Onze overburen hebben een tijd geleden een haan gekocht. Juist! Dat zijn dezelfde overburen als in deze twee berichten. Hartstikke leuk, natuurlijk, ware het niet dat onze fijne overbuurtjes geloven in een vrije opvoeding, ook van dieren. En dat betekent dat hun haan, harem incluis, niet in een hok opgesloten wordt, maar vrij door de buurt loopt te scharrelen. Zo kan het gebeuren dat je 's morgens om 5:55 uur een stukje op je weblog zit te schrijven, omdat de haan een kwartier daarvoor onder je slaapkamerraam hebt staan tetteren.Maar er gloort hoop aan de horizon! Onze overburen hebben namelijk een nieuw huis gekocht en gaan, zoals de stamvader van de clan zei, voor het eind van het jaar verhuizen. Nog één klein detail moet daarvoor uit de weg geruimd worden; het huis dat ze gekocht hebben. De bouwvergunning stond voor een week of wat terug in de krant, dus na de bouwvak kan de sloop beginnen. Het nieuwe huis wordt een houten skelet bouwpakket, dat kan ook snel gaan. Dus met een beetje mazzel is de haan voor de kerst weg.
Of hij vind rond die tijd op mysterieuze wijze de weg naar mijn oven en pleegt harakiri. Daar wil ik dan best een handje bij helpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten