Rood

Rood is het rood niet meer dacht ik gisteravond toen ik voor de spiegel stond. Tjonge, ik leek, en lijk nog steeds, wel een kreeft! Gisteren waren we namelijk even naar de boot van mijn ouders in Friesland geweest. Daar zit je dan heerlijk in de zon, op het water, windje erbij en voor je het in de gaten hebt ben je zo rood als een kroot. Voor mij is het toch altijd weer frappant dat mijn ouders als ze thuis zijn nooit in de tuin zitten en het hele buitenleven ze gestolen kan worden. Maar zodra ze op die boot zitten gebeurt alles buiten, behalve het avondeten en het slapen. Ze hebben dit jaar ook een andere ligplaats gevraagd, en gekregen, omdat ze met regen dan onder hun tentje toch nog buiten kunnen zitten!

Om even op het Carpoolstrook-verhaal van een paar dagen geleden terug te komen, er is nog een andere, zo niet grotere, ergernis als ik dagelijks van Almere naar Alkmaar en weer terug rijd. Dat is namelijk die brug over de Zaan. Welke idioot gooit in de spits (!) die brug nou omhoog? Op een boot zitten maximaal 10 mensen. In de file staan er een paar duizend. Wat zou dan voorrang moeten hebben? Maar nee hoor, vanmorgen om 7:30 uur ging de brug omhoog.
Die brugwachter heeft mazzel dat de Tweede Wereldoorlog in 1945 is afgelopen, want ik schat dat de Duitsers hem anders naar het Oostfront hadden gestuurd.

En ja, als je in de auto zit en je komt die bocht in de A8 om zetten en je ziet die lampen aangaan, dan wordt het rood voor je ogen.