen lijkt het er meer op dat het is "dat het de beste gegund mag worden om te winnen".

The start

Ach, ik ben maar weer eens begonnen. Na mijn dramatische afscheid van dit blog gebeurden er toch gewoon te veel dingen om je typevingers bij stil te kunnen houden.

Neem nou dat ontslag van Cornald Maas als commentator bij het Eurovisie Songfestival. Buiten dat ik iedereen begin vorig jaar al waarschuwde om niet je hele hebben en houden op Twitter te zetten, begint de TROS zo langzamerhand op een fascistische instelling te lijken. Ben je het niet eens met de beleidsvisie, dan moet je direct tegen de muur (of gewoon van zender). Onzin? Niet helemaal. Eerder overkwam het namelijk Raoul Heertje en de rest van Dit Was Het Nieuws. Raoul had het vorig jaar een keer over alle onzin rondom "Jan & Yolanthe" en hup! Zijn programma is meteen van de buis gegooid. Tja, dan moet je ook maar niks vervelends zeggen bij een omroep die haar hoofdkantoor beter naar Volendam kan verplaatsen.

En wat had Cornald nou ook alweer getwitterd? Grappige exportprodukten heeft nederland: sieneke, joran vd sloot, de pvv. Dat is toch gewoon waar?

Bond

Als je even niets te doen hebt is de site van de Bond tegen het vloeken een aanrader. Geweldig om te lezen in hoeveel bochten een mens zich kan wringen om een vloek te omschrijven zonder het woord uiteindelijk te noemen. Want na een tijdje op die site rondgedoold te hebben, van alles over vloeken te lezen en begrepen te hebben dat ik gewoon niet meer moet vloeken, vraag ik me af wat ik nog wel en niet mag zeggen. Maar nergens kan ik een lijstje vinden.

Het doet me denken aan weer een Amerikaanse gebeurtenis. Ik zat in het schooljaar 91/92 een jaar bij uitermate Christelijke mensen in Golden, Colorado, in huis. In Nederland was/is het doodnormaal om overal "shit" op te zeggen: het is een shitschool, het gaat shit, je vergist je en roept het of je staat erin; in alle gevallen zullen weinig mensen je hiervoor opknopen. Zo niet bij mijn gastgezin. Dus op een avond zei mijn gastmoeder Candy dat ik dat soort woorden beter niet kon zeggen. Waarop ik haar vroeg welke woorden ik dan nog meer niet mocht zeggen. "Mag f#ck, p!ss, d@mn, d@mned the hell dan bijvoorbeeld ook niet?".

Ik dacht dat Candy een rolberoerte kreeg. "I should wash out your mouth with soap, young man".

Feit is wel dat ik daaarna beter op mijn taal ging letten, omdat ik Candy niet te veel wilde kwetsen. Nu nog in het Nederlands...

Trouwens, er is ook de Bond voor het vloeken, een groepering die als standpunt heeft dat vloeken af en toe oplucht. Is ook zo, maar je hoeft andere mensen nou ook weer niet te kwetsen.

Sprak hij devoot (krijg nu net een aureooltje boven mijn hoofd).

Depeche Mode - Violator

Dit album van Depeche Mode hoorde ik voor het eerst tijdens mijn jaartje High School in Amerika. Ik zat daar op een hele Christelijke school. Zo Christelijk dat leerlingen openlijk hun geloof belijden en elkaar bekritiseerden als ze niet genoeg in de Here waren. Met allerlei onderwerpen had ik zoiets van "laat maar", maar met muziek kon ik dat niet doen. Als iemand kritiek had op een band die ik leuk vond, zoals Pink Floyd, dan ging ik daar hard tegenin en werd mijn adoratie voor die band uiteindelijk nog groter.

Een leuk side-effect van zo’n Christelijke omgeving is dat verboden vruchten opeens erg lekker smaken. Depeche Mode was namelijk een "hele slechte band". Waarbij er met slecht niet werd gerefereerd aan de manier van spelen, maar aan de teksten en de algehele lifestyle van de band.
Op een dag vertelde ene Scott mij dat Depeche Mode een jaar geleden een heel erg "satanisch" album hadden uitgebracht. "Da’s interessant", dacht ik en ik besloot op dat moment om dat album meteen te gaan kopen.Wat ik hoorde waren melodieuze, donkere nummers met een diepgang die ik niet gewend was van dit soort Top 40 bandjes. Nooit spijt gehad van mijn aankoop, sterker nog, onlangs heb ik de SACD-versie gekocht en de oude cd ingeruild. Op naar de 22e eeuw met dit album!

No Doubt - Hey You

Het was één van de grootste hits van 1995 en het stond dan ook nummer 1 in de lijsten van onder andere Zweden, Amerika, Zwitserland, Australië en Nederland. Binnen afzienbare tijd was No Doubt van een worstelend bandje in de marge een top-act geworden.

En dan te bedenken dat Don't Speak bijna niet was opgenomen. In de drie jaar die vooraf gingen aan de opnames van de cd Tragic Kingdom had zangeres Gwen Stefani een relatie met bassist Tony Kanal. Met je liefje in een bandje zitten is bijna nooit een goed idee (zelfs John & Yoko zijn op een gegeven moment een tijd uit elkaar gegaan) en dus gingen ook deze twee uit elkaar. De relatie inspireerde Gwen wel om een aantal nummers te schrijven voor het nieuwe album. Eén daarvan was Don't Speak en een ander de b-kant van vandaag Hey You.

Radiohead - OK Computer III

In maart komen de AlbumTracks van Radiohead's OK Computer.

Van dit album komen geen grote hits. Het is dan ook duidelijk een gevalletje "de som is groter van het geheel dan die van de individuele onderdelen", dit album van Radiohead. Er kwamen om precies te zijn 3 singles vanaf en ze kwamen alle drie niet hoger dan nummer 50 in de Mega Top 50.

Eén van die singles is wel een persoonlijke favoriet van mij, No Surprises. Het nummer gaat over de moderne mens en de vervreemding die die moderne mens voelt ten opzichte van elkaar. Ach, het is weer eens wat anders dan "Ik hou van jou/blijf je trouw".

De videoclip is trouwens nog wel interessant om even te noemen, omdat het een heel erg aparte clip is. Voor de hele lengte van de video zie je zanger Thom Yorke met zijn hoofd in een astronautenhelm staan en die helm begint zich vervolgens langzaam met water te vullen. Net als je denkt dat Thom dit niet gaat overleven, zakt het water weer en Thom zingt gewoon door. Erg ongemakkelijk, maar wel mooi.

Madonna - Till Death Do Us Part

In 1989 bracht Madonna haar 4e album Like A Prayer uit. Zowel vriend als vijand is het over één ding eens: Madonna's grootste talent is dat ze exact weet wat er hip is op het moment dat zij haar platen maakt. Toch maakt ook deze Queen of Pop wel eens een foutje. Nou ja, het is misschien niet echt een foutje maar meer een nummer dat a-typisch is voor al het andere werk dat Madonna ooit heeft uitgebracht.
Toch werd het nummer, dat over het zoontje van producer Patrick Leonard gaat, op single uitgebracht. Madonna wilde er niet te veel aandacht aan besteden en liet er een animatie videoclip bij maken voor de promotie. Maar ja, soms lopen dingen wel eens wat anders. De single kwam begin december 1989 uit en met name de Britten vonden het een heerlijk nummer om de kerst mee te vieren. En tegen alle verwachting in werd het één van de best verkochte singles die Madonna ooit heeft uitgebracht.

De b-kant is niet een exclusief nummer, want je kan het gewoon vinden op het album. Till Death Do Us Part schreef Madonna nadat ze van Sean Penn scheidde. Het is niet één van de meest vrolijke nummers dat Madonna ooit heeft uitgebracht, maar dealniettemin is het deze week de B-kant van de Week.

Radiohead - OK Computer II

In maart komen de AlbumTracks van Radiohead's OK Computer.

Het eerste nummer dat voor het album werd opgenomen was Lucky. In 1995 kwam er een verzamelalbum uit waarvan de opbrengsten naar War Child gingen. Nu komen er wel vaker verzamelalbums voor goede doelen uit, maar zelden komen er albums uit waaraan zoveel goede artiesten meedoen. Denk dan aan Oasis, Massive Attack, Paul McCartney, Paul Weller, Elvis Costello, Sinead O'Connor, Tom Petty en Manic Street Preachers die hun eerste werk opnamen nadat hun frontman verdwenen was in februari 1995.
En dan was er dus Radiohead's bijdrage.

Voor de fans die de groep kenden van de superhit Creep van een paar jaar daarvoor was Lucky een verrassing. Voor de groep niet. Die waren al een tijdje bezig om zichzelf los te weken van de hitparade en de supergroep status. Het nummer beschrijft een man die een vliegtuigcrash overleeft en die een superheld wordt. En daarmee past het thematisch ook nog leuk bij de uitzending van vandaag!

Kraftwerk - The Model

Voor de één is het pieppiepkrak muziek, voor de ander zijn het pioniers op synthesizer gebied. Feit is dat heel veel muzikanten door deze band, Kraftwerk, geïnspireerd zijn, van Kylie Minogue tot Madonna tot Ferry Corsten tot Tiësto tot Coldplay, allemaal zijn ze schatplichtig aan de Deutsche Manschaft.

Begin jaren '70 was de synthesizer nog een volslagen onbekend instrument. Wat kon je ermee wat je niet met een orgel kon? Dankzij artiesten als Vangelis, Jean Michel Jarre en Kraftwerk werd dat echter steeds duidelijker. Maar waar de eerste twee met name sferische en epische nummers maakten, probeerde Kraftwerk om met synthesizers een "gewoon bandje" te zijn. Dat wil zeggen, drums, bas, melodielijnen, zang en wat effecten, alle geluiden gemaakt door elektronische instrumenten. En dat was het dan.
Al met al klinkt Kraftwerk daardoor een beetje simpel. Maar dat is tegelijkertijd ook de charme, als je het mij vraagt. Bovendien klinkt het simpel, maar eigenlijk is het gewoon muziek terug gebracht tot de essentie; er is net zo lang gedestilleerd totdat alleen het absoluut noodzakelijkste overblijft.

De a-kant van vandaag is Computer Love, of in het Duits Computer Liebe. In Engeland draaiden dj's echter liever de b-kant en daarom werd de single later nog een keer uitgebracht met Computer Love als b-kant en The Model als a-kant. Dat nummer werd daar een hele grote hit en daarom is The Model deze hele week de B-Kant van de Week.
Trouwens, Coldplay gebruikte de riff van Computer Love in 2005 voor hun eigen nummer Talk.

Radiohead - OK Computer I

In maart komen de AlbumTracks van Radiohead's OK Computer.

De titel van dit album dat deze hele maand centraal staat vond zanger Thom Yorke bijna letterlijk op straat. Hij was in Japan en zag een verkoper met een microfoon en een versterker in zijn winkel staan. De man maakte reclame en steeds meer mensen bleven staan. "OK COMPUTER!" riep de man en de mensen die er stonden herhaalden het. De slogan klonk harder en harder tot uiteindelijk ongeveer 500 man het herhaalde. En de naam voor het nieuwe album was geboren.

Vanavond draaien we het nummer Paranoid Android. Het is een nummer in de traditie van Bohemian Rhapsody van Queen en Happiness is a Warm Gun van The Beatles; het is nl samengesteld uit drie verschillende nummers die als door een wonder zo goed bij elkaar passen dat het lijkt alsof het van begin af aan al zo moest zijn.
Als je je afvraagt waar de titel van het nummer nou op slaat, het komt van een figuur uit The Hitchhiker's Guide to the Galaxy van Douglas Adams, Marvin the Paranoid Android.

Top 3

Vanavond geen Tracks, maar wel weer eens een ouderwets logje. Er moet mij namelijk eens wat van het hart. Het gaat over de reclames op tv. De top 3 van de meest irritante reclames van dit moment.

Nummer 3: De Kruidvat dame
Bij Kruidvat verwarren ze "enthousiast" met "schreeuwen". Vorig jaar zomer hebben ze deze dame ingehuurd om de spotjes in te laten spreken. Nou ja, spreken, sprak ze maar! De communicatie geschiedt op het niveau van een gemiddelde brulboei.
Toen ze deze dame net hadden geïntroduceerd was het echter nog erger en heb ik (eerlijk waar!) een mailtje gestuurd naar Kruidvat. De strekking was dat het natuurlijk prima is als ze een nieuwe stem hebben, maar wanneer je wegens ergernis je radio uitzet de boodschap het doel voorbij schiet. Mijn vraag was om de dame voortaan wat minder te laten schreeuwen. En zowaar, het werkte! Ongeveer 6 maanden lang sprak de dame de boodschappen van Kruidvat op normale toon voor. Nu zitten we echter weer op het initiële niveau. En nu gaat de radio echt uit als ik dat mens hoor en de tv op een ander kanaal. Wat een drama!

Nummer 2: "Geïnspireerd door gen-technologie"
Er is, dames, een nieuwe creme op de markt. Eén of andere kwakzalver heeft een zalfje gevonden die nu toch echt de rimpels terug gaat dringen en je weer net zo strak zal maken als je dochter van 16. Wat dit allemaal mogelijk maakt? Gen-technologie. Of, om preciezer te zijn, het is geïnspireerd door gen-technologie.
Wat is dit voor klinkklare onzin? Welke halve zool heeft dit bedacht? Want in de zin zit namelijk al de fraude besloten: Geïnspireerd door gen-technologie. Met andere woorden, ergens in de verte heeft bij het ontwerpen van dit pracht product een tv aangestaan waarop een aflevering van CSI werd vertoond en toen raakte men geïnspireerd door de gen-technologie.
Eerlijk gezegd kan ik me er niks bij voorstellen hoe die inspiratie door moet werken in jouw zalf. "Deze mayonaise is geïnspireerd door de kracht van tomaten. Het smaakt er niet naar, het is niet rood, maar het is er wel door geïnspireerd."
Pffff... Als je het heel snel zegt, lijkt het bijna te kloppen...

Nummer 1: De KinderBueno "heer"
De reclame die eigenlijk de loden leeuw had moeten krijgen, als je het mij vraagt. Voor diegenen die deze niet kennen, een meisje loopt in gedachten op het station, ziet een snoepautomaat en denkt "ha, lekker, een KinderBueno, daar heb ik nou net zin an". Helaas wordt zij op dat moment echter van rechts ingehaald door de grootste hufter op tv sinds Rik Brandsteder: de jonge, sportieve man. Het blijkt dat hij haar herkend als zwemster (?) "Femke Heemskejjjk" (ook deze ongelooflijk irritante persoonlijkheid heeft nooit spraakles gehad en kan daarom de RRRRR niet uitspreken) en dat hij ook zin heeft in zo'n overheerlijke KB. Al voordringend en kauwend op zijn KB zegt hij dan ook nog "je kunt niet altijd de snelste zijn, he".

Wacht even, rewind! Je dringt voor bij de snoepmachine en daar blijft het niet bij, nee, je moet het er ook nog eens inwrijven dat jij de laatste KB neemt. Wat een heer! De muziek van die reclame van Sire, ongemerkt worden we steeds asocialer ("en van je hela hola zak maar in de stront"), kan er zo achteraan gemonteerd worden. Een zeldzame eikel!
Ineens begrijp ik ook waar de letters KB voor staan. KutBal natuurlijk.

The Jacksons - That's What You Get (For Being Polite)

Eind jaren '60, begin jaren '70 lag Amerika plat voor The Jackson 5. Onder de vleugels van Motown's succesvolste songschrijvers scoorden de broertjes hit na hit. Maar kleine jongetjes worden groot en daarmee veranderen ook de ambities. Vooral Michael voelde zich beknot door platenlabel Motown en er werden andere platenmaatschappijen aangezocht. Uiteindelijk kwamen ze bij Epic terecht waar ze artistieke vrijheid werd beloofd. Toch was er een probleem, want leadzanger Jermaine was inmiddels getrouwd met de dochter van Motown-baas Berry Gordy, Hazel. Hij wilde niet van platenmaatschappij wisselen om zijn kersverse schoonvader niet tegen het hoofd te stoten en hij bleef dus bij Motown.
Dit gaf Michael wel de mogelijkheid om volledig in het spotlicht te staan als zanger van de nieuwe Jackson-groep. Een vijfde Jackson-broer was ook zo gevonden, want jongste broer Randy wilde al een hele tijd dolgraag zijn plaats op het podium innemen.
De naam Jackson 5 mochten ze niet meer gebruiken en dus werd het The Jacksons, klonk ook meteen volwassener.

De a- en de b-kant van vandaag komen van het tweede album dat de mannen voor Epic maakten, Destiny. De a-kant, Shake Your Body, was destijds een grote hit en het is ook het laatste nummer geweest dat The Jacksons bij hun laatste concert in 2001 gespeeld hebben. De b-kant is gewoon een prachtig liedje dat je nooit op de radio hoort en daarom is That's What You Get (For Being Polite) deze hele week de B-kant van de Week.