Klassieker

In totaal heb ik 3 kevers gehad. Kever 1 was een heel mooie Silverbug uit 1982, ze was mijn vreugde en trots totdat ze op een kwade dag in maart 1997 gestolen werd. Nooit meer wat van terug gezien.
Kever 2 was een rode, uit de jaren '70 en zo rot als een mispel. Krom ook. Deze heb ik verkocht aan een autoboer in Alkmaar voor 500 gulden.
En de laatste was een groene, de meest succesvolle van de drie. Op zich was die auto prima, maar ik wilde in die tijd ook wel eens een auto met verwarming en een beetje snelheid, dus deed ik 'm weg. Daar heb ik nooit spijt van gehad, maar het kever-virus blijft wel een beetje knagen.

Zo eens in de zoveel tijd steekt het weer eens de kop op. Dan loop ik ergens en dan hoor ik 'm al aan komen. Het is een heel karakteristiek geluid: een lage plof in combinatie met een heel hoge piep. Soms hoef ik niet eens te kijken en dan weet ik het al: het is een mooie.

Soms gaan de gedachten nog verder: "zal ik er toch maar weer eentje kopen...". Maar dan moet ik mezelf bij de les houden. "Weet je nog hoe koud het was in de winter? Weet je nog hoeveel poen die kevers hebben gekost? Weet je nog hoe onveilig het eigenlijk was? En hoe oncomfortabel?"

Ja. Allemaal waar. Maar het was wel rete gaaf!