Goed beschouwd zijn we eigenlijk allemaal passagiers in de treinen van onze levens. Denk er maar eens over na. Sommige mensen zie je elke dag voorbij schuiven in die trein, denk daarbij aan familie, vrienden en collega's, anderen zie je maar 1 of 2 keer in je levenstrein plaatsnemen en dan ga jij weer verder naar een ander station en die ander ook.Daar moest ik aan denken toen ik gisteren in het programma van Ruud de Wild het nieuws hoorde dat Frédérique Huydts is overleden aan kanker. Toen de film Schindler's List uitkwam wilde ik daar graag heen, maar geen van mijn vrienden had zin in zo'n zwaar drama. Toen ben ik maar alleen gegaan en terwijl de lichten na de voorstelling aangingen, bleek dat ik de hele voorstelling naast Frédérique had gezeten. Daarmee waren we heel kort passagiers in elkaars levenstreinen.
Waarom gaan alle lieve, mooie mensen zo vroeg dood?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten