Ben terug

We zijn even een weekje op wintersport geweest naar Kaprun in Oostenrijk en ja, het was weer heerlijk. Volop zon en sneeuw, pas de laatste twee dagen werd het minder met warmere temperaturen, smeltende sneeuw en laaghangende bewolking.
Een aantal dingen vielen mij op dit jaar. Ten eerste de hoeveelheid Polen. Dan heb ik het dus niet over noord-, zuid- of tegenpolen, maar over het bussie waar Johan Vlemminx het over heeft. En dan ook niet één bussie, maar wel 30 vol. Het gaat dus goed met Polen en dat is mooi, maar waar moet ik nou met mijn oude kleren naar toe?
Het tweede dat opviel is dat Oostenrijkers ineens ook Engels kunnen spreken. Voorheen werd je glazig aangekeken op het moment dat je een Engelse zinsnede liet vallen, maar nu beginnen ze zelf al vaak in het Engels! Maar ik moet ook mijn Deutsch üben, dus hield ik strak vol in die taal. Mij zullen ze niet krijgen!
En het derde dat opviel is dat BVN ook in Oostenrijk is te ontvangen. We hebben dus geen Journaal en De Wereld Draait Door hoeven missen. Om maar te zwijgen van Boer Zoekt Vrouw en Wie is de mol. Briljant!

Skiën is trouwens net zoiets als fietsen, dat verleer je nooit. Ik ben de hele vakantie maar één keer gevallen, maar dat was dan ook meteen wel een mega-crash. Ik sprong iets te hard over een heuveltje, landde verkeerd en ik bezeerde mijn duim behoorlijk. Kort daarvoor had ik in de skilift met iemand gesproken die ik meende te herkennen. Tenminste, toen ik de lift uitging viel het kwartje pas: was dat nou echt ene Maartje vd W? Nog omgekeken, gewacht, nog eens gekeken, maar ik zag deze "Maartje" nergens meer. In mijn hoofd begon toen de strijd "het was haar! nee, het was haar niet!" en dat eindigde zeer abrupt toen ik een meter door de lucht vloog en niet erg zacht landde. Navraag heeft geleerd dat ze het niet was, trouwens.

Ben je een week weg, kom je terug en is je mobiele telefoon provider van vroeger weer terug. Daarover morgen.