Overeenkomsten

Wat hebben James Blunt, Eternal en Stevie Nicks gemeen? Ze hebben allemaal een probleem met de uitspraak.

Een tijdje terug had ik het hier over de teksten van James Blunt, maar waardoor ik eigenlijk echt naar die tekst ging luisteren was omdat ik mij enorm irriteerde aan zijn uitspraak van het woord "question". Hij maakt er iets als "queshun" of zelfs "kweshun" van; onvergeeflijk voor een Engelsman. Ik las gisteren trouwens dat een meisje in een ziekenhuis in Engeland uit een coma was ontwaakt door/op de muziek van James Blunt. En ik maar denken dat het omgekeerde het geval is (dat ik van zijn muziek ooit nog eens in een coma zal raken), maar dat terzijde.

Eternal had in de jaren '90 een grote hit met "I wanna be the only one". De tekst van de eerste regels van het liedje is:
Yes I see you crying // And I feel your broken heart // I can feel you're hurting
Wat die zangeres er echter van maakt is:
Yes I see you cwying // And I feel your bwoken heawt // I can feel you'w huwting
En vervolgens hoor je bij mij een "klik", want ik heb de radio uitgegooid.

De koningin van de onverstaanbaarheid en het verhaspelen van woorden moet toch echt wel Stevie Nicks zijn. Buiten dat ik haar wel een hele goede zangeres vind, zijn de teksten bijna niet te verstaan. "Rhiannon" van Fleetwood Mac bijvoorbeeld, is bij de eerste keer luisteren niet meteen helemaal duidelijk. De tekst is:
Rhiannon rings like a bell throu the night//And wouldnt you love to love her//Takes to the sky like a bird in flight//And who will be her lover
Uit Stevie's mond klinkt het echter meer alsof ze alle woorden 3 keer gekauwd heeft, uitgespuugd, van de grond heeft opgeraapt, nog een keer gekauwd en dan weer heeft uitgespuugd. Het wordt meer:
riannoo ri-ngs lie a bew thru th nigh an wouln you lof to lof hair//take to th skai lie a bir in fligh an who will be hair lofer

In Nederland hebben we in dat genre Frank Boeijen, maar daar wijd ik een andere keer wel een stukje aan.