Treurig

Van het weekend heb ik mijn portie Nederlandse film weer gehad. Wat ik gezien heb was qua niveau diep bedroevend. Op vrijdagavond zag ik als eerste "Vet hard", een op zich nog wel vermakelijke film met onder andere Jack Wouterse. Gisteravond zag ik "Het Woeden der Gehele Wereld", ik weet nog steeds niet waar het over ging.
Beide films leggen het probleem van de Nederlandse film bloot: slechte dialogen, onbegrijpelijke actiescenes, slordig knip- en plakwerk, slordig geregisseerd en meestal ook geacteerd. En dat laatste was heel goed te zien in Het Woeden...
Stel je nou voor, je bent een Jood die tijdens WOII zijn familie verloren heeft, inclusief je zoon, maar aan het eind van de film blijkt dat die zoon nog leeft. Dan zou je enige emotie verwachten van zo'n acteur. Zo niet in deze film. Alsof hij zijn gejatte fiets weer terug krijgt nadat hij net een nieuwe gekocht heeft. In een gemiddelde aflevering van GTST wordt beter geacteerd!
De moderne Nederlandse film heeft geen kop en staart, vertelt geen verhaal maar laat beelden los op de kijker. Die moet daar dan maar een coherent plaatje van maken. Ja, vind je het gek dat er geen kip meer naar je film komt kijken!?!