Kies

Gisteren was dan de grote dag voor één van mijn verstandskiezen: hij werd verwijderd. Na 2 slapeloze nachten maakte ik gisterochtend om 8:45 uur lichtelijk nerveus mijn opwachting bij de afdeling kaakchirurgie van het Medisch Centrum Alkmaar. Allereerst werd er een röntgenfoto gemaakt van mijn hele gebit, op die foto zag alles er prachtig uit en zag je duidelijk mijn verstandskiezen liggen. De bovenste tanden liggen onder het tandvlees, die blijven dus mooi zo liggen, niets meer aan doen. Maar de onderste moeten er toch echt wel uit, omdat men denkt dat het in de toekomst problemen kan gaan geven. De chirurg besloot om te beginnen met de linkerkant, voor de rechter moet ik dan later weer terugkomen.
Tegenwoordig zijn de assistentes er om je op je gemak te stellen, te kijken of alles nog wel goed gaat met de patiënt en om instrumenten aan de chirurg aan te geven. In de jaren '80 mochten die dames nog net de deur open doen voor een patiënt, er is hier dus echt wel sprake van een uitbreiding van het takenpakket! Maar goed, ik kreeg verdoving en één assistente deed een laken over me heen en begon allerlei werktuigen op mijn buik te leggen. Op dat soort momenten ben ik blij dat ik fors ben; dan valt er tenminste niets op de vloer wat (nadat het stof eraf is geblazen) alsnog wordt gebruikt. Terwijl ze hiermee bezig was vertelde ze dat ze de stagiaire was. Als dat laken niet over me heen had gelegen was ik op dat moment met gierende banden uit die kamer gerend en daarom begon ik maar te lachen - wat kan je anders?
De verdoving begon te werken, de dokter maakte nog een opmerking dat hij net terug was van een sabbatical van 6 maanden en zich afvroeg waar de kiezen ook alweer zaten, maar desalniettemin begon hij aan zijn werk. Vantevoren had ik verwacht dat ik het zou voelen als de tand mijn kaak zou verlaten, maar dat was dus niet zo. Hij haalde eerst de bovenkant eraf en trok daarna de twee wortels eruit. Tenminste, dat zag ik achteraf. Ik heb er he-le-maal niets van gevoeld! Ik kreeg nog een doekje tegen het bloeden en werd naar huis gestuurd met een recept voor pijnstillers. En dat was het dan.
De verdoving was na 5 uur uitgewerkt en toen begon het ook wel pijn te doen. Het vervelendste was dat ik eigenlijk niets kon eten, maar da's dan wel weer goed voor de lijn. Ik ging vroeg naar bed en vandaag is het alweer vele malen beter dan gisteren. Morgen maar weer aan het werk.
De volgende kies heb ik laten inplannen voor eind augustus. Kan ik er weer een beetje aan wennen. Met dank aan Eric voor de tip.