Tussen haakjes

Toen ik een kleine jongen was (ja, dit wordt er echt zo eentje zoals je al vreest (vroeger was alles beter, mooier, leuker, geiler en cooler) en dus is dit er eentje in de categorie "Opa preekt". Maar daarom niet minder leuk of waar. Trouwens, er staat hier nu al zo veel tussen haakjes als commentaar op de eerste zin (nou ja, eerste zin, eerste paar woorden, maar een kniesoor die daarop let (het is meer een bijzin dan een volzin). Wat mij weer brengt op hoe vervelend het toch kan zijn als iemand zijn eigen verhaal steeds onderbreekt en hoofdzaken niet kan scheiden van bijzaken. Herman Brood was daar een meester in trouwens. Mijn ouders kunnen dat ook heel goed. Dan krijg je een hele discussie of iets in 1979 nou op een dinsdag of een donderdag gebeurd is en of het dan 16:00 uur of 16:05 uur was terwijl het voor het verhaal niets uitmaakt. Uitermate vermoeiend, maar wel vermakelijk) dat het wel knap is als je dit nog steeds kan volgen. Ik heb zelf deze zin al 10 keer terug gelezen en nog raak ik de tel kwijt. En dat terwijl tellen toch mijn werk is. Ach, de beste breister laat zelfs nog wel eens een steekje vallen, daar moet je ook weer niet dramatisch over doen. Maar goed, waar was ik gebleven...oh ja) had je de Scirocco van VW. Daarin reden mensen die van snelheid hielden, geen geld hadden voor een Porsche, maar wel in een redelijk coole bak voor de dag wilden komen.
Nu is er dan de nieuwe Scirocco. Om kort te gaan, zelden heb ik een auto gezien die in de showroom al de sticker "Ordinaire Bak" opgeplakt kreeg. Toch is het zo. Jammer voor ons mooie merk.