Maandag

Er zijn van die maandagen dat je je voelt als Guust, maar vandaag niet! Ik heb in Excel iets gemaakt waarvan mijn Duitse collega's zeiden dat het onmogelijk was. En het werkt ook nog!

Gooi

Afgelopen week liep ik op de gracht in Amsterdam toen ik een busje zag staan met op de zijkant in beschaafde letters: Gooische Dansschool.
Tot twee jaar geleden werkte ik voor een oliebedrijf in Amsterdam Zuidoost en veel van de medewerkers wonen in 't Gooi. Ze zijn dan bijvoorbeeld geboren in Limburg, maar met veel mazzel hebben ze aan het begin van de jaren '90 een kast van een huis kunnen kopen in 't Gooi. Gelukkig hebben ze daarna niet het accent aangemeten, maar voor de rest was het precies zoals je dat bij "Gooische Vrouwen" kon zien: veel pracht en praal, rode broeken met blauwe blazers. Of, zoals een collega van mij destijds zei, "Het Gooi, waar een sluier van welvaart een poel van verderf bedekt".
Maar goed, de inwoners van 't Gooi willen graag laten weten dat ze het allemaal beter voor elkaar hebben dan de rest van Nederland. En om die verheven positie te benadrukken plakken ze overal "Gooische" voor. Zo krijg je dan niet een "autodealer", maar een Gooische automediair, een Gooische muziekschool, een Gooische hockey- en tennis-club, de Gooische natuur, ja, zelfs het slapen krijgt iets sjieks. Dat is natuurlijk maar een illusie. De illusie van luxe. Net alsof je beter tennist als je in je onberispelijk witte outfit bij de Gooische tennist.
Om de Gooiers te pesten zei ik dan ook altijd dat het allemaal wel leuk is daar in dat Gooi, maar dat ik tenminste in de parel van Noord-Holland woonde. Het duurde ongeveer een maand of drie voordat ze zich realiseerden dat het grootste gedeelte van 't Gooi óók in Noord-Holland ligt.

Bomen

Eric schreef laatst over het verdwijnen van een stel bomen bij hem in de straat. Afgelopen weekend hoorde ik dat de gemeente Castricum ongeveer hetzelfde heeft gedaan met de Koningin Wilhelminalaan. Prachtige, hoge, monumentale bomen stonden in die laan. Het gaf de laan echt een chice uitstraling. Maar de bomen waren ziek en dus rats, rats, alles eruit! Er zijn weer boompjes teruggeplaatst, maar het zal jaren duren voordat er weer wat moois staat.
De gemeente Heiloo gaat zelfs nog verder. Bij het station van Heiloo stonden hele mooie hoge bomen, maar de gemeente vond één parkeerplaats (!) belangrijker dan het aanzicht van het dorp. Rats, rats, alles eruit!
's Avonds zag ik een man zijn aanhangertje vullen met hout voor de open haard. Dat mag natuurlijk niet, de gemeente wil dat hout liever zelf verkopen, maar ik vond het een gevalletje "poetic justice": de gemeente berooft de gemeenschap van een stel mooie bomen, de gemeenschap berooft de gemeente van de opbrengst van de kap van die mooie bomen.

Camera obscura

Na lang en rijp beraad zijn we eruit: het wordt een Pentax. Of een Sony.
Al vanaf oktober zijn we aan het denken over een nieuwe digitale spiegelreflexcamera. Toen ik nog vrijgezel was, kocht ik zoiets gewoon op een middagje. Ik verdiepte me er dan niet echt in, maar ging min of meer op goed geluk met een nieuwe aankoop naar huis. Geri is een stuk slimmer en bedenkt zich 10x voordat ze een aankoop doet. Nadeel van die methode is dan wel dat je er heel lang over doet voordat je een keuze hebt gemaakt. In dit geval zijn we dus 5 maanden verder en nog is er niets nieuws!
Maar afgelopen zaterdag zijn we er weer eens op uitgegaan en hebben van diverse kanten advies ingewonnen, camera's vastgehouden, enzovoort. Aan het eind van de dag wisten we net zo veel als aan het begin: niks! Op zondag ben ik dus maar even op het internet wezen kijken en dan komen al gauw de grootste voor- en nadelen van de diverse merken naar voren. Zonder in detail te treden, maar het wordt dus één van bovenstaande merken. Wordt vervolgd...

Jarre

Gisteravond was het concert van Jean Michel Jarre in Carré, Amsterdam. Om kort te gaan, ik was niet razend enthousiast. De grootste reden daarvoor was de lengte van het concert. Met 1 uur en 40 minuten was het "goodbye, thank you for coming". Hij had toen wel het hele Oxygène-album gespeeld, met een paar toevoegingen zoals tussenstukjes en (soms ellenlange) solo's, Oxygène 7 en als toegift volgens mij een nummer van Chronologie, maar dat was het dan ook wel.
Wat wel heel erg gaaf was om te zien was de batterij aan analoge synthesizers die opgesteld stonden. Zo uit m'n hoofd zag ik een Moog Modular, Minimoog, Arp 2600 en 2700, CS80, een Farfissa orgel (of iets wat er op leek), een Theremin en een Korg "gitaarsynth". Ik telde de synths waar alleen Jean Michel op speelde en dan kwam ik al op 13 stuks. De 3 andere musici hadden een vergelijkbare hoeveelheid voor zich staan. Het was, met andere woorden, wat dat betreft indrukwekkend.
Maar het optreden was al met al nogal statisch; de 4 heren stonden er en deden hun ding, maar verder was er nauwelijks show. Een kleine lichtshow en een beetje gebruik van video, maar geen laser of ander indrukwekkend vertoon. En daarom verbaasde de lengte van het concert mij ook zo, want het ontbreken van een licht- en lasershow zou een aanleiding kunnen zijn om, na een pauze, een tweede gedeelte in te zetten met nummers van bijvoorbeeld het album Equinoxe. Het ontbreken van zo'n show heeft namelijk als voordeel dat je als artiest vrijer bent in het kiezen van je repertoire.
In verhouding tot de prijs van het kaartje (omgerekend bijna €1 per minuut) vond ik het een mager optreden, ** (uit 5).

Kreperen

Nou, de vroegste Paasdagen sinds 1903 zitten er weer op. Dankzij de sneeuw werd het vooral een feest van binnenzitten bij de kachel. Tenminste, als je kouwelijk aangelegd bent. Tot mijn stomme verbazing las ik zaterdag in de krant dat er alweer mensen zijn gesignaleerd op de diverse campings die traditiegetrouw op Goede Vrijdag opengingen. Mensen die de hele winter uitkijken naar die dag om er vervolgens in oktober afgejaagd te worden. En dat zijn dan niet alleen mensen in een (relatief warme) caravan, nee, ook echte die-hards die in een tent staan. Zonder kachel. De kampeerder in kwestie zei ook nog "Je bent heel erg bezig met de elementaire dingen zoals warm worden en blijven".
Kan iemand mij dit uitleggen? Waarom ga je in vredesnaam vrijwillig in een onverwarmde tent zitten terwijl je, naar ik mag aannemen, een huis hebt met een cv, een normaal bed, een keuken en een badkamer? Waarom verkoop je dan niet de hele zooi en gaat full-time in een tent wonen? Dat scheelt aanzienlijk in de dubbele lasten.

Cursus

Laatst hoorde ik iemand die ik niet kende in de tram tegen iemand anders die ik ook niet kende zeggen dat ze graag een cursus wilde gaan doen. "Even wat tijd in mezelf investeren", zei ze erbij. Belangrijk is dan wel dat je een goede cursusleidster uitzoekt, die niet tegen je zegt dat je je benen los moet laten wanneer het absoluut niet kan. Klein tippie van mij.

Modezin

Laatst zat ik naar het vreselijke tv-programma Room 101 te kijken, een programma waarbij een bekende Nederlander zijn of haar ergernis naar een fictieve kamer mag laten verplaatsen. De betekenis van die kamer is me trouwens volstrekt onduidelijk. Net alsof die kamer dient als een chirurg die operatief je ergernis verwijdert. Maar goed, Erik van Muiswinkel zat daar en een ergernis van hem is het gebruik van de zin "Dan heb ik zoiets van...". Mensen die die zin gebruiken bedoelen vaak "Dan denk ik bij mezelf" of "Dan weet ik" of "Dan voel ik" of een andere variant.
Ik ben er eens op gaan letten en het is inderdaad irritant als mensen dat gebruiken. Want het is net alsof ze zich verschuilen achter iemand anders, alsof zij die mening niet hebben maar dat zij alleen maar ventileren wat andere mensen denken. Nonsense! Als je wat vindt, als je wat denkt, als je wat voelt, zeg het dan. Anders dan heb ik zoiets van...jammer.

Zaag

We kennen allemaal de truc met het doorgezaagde weesmeisje, maar dit is toch wat anders. Let vooral even op David "Looking For Freedom" Hasselhoff, hij lijkt zich af te vragen of hij nog steeds dronken is of dat hij denkt te zien wat anderen ook zien.

Kies

Gisteren was dan de grote dag voor één van mijn verstandskiezen: hij werd verwijderd. Na 2 slapeloze nachten maakte ik gisterochtend om 8:45 uur lichtelijk nerveus mijn opwachting bij de afdeling kaakchirurgie van het Medisch Centrum Alkmaar. Allereerst werd er een röntgenfoto gemaakt van mijn hele gebit, op die foto zag alles er prachtig uit en zag je duidelijk mijn verstandskiezen liggen. De bovenste tanden liggen onder het tandvlees, die blijven dus mooi zo liggen, niets meer aan doen. Maar de onderste moeten er toch echt wel uit, omdat men denkt dat het in de toekomst problemen kan gaan geven. De chirurg besloot om te beginnen met de linkerkant, voor de rechter moet ik dan later weer terugkomen.
Tegenwoordig zijn de assistentes er om je op je gemak te stellen, te kijken of alles nog wel goed gaat met de patiënt en om instrumenten aan de chirurg aan te geven. In de jaren '80 mochten die dames nog net de deur open doen voor een patiënt, er is hier dus echt wel sprake van een uitbreiding van het takenpakket! Maar goed, ik kreeg verdoving en één assistente deed een laken over me heen en begon allerlei werktuigen op mijn buik te leggen. Op dat soort momenten ben ik blij dat ik fors ben; dan valt er tenminste niets op de vloer wat (nadat het stof eraf is geblazen) alsnog wordt gebruikt. Terwijl ze hiermee bezig was vertelde ze dat ze de stagiaire was. Als dat laken niet over me heen had gelegen was ik op dat moment met gierende banden uit die kamer gerend en daarom begon ik maar te lachen - wat kan je anders?
De verdoving begon te werken, de dokter maakte nog een opmerking dat hij net terug was van een sabbatical van 6 maanden en zich afvroeg waar de kiezen ook alweer zaten, maar desalniettemin begon hij aan zijn werk. Vantevoren had ik verwacht dat ik het zou voelen als de tand mijn kaak zou verlaten, maar dat was dus niet zo. Hij haalde eerst de bovenkant eraf en trok daarna de twee wortels eruit. Tenminste, dat zag ik achteraf. Ik heb er he-le-maal niets van gevoeld! Ik kreeg nog een doekje tegen het bloeden en werd naar huis gestuurd met een recept voor pijnstillers. En dat was het dan.
De verdoving was na 5 uur uitgewerkt en toen begon het ook wel pijn te doen. Het vervelendste was dat ik eigenlijk niets kon eten, maar da's dan wel weer goed voor de lijn. Ik ging vroeg naar bed en vandaag is het alweer vele malen beter dan gisteren. Morgen maar weer aan het werk.
De volgende kies heb ik laten inplannen voor eind augustus. Kan ik er weer een beetje aan wennen. Met dank aan Eric voor de tip.

Pret!

Zoals gezegd, vorige week was ik te gast bij mijn collega's in Wolfsburg. VW had een congres georganiseerd voor financiële VW-mensen van over de hele wereld. Klinkt misschien saai, maar het viel allemaal wel mee. Het begon namelijk met een halve dag pret maken met een auto! Ik had enorm veel mazzel, want ik mocht een parcours over dat speciaal was aangelegd om (potentiële) klanten te verleiden om een Touareg aan te schaffen. We gingen dus met zo'n auto door een waterbak, een heuveltje op van 30%, een setje trappen op en af, door een rivierbed, mul zand, een wipwap, boomstammen en nog wat diverse heuveltjes. Het was briljant! Ik snap eigenlijk niet waarom je met zo'n auto alleen maar op de snelweg zou willen rijden. Ik denk dat het helemaal geweldig zou zijn om met die auto de bergen in te gaan. Nee, laat me dat anders zeggen: niet in gaan, maar op gaan!
Maar goed, na zoveel pret was het congres met gemak te volgen. Werd het even saai, dan dacht ik bij mezelf "VROOOOOOOOOOOOOOOAAAAAAAAAAAAAAARRRRRRRRRRRRR!!!" en waande me weer even net Michel Vaillant.

Mol

Afgelopen week was ik bij de collega's te gast in Wolfsburg, daar waar de Volkswagen fabriek staat, maar daarover binnenkort meer. Ik had dus geen mogelijkheid om donderdag de laatste aflevering van "Wie Is De Mol" te kunnen bekijken, maar gisteravond heb ik direct na de afwas de video aangezet. Vorig jaar meldde ik al dat ik erg slecht ben in het spotten van De Mol. Tot op de dag van vandaag houd ik vol dat toen de mol Renate Verbaan was, ook al was de officiële lezing dat het Inge Iepenburg was.
Dit jaar was het niet anders. Tot Patrick eruit moest, was ik de mening toe gedaan dat hij de mol was. Geri daarentegen riep al na de derde aflevering dat Dennis Weening de mol was. Waarmee maar weer is gebleken dat je Geri geen knollen voor citroenen kunt verkopen!
Voor volgend jaar zet ik in op degene die zich het appeligst voor doet komen. Tot nu toe is dat eigenlijk altijd de mol geweest. Ik kijk nu alweer uit naar het volgende jaar.

IKEA gaat in auto's!

Het laatste gerucht uit de autobranche, Ikea gaat ook auto's leveren! Het eerste prototype, de zogenaamde Montør, moet voor kerst 2008 in de schappen liggen. Bijgeleverd: 1 montagesleutel en 1 bouwtekening.