Advies

Even een vriendelijk bedoeld advies voor vanavond:

Steek nooit, maar dan ook echt NOOIT een vuurpijl aan in je kont.

Fijne jaarwisseling!

Fijne kerst!

Last minute shopping advice

A young man called Chris from London wanted to buy a Christmas present for his new girlfriend. They hadn't been seeing each other for very long and she lived in Scotland. Chris consulted with his sister and decided, after careful consideration, that a pair of good quality gloves would strike the right note… not too romantic and not too personal.
Off he went with his sister to Harrods and they selected a dainty pair of fur lined quality leather gloves. His sister bought a pair of sexy underwear for herself at the same time. Harrods had a free gift wrap offer but the assistant mixed up the two items, the sister got the gloves and Chris unknowingly got the underwear. Good old Chris sent off his gift wrapped present in a parcel with the following letter.

Dear Maggie,

I chose these because I've noticed that you are not wearing any when we go out in the evenings. If it had not been for my sister I would have chosen the long ones with buttons, but she wears shorter ones (which are easier to remove). These are a very delicate shade, but the lady I bought them from showed me the pair she had been wearing for the past three weeks and I hardly noticed any marks. I had her try yours on for me and she looked really smart in them even though they were a little bit tight on her. She also said that they rub against her ring which helps keep it clean. In fact she hasn't needed to wash it since she began wearing them.
I wish I was there to put them on for you the first time, as no doubt many other hands will touch them before I have a chance to see you again.
When you take them off remember to blow into them a little bit because they will be naturally a little damp from wearing.
Just imagine how many times my lips will kiss them during the coming year.
I hope you will wear them for me on our next date.
All my love,

Chris

P.S. My mum tells me that the latest style is to wear them folded down with a little bit of fur showing.

Lennon

Op dit moment lees ik John, een boek over John Lennon geschreven door zijn eerste vrouw Cynthia. Mensen die mij wat beter kennen weten dat ik een behoorlijke liefhebber ben van het werk van The Beatles. Halverwege de jaren '90 "ontdekte" ik die muziek en werd vrijwel meteen gegrepen door de verhalen die achter heel veel nummers schuil gaan. Ik verslond de boeken die mij meer inzicht zouden verschaffen in de band en de muziek, en in vrijwel alle boeken werd Cynthia afgeschilderd als de vrouw aan de zijlijn die John het huwelijk in had gelokt met een zwangerschap.
Het is niet echt verwonderlijk dat Cynthia een iets andere kijk op haar rol in het verleden van John en The Beatles heeft. De hoofdlijnen van haar verhaal zijn dat ze echt wel uit liefde getrouwd zijn, maar dat ze gedurende het huwelijk uit elkaar gegroeid zijn, oorzaak: druggebruik van John waarin Cynthia niet mee wilde gaan. Al met al eigenlijk niets nieuws, maar het boek biedt wel een inzicht in John's privéleven in de beginjaren van The Beatles.
Op dit moment ben ik in het verhaal midden in de scheiding, dus weet ik nog niet hoe het verhaal precies afloopt, maar wat ik al wel weet is dat John later Yoko ook bedroog tijdens het zgn. "Lost Weekend" in de jaren '70. John woonde toen iets van een jaar in LA met zijn assistente May Pang. In die tijd gebruikte hij heel veel drugs, dronk heel veel met zijn maatje Harry Nilsson en uit die periode stamt ook de allerlaatste opname van Paul McCartney en John. Paul zocht John op om te kijken of er nog iets van de vriendschap van vroeger over was. Ze maakten samen muziek en gingen ieder weer een kant uit.
Uiteindelijk ging John weer terug naar Yoko en de hele periode in LA werd afgedaan alsof het een vakantietripje was van een paar dagen. Jammer dat ze dat bij Nu niet weten.

Brood

Als kerstpakket heb ik dit jaar echt iets nuttigs gekregen, namelijk een broodbakmachine. Na de kurkentrekkers met konijnenoren, gezelschapsspellen, bussen slagroom en zakken met pinda's ben ik verguld met dit, overigens volstrekt overbodige, cadeau. Bij de Albert Heijn op het dorp had ik vrijdag kant-en-klaarbroodmix gekocht; dan kon er tenminste niets fout gaan.
Vrijdagavond heb ik 'm meteen geprogrammeerd voor zaterdagochtend en toen we wakker werden hadden we vers brood! Ik kan nog goed herinneren hoe mijn opa een fase had waarin hij zelf brood bakte. Dat brood was zo hard en totaal niet gerezen dat je er iemand een gat mee in zijn hoofd kon slaan. Het enige voordeel van dat brood was dat je er maar heel weinig van hoefde te eten, want het vulde als een gek.
Het brood uit de broodbakmachine heeft daar helemaal geen last van. Luchtig, knapperig en bijzonder smakelijk. En nu maar experimenteren! Nootjes erbij, rozijnen, geconfijte vruchtjes...jammie, ik heb nou helemaal zin in kerst!

Zorg

Goed, mensen, daar gaan we weer! Een ergernis van hier tot Tokyo van mij zijn de reclames van de zorgverzekeringen. Die bedrijven zijn net politici. De hele regeerperiode hoor je alleen maar ellende bij ze vandaan komen, maar als de verkiezingen in beeld komen buitelen ze over elkaar heen om de gunst van de kiezer (=consument) te bemachtigen. En dus hoor ik op de radio dat er bij Zilveren Kruis een Mandy of een Wendy werkt die zorgbemiddelaar is. Omdat ik die reclame ongeveer 900x per dag voorbij hoor komen, wilde ik wel eens weten of deze vrouw echt bestond. Ik dus Google opstarten en gezocht op de meest onmogelijke termen en wat denk je? Niet te vinden! Er is dus een actrice die zich vrijwillig heeft laten omdopen tot irritante kantoortut van een stoffige verzekeraar. Vrijwillig! Onbegrijpelijk.
Maar misschien nog wel irritanter is de radioreclame van Univé voor hun Zekur ziektekostenverzekering. Hiervoor hebben ze één of andere halve zool uit de lokale snuiftent vandaan getrokken en die vraagt schreeuwend waarom ik meer zou betalen voor een verzekering. En dat onder toevoeging van de term "ouwe". Hoe weet dit stuk verdriet dat ik ouder ben dan hij? Of heb ik weer een straatterm gemist en betekent "ouwe" eigenlijk "gast"?
Ik heb er geen kracht meer voor...!

Jaarlijst

Vanavond in Tracks de eindejaarslijst van 2008. Vorig jaar ben ik begonnen om zo'n lijstje samen te stellen en uit te zenden als afscheid van een jaar in Tracks. Dat lijstje is samengesteld aan de hand van de playlists van afgelopen jaar en hoe vaker een artiest of band gedraaid is, hoe hoger die in de lijst komt. Het enige probleem is dat ik van 54 verschillende artiesten 80 verschillende nummers heb gedraaid, dus draai ik alleen de top 24, de rest van de lijst kan je nalezen op TracksFM.nl.
Het wordt een leuke uitzending vanavond, luisteren dus! Van 20.00 tot 22.00 uur via Radio 80.

Nederpop

Op dit moment ben ik een boek aan het lezen van Jan van der Plas, 50 Jaar Nederpop - Een Geschiedenis Van De Nederlandse Popmuziek. Zoals de titel doet vermoeden, is het een beknopte beschrijving van de popmuziek in Nederland vanaf de jaren '50 tot bijna heden. Op verhalende manier passeren anekdotes over heel veel artiesten de revue. En het is vrij compleet, van Marco Borsato tot Massada en van de Zangeres Zonder Naam tot Acda & De Munnik. Als je al die verhalen achter elkaar leest valt wel op hoe vaak artiesten ruzie krijgen met elkaar over geld. In de jaren '50 en '60 waren het nog "ouderwets" de managers die er vandoor gingen met de poen, maar vanaf de jaren '70 gaat het vooral over "wie heeft dat nummer geschreven". Dat lijkt een onbenullige vraag, maar als je met een band in een oefenruimte staat en er komt een gitarist binnen met een riffje, de bassist raakt geïnspireerd en maakt een killer basloop, de zanger krijgt een ingeving voor de tekst, de drummer slaat lekker door en je scoort een wereldhit, is dan de gitarist de schrijver, of een combinatie van alle leden van de band? Als de gitarist dan een haantje de voorste blijkt te zijn, zal hij zeggen dat hij het nummer geschreven heeft en de eerste ruzie is een feit.
Maar hits kunnen een band ook redden, zoals bij de Golden Earring. Eind jaren '70 liep het allemaal niet meer zo lekker en wilde vooral George Kooijmans ermee ophouden. George had nog een nummer liggen voor een solo-lp, ze namen het nummer, Twilight Zone, op, scoorden een wereldhit en gingen door.
Erg leuk om te lezen allemaal. Het is geen popencyclopie en dat heeft voor- en nadelen. Waarbij het grootste voordeel is dat je als schrijver verbanden kunt leggen tussen de tijdsgeest en de artiesten onderling.
Een absolute aanrader voor elke muziekliefhebber.

Verboden

Steeds meer mensen maken zich druk over het feit dat in 2008 een heleboel dingen verboden zijn. Zoals de paddo's, roken en de vissenkom. Over de zinloosheid van de laatste ben ik het trouwens wel eens, maar Guust Flater had hier jaren geleden al een oplossing voor.

Forens

Met de scooter in puin moet ik nu wel weer met de trein naar kantoor forenzen. Na een afwezigheid van ruim een half jaar vallen bepaalde dingen meteen op. Zo heeft NS al een tijd terug haar omroepmeldingen op de stations gewijzigd. Tegenwoordig hoor je niet meer dat de trein vertraging heeft, maar dat hij "over enkele minuten aan zal komen". Dat is de positivisering van een negatieve boodschap. Waar ik trouwens een geweldige hekel aan heb. Als een trein niet op tijd is, is die trein vertraagd. Daar verander je niets aan door het anders te brengen.
Nog iets dat mij opviel afgelopen week. Forenzen hebben eeuwig haast. Haast om de trein te halen, haast om in te stappen, haast om uit te stappen, haast om de tram te halen, haast om naar kantoor te lopen. Pfffff... Mensen! Ontspan!
Nou werk ik voor een bedrijf met flexibele werktijden en uit het verleden weet ik dat je dan een gezegend mens bent. Want met al het geprietpraat vanuit de overheid dat er te veel files staan en dat (kantoor-)mensen toch vooral gespreider over de ochtend moeten beginnen met werken, is het nog steeds zo dat menig werkgever dat helemaal niet wil. Nee, want dan kunnen ze niet bijhouden wie hoeveel uur werkt. En God verhoedde dat je 5 minuten te kort werkt. Dan valt het bedrijf om als iedereen dat doet!
Ik weet het veel beter gemaakt. Stel elk mens verantwoordelijk voor zijn/haar eigen werk en als hij/zij dat werk in 2 uur per week kan, fantastisch! Kan hij dat in 60 uur, ook goed, maar kom dan niet zeuren dat je het zo druk hebt. Moet je jezelf beter organiseren.
Ach, het leven zou zo veel makkelijker zijn als iedereen was zoals ik... :-P

En toen...

...Stond daar op het fietspad een zwerver. Om hem te ontwijken boog ik nog iets af naar rechts, maar het was alsof hij het er om deed en wist zichzelf precies vóór mijn scooter te positioneren. Vanaf dat moment totdat ik op het gras lag ben ik mijn geheugen kwijt, maar het ging ook gigantisch snel en misschien heb ik wel mijn ogen dichtgeknepen, ik weet het niet.
Hoe dan ook, het volgende dat ik voorbij zag vliegen was het gras waarop ik met mijn linkerschouder terecht kwam. God zij dank mankeerde de zwerver (ogenschijnlijk) niets. Ik vroeg een keer of vijf of het met hem ging en hij antwoordde in het Engels dat hij "ok" was. Hij schudde vervolgens even met zijn hoofd en liep weg. Mij en mijn gehavende scooter achterlatend.
Om met de scooter te beginnen, die ligt aan de voorkant helemaal in elkaar. Het is dan ook allemaal plastic, dat breekt erg snel. Motorisch is hij echter nog wel 100% en dat is dan weer een geluk bij een ongeluk. Zoals gezegd kwam ik op mijn linkerschouder terecht, met mijn hoofd naar rechts gedraaid. Die 2 (nek en schouder) deden dus erg veel pijn, maar dat begint nu ook weg te ebben. Verder had ik een paar plekken op mijn benen, maar verder gelukkig niets.
Het was een leuk Sinterklaas cadeautje...NOT!

Lobby

De milieulobby begint, wat mij betreft, ook steeds vermoeiender te worden. Neem nou het gezeur over de vervuiling van auto's. Kijk, auto's vervuilen, dat is nogal helder. Dat daar een oplossing voor gevonden moet worden ook. Maar gezien in het licht van andere vervuilers is dat wat alle auto's samen in Nederland uitstoten peanuts. 2% van alle luchtvervuiling wordt namelijk door auto's veroorzaakt. Toch blijft men op de auto hameren. Die zou bijvoorbeeld op stroom moeten gaan rijden.
Pardon? Stroom? Groene stroom zeker. Waar we nu al een tekort van hebben in Nederland. Dus moet die stroom op een andere manier opgewekt worden. In een kolencentrale? En laat dat nou net één van de allergrootste luchtvervuilers zijn.
Rare jongens, die geitenwollensokken lobbyisten.

Toon

Hij is al wat ouder, maar blijft toch leuk.

December

En zo werd het dan weer december. Eerlijk gezegd ben ik van nature een beetje melancholiek aangelegd. Ik kan dan ook echt vanuit mijn diepste krochten verzuchten dat de tijd zo snel gaat, dat alles (gelukkig) niet bij het oude blijft, dat het nog maar een paar maanden geleden is dat je rondliep in je korte mouwtjes en "moet je nu kijken!", etc, etc. En dat terwijl ik nog niet eens bejaard ben!
December vind ik een heerlijke maand. Binnen is het gezellig met de lampjes en de kaarsjes en met die kou is het nog prettiger om een warm huis binnen te stappen.
Tussen kerst en oud & nieuw is op Radio 2 weer de Top 2000 te horen. Wat ik echt jammer vind is dat je niet je favoriete platen in mocht sturen dit jaar. In al zijn wijsheid heeft de zender namelijk besloten om dit jaar een overzichts-Top 2000 uit te zenden door alle stemmen van de afgelopen 9 jaar bij elkaar op te tellen en daaruit de lijst samen te stellen. En dat betekent dat er dus helemaal geen platen van, pak 'm beet, de afgelopen 5 jaar in de lijst zullen staan, want daar konden niet genoeg stemmen op uitgebracht worden. En dus dat meuk als Zwei kleine Italiener van Conny Froboess wel weer uitgezonden zullen worden, maar Hallelujah van Jeff Buckley of Grace Kelly van Mika niet.
Dat stemt mijn melancholieke ziel niet echt vrolijk.

Gespot!

Vorige week vroeg iemand aan mij of ik nog wel eens bekende Nederlanders voorbij zie schuiven in Amsterdam. Ik zei toen dat het voor de BN'ers gewoon te koud is en dus dat ik ze niet echt vaak meer zie tegenwoordig. Maar die conclusie bleek iets te voorbarig, want afgelopen maandag spotte ik ineens Matthijs van Nieuwkerk. Het was op dat moment donker weer, maar Matthijs droeg desalniettemin een donkere zonnebril. De man is echt boomlang, maar had zich weten te wurmen op een fietsje die hij geleend moet hebben van zijn kleine neefje; het zag er niet echt comfortabel uit. Hij keek ook een beetje alsof hij zorgen had. Zou mijn vermoeden dan toch echt waar zijn?