Zeiljongen

Mijn broer was ooit een fervent zeiler. Van maart/april tot oktober kon je hem in de jaren '80 op de wateren van de Friese Meren vinden. Het kon bij hem ook niet gek genoeg. Harde wind, omslaan, het maakte hem allemaal niet uit en zijn droom was dan ook om professioneel zeiler te worden. Die droom kwam steeds dichterbij toen hij eerst een weekend mee kon zeilen met de Philips Innovator en later met Henk de Velde. Die laatste zou uitgroeien tot een Bekende Nederlander met zijn solo-reizen rond de wereld.

Maar in 1988 was hij dat nog niet en via via kwam mijn broer met Henk in contact. Voordat Henk zijn eerste recordpoging om solo rond de wereld te zeilen zou wagen, gingen mijn broer en nog twee of drie anderen met hem mee om tijdens een wat langere zeiltocht de laatste voorbereidingen te treffen. Als ik mij niet vergis waren ze onderweg naar huis toen er in Het Kanaal vlak voor de Engelse kust iets gigantisch misging. De catamaran sloeg om. Mijn broer lag benedendeks te slapen en wist zich ternauwernood in veiligheid te brengen. Eén van de andere bemanningsleden, ene Rutger, had minder geluk en is bij dit ongeluk overleden. Mijn broer heeft daarna eigenlijk nooit meer gezeild.

Nu is er dan dat zeilmeisje Laura die haar droom na gaat streven. Al zolang als ze in het nieuws is zat ik me gek te peinzen aan wie ze mij toch zoveel deed denken. Aan Henk dus. Bij haar zie ik hetzelfde fanatisme in de ogen als ik bij hem in het verleden heb gezien. Blind voor elke vorm van afwijzing, kritiek of wat dan ook.