Gisteren zijn we naar het concert geweest van Marco Borsato in de Gelredome. Deze sympathieke volksmenner geeft dit jaar slechts enkele concerten in Nederland, maar gelukkig zijn die ook meteen van een dergelijke omvang dat het moeilijk is om hem te missen. Het was een goed concert. Marco was lekker bij stem, de band had er zin in, de violen klonken zoals het hoort, er waren lasers, wat wil een mens nog meer?De liedjes van Marco blijven af en toe toch wel behelpen. Zeker als je ze achter elkaar hoort is veel ervan erg traag en vooral tragisch. Dat realiseert Marco zich zelf soms ook, want Afscheid Nemen Bestaat Niet kondigde hij nog net niet aan met "en dan nu nieuw binnen uit de crema-top 40...", maar het scheelde weinig. Maar veel liedjes zijn er ook romantisch en de (vele) single vrouwen in de zaal bezweken bijna. Opvallend trouwens hoe plakkerig de vloer van het Gelredome was aan het eind van het concert.
Wat wel heel gaaf was, was de opener, Rood. Als de dvd uitkomt wordt dat zeker iets om naar uit te kijken. Verder deed hij ook een liedje dat niemand mee kon zingen, waarschijnlijk dus nieuw, en dat erg mooi was. Sowieso hadden bepaalde nummers een heel mooi arrangement waardoor het toch net weer fris klonk. Zoals het door mij inmiddels tot minst favo Marco nummer uitverkoren "Dromen zijn bedrog". Een beetje trager in de nieuwe versie en met een rap van Ali B en YesR klonk het zowaar weer lekker. Jammer genoeg werd de gewone versie er gewoon achteraan gespeeld, dat haalde voor mij de nieuwe versie een beetje naar beneden.
Het was een heel geslaagde avond. Toch jammer dat "Zij gelooft in mij" niet meer zo goed klinkt als aan het begin van zijn carriëre.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten