Vanmorgen zijn Geri en ik naar de tandarts geweest. De laatste keer was bijna 2 jaar geleden bij de tandarts in Almere. Die zei toen al dat mijn verstandskiezen er nu toch echt eens uit moeten en tot vandaag heb ik het altijd voor me uit kunnen schuiven met opmerkingen als "ik neem het risico wel dat er iets misgaat". Feit is gewoon dat ik een watje ben en er niet op zit te wachten om pijn te gaan lijden. Maar Sylvia, onze "ouwe-nieuwe" tandarts dulde geen tegenspraak meer. "Nummer 38 en 48 moeten verwijderd, verwijsbrief maken!", riep ze naar de assistent. Ik moest denken aan de film Marathon Man en hield wijselijk mijn mond.Ik heb een afspraak gemaakt bij de kaakchirurg voor 11 maart 2008 om de ene kant te trekken. Kan ik er langzaam een beetje aan wennen. En als dat dan goed gegaan is, maak ik wel weer een afspraak voor de andere kant. In één keer? 't Kan te gek, hè.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten