Het doet me denken aan weer een Amerikaanse gebeurtenis. Ik zat in het schooljaar 91/92 een jaar bij uitermate Christelijke mensen in Golden, Colorado, in huis. In Nederland was/is het doodnormaal om overal "shit" op te zeggen: het is een shitschool, het gaat shit, je vergist je en roept het of je staat erin; in alle gevallen zullen weinig mensen je hiervoor opknopen. Zo niet bij mijn gastgezin. Dus op een avond zei mijn gastmoeder Candy dat ik dat soort woorden beter niet kon zeggen. Waarop ik haar vroeg welke woorden ik dan nog meer niet mocht zeggen. "Mag f#ck, p!ss, d@mn, d@mned the hell dan bijvoorbeeld ook niet?".
Ik dacht dat Candy een rolberoerte kreeg. "I should wash out your mouth with soap, young man".
Feit is wel dat ik daaarna beter op mijn taal ging letten, omdat ik Candy niet te veel wilde kwetsen. Nu nog in het Nederlands...
Trouwens, er is ook de Bond voor het vloeken, een groepering die als standpunt heeft dat vloeken af en toe oplucht. Is ook zo, maar je hoeft andere mensen nou ook weer niet te kwetsen.
Sprak hij devoot (krijg nu net een aureooltje boven mijn hoofd).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten