Musica è

Het grote voordeel van de trein is dat je nog eens wat muziek kunt luisteren en zo begin ik langzaam maar zeker weer een beetje bij te komen in het achterstallige muziekonderhoud. Even wat korte recensies.

Om te beginnen Working on a Dream van Bruce Springsteen. Teleurstellend is het enige woord dat ik voor deze plaat kan vinden. En dat terwijl het begin van het album nog iets goeds doet vermoeden, want Outlaw Pete is een erg fijn nummer. Maar alles wat er na komt klinkt hetzelfde. Verder dan track 5 ben ik niet gekomen en dat is geen goed teken.
** (uit 5)

Datzelfde geldt voor Bertolf, For Life. Hij speelde voorheen gitaar in de band van Ilse DeLange en individueel zijn het ook best leuke liedjes. Het is alleen ontzettend slecht geproduceerd en klinkt voor geen ene meter. Na track 2 ging ik skippen, dus ook deze plaat krijgt weinig sterren.
** (uit 5)

Vorig jaar bracht Marike Jager een nieuwe plaat uit, Celia Trigger. De vorige, The Beauty Around, had ik helemaal grijs gedraaid, maar aan deze was ik nog niet echt toegekomen. Toen ik eindelijk zo ver was werd ik ook niet teleurgesteld. Wat een vreselijk mooie plaat. Op dit album zijn de nummers ook voorzien van strijkers en dat maakt alles meteen een stuk meer "af".
****1/2 (uit 5)

Vorige keer dat ik wat albums besprak had ik het ook over de nieuwe Guns n' Roses, Chinese Democracy. Het is een album waar de liefhebbers jaren op hebben moeten wachten, omdat Axl er maar aan bleef schaven. Toen ik het album dan eindelijk hoorde bleek mij dat je als timmerman ook teveel kunt schaven aan iets. Om met Ruud Lubbers te spreken, "verdrietig".
* (uit 5)

Tot slot nog positief nieuws. Van de week werd ik door vriend Bart geattendeerd op het album van de Fleet Foxes dat vorig jaar uitkwam. Hij had niet overdreven, wat een mooie plaat. Het lijkt nog het meeste op het betere Beach Boys materiaal uit de jaren '70. Niet geschikt voor de radio, maar wat een mooie muziek! Een aanrader.
***** (uit 5)