Het beste nieuws van vandaag is dat Josef gevonden is. Tenminste, niet zo zeer dat ze 'm na 120 weken zoeken eindelijk gevonden hebben, maar meer dat dat betekent dat ik in een onvermoede bui niet meer Willem Nijholt tegen hoef te komen op mijn scherm. Ik weet niet waarom precies, maar al vanaf de allereerste Kinderen voor Kinderen die hij in 1980 presenteerde, heb ik een gigantische hekel aan die man. En dat terwijl ik begrijp dat hij volgens zijn collega's een echte vakman is die veel goede dingen voor het theater heeft gedaan. En toch...Afgelopen vrijdag was de uitreiking van de Televizierring op tv. In die show besprak Ushi, het typetje van Wendy van Dijk, elke kandidaat voor die ring. Ze deed dan alsof ze het programma niet begreep en maakte er dan zelf iets van. Bij "Zoeken naar..." dacht ze dat het een programma rond de koning (= Nijholt) was. Precies! Zo zit die kerel ook in dat programma, als een Romeinse keizer op zijn troon die de duim omhoog of omlaag doet naar de kandidaat. Terwijl de èchte keizer, Joop van den Ende, bepaalt wie het programma ècht wint.
Wim, kom eens van die troon af, je bent tenslotte ook maar een gewone boerenl*l. Net zoals de overige 16.999.999 Nederlanders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten