
Vlissingen ademt zwaar en moedeloos vannacht
Ik dacht altijd dat het een mooie ode was aan de Zeeuwse manier van leven, het landschap en de mensen. Maar dan ineens die zin, Vlissingen ademt zwaar en moedeloos vannacht, alsof Vlissingen een oude man is die piepend en hijgend op zijn bed ligt te wachten op Magere Hein. En toekomst zit er blijkbaar ook niet in die stad, want de haven heeft nog maar één vracht. Tja, dan blijf ik toch maar liever "suddenly happy in Dapperstreet".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten