Afgelopen dinsdag is voor de tweede keer een verstandskies bij mij verwijderd. Als het allemaal meezit is dit ook meteen de laatste keer dat deze ingreep bij mij heeft plaatsgevonden. Ik heb er namelijk nog twee, maar die zijn (nog) niet doorgekomen en dan laten ze die gewoon zitten. Gelukkig.Op aanraden van vriend Eric had ik de tweede operatie al flink voor me uitgeschoven en dan ook nog een keer of drie verzet, maar zoals mijn moeder altijd zegt "de tijd houdt geen schaft" en dus ben je uiteindelijk toch een keer de Sjaak. Ruim op tijd waren Geri en ik in het MCA. Drie kwartier later was ik aan de beurt. Plat liggen, twee spuiten in je bakkes, hakken & zagen, tot ziens! Vijf minuten later stond ik weer buiten. Het enige verschil met de vorige keer was dat de assistente dit keer iemand was die haar werk deed en mij exact op de hoogte hield van de vorderingen. Maar dat wil ik allemaal niet weten! Ik ga dat meteen visualiseren en daar word ik licht onpasselijk van. Die man weet heus wel wat hij doet, het is niet net of ik me ermee kan bemoeien ofzo. "Ja, dat zegt u nu wel dat u mijn kaak wilt gaan slijpen, maar ik denk toch echt dat ik eerst een second opinion wil". Ze zien je aankomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten