Gisteravond schreef ik over de laatste songtekst van de hit van Blof, Alles is liefde. Eigenlijk is het nog niet eens zo treurig gesteld met deze songtekst, lees hier maar eens. Sterker nog, ik denk dat dit de eerste tekst is van Blof die niet vol met tegenstrijdigheden, dubbele bodems en extreme vaagheden staat.Nee, dan de vorige single Donker Hart! Pak je gebedenboek erbij en lees met mij mee:
Ze vroegen je ten dans
En het bood je alle kansen
Om het beste dat je in je had
Aan iedereen te laten zien
Maar je doet het niet voor hun
Je doet het niet voor mij
En zelfs niet voor jezelf
Je bent de zin voorbij
Goed, we hebben het dus over dansen, dat kan deze persoon dus blijkbaar goed, maar hij/zij danst niet voor zichzelf en niet voor anderen maar is de "zin voorbij". Que?
Dat dansen is natuurlijk een metafoor, maar ik ben er niet zeker van waarvoor. Voor het leven? Maar dan slaat het tweede gedeelte van dit couplet eigenlijk nergens op. "Ze vroegen je ten dans" zou in de metafoor dan de geboorte moeten zijn en daar sluiten de volgende twee zinnen dan ook weer op aan. "Maar je doet het niet voor hun" - dat sluit dan weer niet op dat leven aan! AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!
Misschien wil ik ze wel gewoon te veel begrijpen en moet ik deze band tot me nemen onder het genot van de Zeeuwse en Vlaamse genotsmiddelen mosselen en (heel veel) bier met friet. Vanavond maar eens uitproberen of ik de Zeeuwse boterbabbelaars dan wel begrijp.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten