Van de week heb ik kaarten kunnen scoren voor het concert van George Michael in juni in de Arena. Via Google was ik op de website terecht gekomen van wat later een handelaar bleek te zijn en die had nog wel een paar kaarten liggen. Toch vaag, die business. Ik bedoel, ik heb minder betaald voor die kaarten dan als ik ze bij het postkantoor gehaald zou hebben. Het zijn originele kaarten, geen kopiën o.i.d, dus hoe kan dat dan?
Vandaag was het mijn laatste dag bij PontMeyer. Na een enerverende 2,5 maand neem ik nog anderhalve dag verlof en dan is het tijdperk PontMeyer en daarmee ook het tijdperk Vitae ten einde. 
Afgelopen zaterdag was het Luilak. Ik had me geestelijk voorbereid op het ergste, maar na een avondje Chinezen en (lichtelijk) doorzakken met het Remsporen-team, was het Luilak-feest om 1 uur 's nachts niet direct meer het eerste waar ik aan dacht. Dat veranderde drastisch om 5:45 uur. We hadden namelijk een kloon van Toeterman in de straat rondlopen. Hij begon een paar straten verderop te toeteren, maar die grote rode gastoeter kwam steeds dichterbij totdat hij bij ons in de straat stond te toeteren. Nou ben ik iemand die als hij echt wakker is ook niet meer in slaap valt, dus stond ik om 6:00 uur naast mijn bed. Zo brak als een aap natuurlijk.
Gisteren was ik aan het zoeken naar een plaatje voor in iTunes van Harry Bannink en Annie MG Schmidt toen ik een site tegenkwam die ik jullie niet wil onthouden: dodenakkers.nl
Gisteravond was het een warme uitzending. Niet vanwege de temperatuur ter plekke, die was in de studio onveranderd ijskoud door de airco. Ook niet omdat het even zweten was toen de computer het niet deed en hij opnieuw opgestart moest worden. Nee, ik heb het over het warme geluid van de massa aan vinyl die ik gisteren heb laten horen. Van de 19 nummers kwamen er 8 van vinyl, 4 van minidisc en maar 7 van cd. Zo weinig cd's heb ik sinds 1994 niet meer meegenomen naar een uitzending!
Gisteravond heb ik een programma op mijn Mac geïnstalleerd zodat ik Windows-programma's kan draaien.
Afgelopen vrijdag en zaterdag ben ik op jacht geweest naar een nieuwe auto. Eén ding is zeker: vertrouw niet op de site autoscout.nl! Alle auto's die ik op donderdagavond op die site had opgezocht waren op vrijdag verkocht. Da's goed voor die bedrijven (een snelle omloopsnelheid is altijd prettig), maar minder voor mij. Ik heb een toer gedaan van Heiloo naar Alkmaar, Stompetoren, Vinkeveen, Hoofddorp, Bussum, Wormer en weer terug naar Alkmaar en toen nog even naar Limmen. De auto, mijn trouw werkpaard, had dringend haver nodig aan het eind van deze dag. En ikzelf had het ook even helemaal gehad.
Gisteren kreeg Geri bericht in de post dat de RDW haar Bulgaarse rijbewijs heeft omgezet naar een Nederlandse. Wat een giller! 6 jaar geleden heeft ze, vlak voordat ze naar Nederland kwam, haar rijbewijs gehaald, maar sindsdien heeft ze nooit meer gereden. Legendarisch is dan ook het volgende verhaal.
Ik ben nog steeds bezig met het in mijn computer zetten van mijn cd-verzameling. Inmiddels zit ik op ruim 9000 liedjes en heb ik voor 28 dagen continu muziek. Het leukste aan dit klusje is dat je weer in contact komt met muziek die je heel lang geleden voor het laatst hebt geluisterd. Zo ook Prince. In totaal heb ik 25 albums van de beste man, maar daar zit ook een bootleg bij en veel shit. Onder dat laatste schaar ik eigenlijk vrijwel alles vanaf het album Emancipation. Maar de man is zo geniaal dat hij het moeilijk onder stoelen of banken kan steken en daarom staat er dus op alle albums vanaf die tijd minimaal één nummer dat briljant is. Zo kwam ik op het album Rave Un2 the Joy Fantastic uit 1999 het nummer "I love u, but I don't trust u anymore" tegen. Tjonge jonge wat een pareltje! Zo'n ontzettend mooi liedje, die maakt zelfs Prince maar heel zelden! Volgende week zit 'ie in Tracks, luisteren dus ;-)
Doordat ik bij Vitae mijn ontslag heb ingediend zal ik binnenkort ook mijn auto in moeten leveren. En daarmee dient zich een nieuw probleem aan: er moet een nieuwe auto gekocht worden. Nou ja, een nieuwe...een gebruikte die voor ons nieuw is. Een hele nette tweedehands auto dus.
Afgelopen weekend hadden we Erick Olsen op bezoek. Ik ken Erick van mijn jaar in Amerika in 1991/1992; ik zat toen bij zijn ouders in huis. Tegenwoordig woont Erick in een heel klein dorpje in Schotland waar hij min of meer als sociaal werker via een kerk werkt.
[vervolg van 5 mei...]
[vervolg van 3 mei...]
Als financieel onderlegd figuur heb ik veel met cijfers. Het vorige bericht op dit weblog, bijvoorbeeld, was nummer 220. Buiten dat ik het meteen een mooi getal vind omdat het doet denken aan 220 volt, kan ik er ook voor warm draaien omdat het een rond getal betreft, het deelbaar is door 2, 4 en 5 en ƒ220 is bijna €100.
Als ik in (het bij de Apple bijgeleverde programma voor het maken van websites) iWeb een pagina aanmaak, krijg ik altijd een standaardtekst voor mijn neus geschoven. Die tekst begint altijd met "Lorem ipsum...". Tot voor kort wist ik niet wat het betekende, maar sinds vandaag ben ik wijzer. In het kort is het loze tekst die degene die de opmaak verzorgd moet laten zien waar de tekst ongeveer zal komen te staan op het document dat je wilt gaan publiceren. Dat geldt voor boeken, tijdschriften, maar ook voor webpagina's. Dat wist ik dus niet. Ik dacht dat Apple die tekst verzonnen had, maar het stamt al ergens uit de 1500-en.
