zaterdag 4 maart 2017

De laatste der Mohikanen (of: Hoe de tijd om je heen veranderd)


In het midden van de jaren '90 was ik student en had (uiteraard) niet veel geld. Ik had een radioprogramma gekregen bij de lokale omroep van Egmond, Radio 80, en daar moest je je eigen muziek meenemen. Maar ja, wat doe je dan als je weinig geld hebt? Juist, je gaat kijken naar een goedkoop alternatief.

Aan de Rozengracht in Amsterdam zat Discostars en die hadden een kelder vol met vinyl. En elke vinylplaat kostte 1 gulden! Omdat ik met mijn OV-kaart gratis naar Amsterdam met de trein kon reizen, was ik heel vaak in die kelder te vinden. Van Bat Out Of Hell tot Let It Bleed en van War Of The Worlds tot De Beste Van Tante Leen, alles kon je daar vinden. Van mijn collectie van om en nabij de 1200 lp's komt zeker een kwart uit die kelder.

Bij Radio 80 was ik al gauw "die gozer met die platen". En ik bleef vinyl draaien, vond het gewoon leuk en vaak is het geluid zelfs beter dan die van een cd. Radio 80 liet een jaar of 7 geleden een  nieuwe studio bouwen en ik heb ervoor gepleit dat er weer twee platenspelers geïnstalleerd zouden worden - en toen was vinyl echt niet cool, hoor.

Maar tegenwoordig is vinyl weer helemaal terug. Ik hoef me niet meer in vochtige en van schimmel vergeven kelders te begeven, nee, vinyl ligt weer gewoon bij de normale cd-boer op de hoek. Waar nu niet meer een naar urine ruikende oude man naast je in de bak zit te struinen, maar een jongen van 25 met een kek petje op het hoofd en dito baard.

Het publiek mag dan veranderd zijn, de muziek wordt alleen maar beter. Laatst heb ik David Bowie, Björk, Prince en The XX op vinyl aan de collectie toegevoegd en in juni heb ik een weekend langs alle leuke platenzaken van Berlijn gepland. Maar daarover binnenkort meer.