Zojuist was het op de radio: er is een einde gekomen aan de al weken aanhoudende droogte in delen van Groningen, Friesland en Noord-Holland. En zo zie je maar, er is altijd wel iemand blij met het actuele weer.Afgelopen zaterdag ben ik even naar het altijd gezellige Den Helder gereden om een koffer voor de scooter op te halen. Het regende, het waaide en het was koud. Op de terugweg ben ik langs Callantsoog en Schoorl gereden, voor de mensen die hier niet vandaan komen, dat is de weg die helemaal langs de kust loopt, van Den Helder naar Den Haag. Langs deze weg staan er heel veel campings en op één van die verzamelplaatsen voor mensen die terug naar de natuur willen zag ik een camper staan. Onder de luifel op twee tuinstoelen, type Hartman wit, een al wat ouder stel, een tafeltje tussen hen in, op dat tafeltje twee mokken met dampende koffie. De gezichten van die mensen spraken boekdelen: compleet gebroken, waarschijnlijk de hele nacht geen oog dicht gedaan van de aanhoudende wind. Ik kreeg spontaan bijna medelijden.
Vanmorgen zat ik op mijn scooter toen ik er bijna af werd geblazen. Onwillekeurig moest ik weer even aan die twee mensen denken, hoe zullen ze het nou hebben? Als ik het was geweest had ik de camper gestart en was net zo lang gaan rijden tot ik weer eens een streepje blauw zou zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten