Er zijn weinig mensen die zo op mijn irritatie werken als Frans Bauer. Het is moeilijk om onder woorden te brengen waarom precies, maar het is, denk ik, omdat ik hem altijd zo vreselijk nep vind overkomen. Hij is even oud als ik en natuurlijk kan iemand een andere muzieksmaak hebben dan ik, maar dat wil toch nog niet zeggen dat je moet gaan kwelen over rozenperken, regenbogen en bloementogen?Hij is wel vreselijk slim, weet precies wat hij moet doen om een goede indruk te maken op zijn fans. Dus als er een incontinente bejaarde voor hem staat en uitroept "ik heb al je cd's" weet Frans dat hij even de neus dicht moet knijpen, zijn beste lach tevoorschijn moet toveren en op de foto moet. Dan is die consument ook weer gerustgesteld en koopt ze de volgende keer wéér die vreselijke k#tplaat van 'm die precies klinkt als de vorige.
Een tijdje geleden maakte Frans een plaat met Marianne Weber. Uiteraard moet die plaat ook gepromoot worden bij radiostations. Daaronder ook Radio 2, bij wie anders dan levenslied-promotor Daniel Dekker. Daniel draaide die vreselijke single en kondigde hem af met "dit is echt een goed nummer, hoor!". In één klap was ik er klaar mee. Daniel had mijn oren nu lang genoeg geterroriseerd met The Cats, Harrie Slinger, Wolter Kroes en Frans Bauer. Dit was de druppel! Vanaf nu staat de radio op mijn werk 's morgens op 3FM en daarna op Radio 2.
Ik lees trouwens net dat Frans ook een neefje heeft die ook in de schone kunsten zit en een familielid in Amerika kan het ook niet laten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten