Soms lees of hoor je verhalen die in je gedachten blijven hangen. Zo zat ik vandaag naar de radio te luisteren toen het volgende verhaal weer bij me boven kwam.Na de aanslagen op het WTC in New York in 2001 waren er aardig wat mensen die net mazzel gehad hadden doordat ze zich die ochtend verslapen of een afspraak bij de tandarts hadden. Maar er waren natuurlijk zat mensen die niet zo veel geluk hadden en bij de aanslagen omkwamen.
Eén verhaal bleef me bij van een man die zijn dochter verloren had, George Henrique. Hij had op zijn arm een tatoeage laten zetten van zijn dochter Michelle, zodat ze voor altijd bij hem zou zijn. Prachtig, natuurlijk. Maar het bleef me bij doordat degene die de tatoeage gezet heeft iets toevoegde, namelijk een belletje. Toen Michelle klein was zong George altijd voor zijn dochter uit het Beatle-liedje:
Michelle, ma belle...
Tja, wie zegt er nu nog dat het onbelangrijk is om songteksten goed te begrijpen?
PS: Er zijn meer mensen die een tatoeage hebben laten zetten naar aanleiding van de aanslagen op 11 september. Zie ook deze site.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten