De waarheid is soms tweeledig

Van de week kreeg ik het volgende verhaal in mijn e-mail. Is het waar? Geen idee! Maar het is wel grappig.

Judy, a professional genealogical researcher, discovered that Hillary Clinton's great-great uncle, Remus Rodham, a fellow lacking in character, was hanged for horse stealing and train robbery in Montana in 1889. The only known photograph of Remus shows him standing on the gallows. On the back of the picture is this inscription: "Remus Rodham; horse thief, sent to Montana Territorial Prison 1885, escaped 1887, robbed the Montana Flyer six times caught by Pinkerton detectives, convicted and hanged in 1889."

Judy e-mailed Hillary for comments. Hillary's staff of professional image adjusters cropped Remus's picture, scanned it, enlarged it, and edited it with image processing software so all that's seen is a head shot.
The accompanying biographical sketch is as follows:

"Remus Rodham was a Famous Cowboy in the Montana Territory. His business empire grew to include acquisition of valuable equestrian assets and intimate dealings with the Montana railroad. Beginning in 1883, he devoted several years of his life to service at a government facility, finally taking leave to resume his dealings with the railroad. In 1887, he was a key player in a vital investigation run by the renowned Pinkerton Detective Agency. In 1889, Remus passed away during an important civic function held in his honor when the platform upon which he was standing collapsed."

And THAT is how it's done folks!

In de krant!

Bij mij thuis valt elke dag Trouw op de mat. Alhoewel ik minstens 10x per jaar de vraag krijg "waarom heb jij geen abonnement op De Gele Raaf?" (alsof wanneer je in de financiële wereld werkzaam bent, verplicht bent om de slechtste krant van Nederland te lezen), blijf ik trouw aan Trouw.
Afgelopen donderdag stond er een column in de krant van Ephimenco, een columnist die ik over het algemeen meteen oversla vanwege zijn opiniërende stukken. Maar dit keer had hij een column geschreven waar ik het helemaal mee eens was. Het ging over de uitspraken van Maxima dat de Nederlandse identiteit niet bestaat. Wat Maxima heeft gezegd is volgens mij namelijk oliedom. Eén van de dingen die Nederlanders namelijk een identiteit geeft is het koningshuis. Je hoeft de tribunes bij een voetbalwedstrijd van het Nederlands elftal maar rond te kijken om te weten dat dat waar is. Als jij, als toekomstig koningin zegt, dat er geen Nederlandse identiteit bestaat, ontken je, volgens mij, je eigen bestaansrecht. En eerlijk waar, dat is letterlijk het eerste dat ik dacht op het moment dat ik de krant opensloeg en Maxima's verhaal las.
Toen ik dus die column las waarin Ephimenco in iets mooiere bewoordingen hetzelfde zegt, vond ik dat ik daarop naar de krant toe moest laten weten dat ik het daar mee eens was. Dus heb ik donderdag tussen neus en lippen door even een mailtje gestuurd naar de redactie van Trouw:

"Bij het lezen van de uitspraken van Maxima over de Nederlandse identiteit bekroop mij het gevoel dat ze niet weet dat ze het hout voor de brandstapel onder de monarchie heeft helpen aandragen. Immers, als Nederand geen identiteit heeft, is het blijkbaar ook niet nodig om een monarchie in stand te houden. Zelden was ik het zo met een column van Ephimenco eens als afgelopen donderdag."

Vandaag is het mailtje geplaatst in de krant! En het is niet alleen geplaatst, het stond bovenaan in de ingezonden brievenrubriek. En dat is nog niet alles, want de hoofdredacteur schrijft op de volgende pagina een stukje over het verschil tussen krantenlezers en internetlezers van Trouw. Om een lang verhaal kort te maken, een krantenlezer schrijft in mooie volzinnen brieven aan de redactie en vervolgens geeft hij een voorbeeld van zo'n mooie volzin: "Bij het lezen van de uitspraken van Maxima over de Nederlandse identiteit...". Maak me gek!!!

Radiohead

Sinds kort staan er op de weblog van de band Radiohead enkele mysterieuze plaatjes. Fans gaan ervan uit dat het verwijzingen zijn naar een nieuw te verschijnen album. Dat zou op zich nog niet eens zo heel gek zijn, want het is alweer enkele jaren geleden dat ze de fans op nieuw werk verrasten. Eergisteren werd er ook nog een vage foto bij geplaatst van een zingende Thom Yorke. Zou het dan toch waar zijn?
Voorlopig houd ik het erop dat het plaatje van vandaag de boodschap "don't worry, be happy" heeft.

Chantalleke

Vorige week kwam ik Chantal Janzen tegen in de Vijzelstraat in Amsterdam. Ik liep een beetje gehaast, het was regenachtig en ik zag ineens een bloedmooie, blonde jongevrouw aan komen lopen. Door de pet die ze droeg kon ik eerst niet zien dat zij het was, maar dichterbij dacht ik "verrek, da's Chantal".
Niet gelogen, in het echt is ze minstens zo knap als op tv.
En dat staat in schril contrast met Froukje de Both die ik een dag later op bijna hetzelfde punt tegen het lijf liep. Wat een vogelverschrikker! Dit nieuwsbericht kwam voor mij dan ook niet als een verrassing.

Maddie

De verdwijning van Madeleine McCann blijft me op de één of andere manier vreselijk intrigeren. Misschien omdat ik onderweg naar het Centraal Station in Amsterdam vrijwel dagelijks de poster met foto van het meisje zie. Zelf heb ik geen kinderen en kan dus ook niet 100% invoelen hoe of wat, maar het drama is zo groot dat als je geen kinderen hebt van steen zou moeten zijn om dit langs je heen te laten gaan.
Begin september werden de ouders van Madeleine in staat van beschuldiging gesteld. Ze zouden het kind vermoord hebben en het lijk enkele weken later hebben vervoerd in een huurauto. Ik kan niet geloven dat dat waar is. Kijk nou eens naar deze foto. Ga jij, als je schuldig bent, zelfs naar de Paus om voor je dochter te bidden? Ga jij dan alle Europese landen af om op tv je dochter onder de aandacht te brengen?
Het kan trouwens ook dat Madeleine nog leeft. Immers, van Natascha Kampusch dacht men ook 8 jaar lang dat ze dood was.

Bart

Binnenkort gaat vriend Bart trouwen. Om dat heuglijke feit te vieren heb ik hem zaterdag "ontvoerd" voor een weekendje terug naar de kust.
Allereerst zijn we naar het Museum voor Beeld & Geluid geweest in Hilversum. Wat een verschrikkelijk leuk museum, zeg! Je kan daar zien en horen hoe tv, radio en film gemaakt wordt, je kan zelf een stukje spelen in een aflevering van GTST, je kan zelf een radioprogramma maken (ook al crashte dat onderdeel 2 keer - Windhoos!), maar het allerleukste was dat je allerlei tv- en radioprogramma's terug kon kijken en luisteren. Willem Ruis, De Schreeuw van De Leeuw, Sonja, de Ted Show, Spel Zonder Grenzen, De Dik Voormekaar Show, Van Oekels Discohoek, De Lachende Scheerkwast, etc, etc, alles is terug te vinden in dit ongelooflijk grote gebouw. Als je van radio en tv houdt is dat een geweldige dagbestemming.
's Avonds hebben we bij ons thuis Smile van Brian Wilson en wat stukken Live Aid gekeken, een fles wijn soldaat gemaakt en lekker zitten ouwehoeren. Zondags heb ik Bart weer thuis gebracht. Hij kreeg een ballon en een zakje snoep mee.
Het was uitermate gezellig, voor herhaling vatbaar.

14

Soms kan je wel eens een idee hebben. Een idee waar andere mensen niet direct op zitten te wachten, maar waar je van weet dat het een goed idee is.
Zoiets overkwam me ook met de 14e cd van Remsporen waar we gisteravond de presentatie van hadden bij de Griek, Nikos Spermos, in Alkmaar. Wij, Eric en ik, waren het al helemaal eens over de titel van het nieuwe album. De foto's waren al gevonden, de tekst voor het binnenwerk was klaar, de cd's waren brandklaar. En toen gebeurde het! Ik had de eerste cd klaar, zette er met een viltstift "14" op en dacht "dat moet de titel zijn van dit album". Want waar denk jij aan als je "14" hoort? Juist, aan Johan Cruijff!
Snel met Eric gebeld. Gelukkig, die was het met me eens. Nu is alles wat we eerder bedacht hadden de ijskast ingegaan voor het volgende pop-album in de serie Remsporen. Wat dat thema is? Afwachten maar.
Uiteraard was het weer een gezellige avond. Dat is eigenlijk waar ons hele Remsporen-clubje om draait, twee keer per jaar gezellig met z'n vieren bijpraten onder het genot van een hapje en een drankje. Op naar nummer 15!

Splash!

Sinds 6 september zit er voor mij op donderdagavond een nieuw programma, Splash! Twee dames, Helen en Sharina, maken dan de studio en de ether onveilig. Vooral in de studio is het één groot feest als ze bezig zijn. De studio van Radio 80 zit in de parkeerkelder van Badhotel 't Zuiderduin in Egmond aan Zee en als ik tegenwoordig de kelder inrij op donderdagavond kan ik de dames al horen giebelen, geinen en lachen! Ze zijn zo ongelooflijk enthousiast en dat maakt het voor mij nog weer leuker om naar de studio te komen elke week.
Gisteren waren ze bij de presentatie van de nieuwe cd van Nick & Simon in Volendam en hadden ook een interview met hen. In hun eigen programma hadden ze niet genoeg tijd meer om het interview uit te zenden, want het moest eerst nog gemonteerd worden. Dus had ik om 21.45u de primeur: een interview met Volendammer trots, afgesloten met hun nieuwe single. Hier kan je het terugluisteren.

Toch

Het lijkt er dan toch echt op dat Led Zeppelin weer op gaat treden mèt John Paul Jones en de zoon van John Bonham, Jason, op drums. En dat is opmerkelijk want na de dood van "Bonzo" hebben de overgebleven leden van Zep gezegd dat ze nooit meer onder de naam Led Zepplin op een podium zouden staan. Sindsdien is er nog wel het Live Aid concert geweest in 1985, maar dat was zo slecht dat Jimmy Page, de ijdele gitarist van de groep, persoonlijk aan de BBC bevolen schijnt te hebben dat de opnames nooit meer te zien mogen zijn. Boze tongen beweren zelfs dat ze gewist zijn. Feit is wel dat de opnames niet op de dvd van Live Aid terecht zijn gekomen, terwijl verder alle optredens in Londen en Amerika er wel op staan.
In 1994 was er wel een reünie tussen Jimmy Page en zanger Robert Plant en dat leverde nog een genant stukje op bij de introductie van Led Zeppelin in de Rock 'n Roll Hall of Fame dat jaar. Page en Plant stonden toen namelijk voor het eerst in 9 jaar weer oog in oog met bassist Jones, de man die in het verleden onder andere voor de mooie orgel- en synthesizersounds zorgde. Dezelfde man die ze voor de plaat Page & Plant: Unledded op niet subtiele wijze gepasseerd hadden. Toen Jones de award kreeg overhandigd zei hij tegen Page en Plant: "I guess you guys lost my telephonenumber..."

Maar goed, in verband met het overlijden van Ahmet Ertegun, over hem kan je hier meer lezen, staan ze dus op 26 november weer op een podium. Kaarten kosten ongeveer € 170. Ik wacht wel op de dvd.

ID10T

Per 1 september is er een collega weggegaan bij Volkswagen en heb ik een taak van hem overgenomen: het beheer van de pc's. Dat is natuurlijk echt de giller van het jaar, gezien mijn privé ervaringen met die dingen. Maar goed, wat het voor mij inhoudt is dat ik het telefoonnummer van de helpdesk in Duitsland ken en voorvallen mag melden. Woooo, wat een verantwoordelijkheid!
Gisteren kreeg ik van mijn Canadeze oud-collega een mop doorgestuurd die ik, in het licht van mijn nieuwe taak, erg toepasselijk vond:

I was having trouble with my computer. So I called Harold, the computer guy, to come over. Harold clicked a couple of buttons and solved the problem. He gave me a bill for a minimum service call. As he was walking away, I called after him, "So, what was wrong?". He replied, "It was an ID ten T error." I didn't want to appear stupid, but nonetheless I inquired, "An ID ten T error? What's that in case I need to fix it again?" Harold grinned.... "Haven't you ever heard of an ID ten T error before?" "No," I replied. "Write it down," he said, "and I think you'll figure it out." So I wrote down: I D 1 0 T
I used to like Harold.

Einde oefening

Afgelopen zaterdag heeft mijn Minidisc-speler het na 13 jaar trouwe dienst begeven.
In 1994 werkte ik voor de derde zomer van in totaal vier bij strandexploitant Hans Kockx in Egmond. Ik verdiende daar behoorlijk, want die zomer had ik na de eerste salarisbetaling al genoeg geld om een Minidisc aan te schaffen à raison van ƒ1500. Ik hoor het Hans nog zeggen: "geef je het niet allemaal in één keer uit?", waarop ik glimlachend reageerde en direct koers zette in de richting van Stereocenter in Alkmaar om precies datgene te doen.
Ik was in de wolken! Wat een gaaf apparaat, je kon er muziek mee knippen en plakken. En dat gebruikte ik dan in "Classics" en later in "Tracks" op Radio 80. Op een gegeven moment was ik er zo bedreven in dat ik in 15 minuten een nummer als 'Sailing' van Rod Stewart van de originele 4 minuten ofzo kon knippen naar 1 minuut 40. En dan liep het ook nog allemaal lekker door. Muzikaal dan, tekstueel bleef er vaak niets meer van het origineel over. Maar er was geen luisteraar die het opviel. Sterker nog, ik kreeg van Mik Verbeek op een gegeven moment de vraag hoe het toch kon dat ik die singles zo snel kon omdraaien voor het item "De b-kant van de week". Tja, Mik, dat is nou het geheim van de smid!

Maar goed, afgelopen zaterdag verscheen er ineens, tijdens het afdraaien van een MD, DiscError in het display. Bij een andere MD vertoonde hij hetzelfde bericht, dus kunnen we wel stellen dat mijn MDS501 is overleden aan een acute hartstilstand.

This calls for a Bud Light!

300!

300 berichten op dit log, 300 kaarsjes op de taart, groot feest, harmonie door de straat, enz, enz. Ter gelegenheid van dit heuglijke feit herhaal ik wat ik zelf altijd één van de allerbeste entries in dit log heb gevonden (en die je misschien gemist hebt): De ontleding van het onbewoonde eiland.
Oh ja, felicitaties (met taart) zijn welkom!


Een paar maanden geleden schreef ik al een aantal keer over stupide songteksten, maar van veel mensen heb ik begrepen dat zij zoiets hadden van "wat maak jij je nou weer druk om niets". Dames en heren, ik heb het lek boven! Kijk, in onze jeugd hebben wij allemaal de ene na de andere stupide songtekst gezongen. Neem nou deze:

Op een onbewoond eiland
(...)
Geen pietsie pech, want je hoeft er niets
Valt er niet van je fiets
Ligt op je luie haidewiets

Wat is een "pietsie pech"? Een klein beetje pech? OK, dan. De laatste die dat zei is overleden net na de Boerenoorlog in Zuid Afrika. En wat is in vredesnaam een "haidewiets"? Het staat niet in de Van Dale, het is geen straattaal, dus wat is het dan? Zeer waarschijnlijk wordt er de kont bedoeld, maar mocht er niet twee keer in 1 liedje aan dat lichaamsdeel gerefereerd worden.

Op een onbewoond eiland
Zijn alle dagen fijn

Heb je wel eens Expeditie Robinson gezien? Op een onbewoond eiland is het gewoon zwaar klote! Je mag blij zijn als je alle tanden nog hebt na een verblijf van 4 weken. [In 2005] was er een meisje bij Expeditie Robinson die zo verschrikkelijk last van vitaminegebrek had gehad dat heur haar was uitgevallen. Ja, op een onbewoond eiland is het prachtig, maar wel als er een Albert Heijn staat om je groenten en fruit te halen!

'k Had vanmorgen al voor dag en dauw
Een punaise in mijn voet
Marmelade op m'n linkermouw
Ei te zacht, ik word niet goed

Dit zijn dus de problemen van kinderen in de jaren '80. Een punaise in je voet, jam op je mouw en een ei dat te zacht gekookt was. Mijn god, het is een wonder dat deze generatie nu nog leeft! Of heb ik een nieuwsbericht gemist? "Hedenmorgen zijn er weer 237 mensen in de leeftijd van 30-40 jaar in Het Gooi overleden aan de gevolgen van verwendheid zoals ingezet in de jaren '80".

En toen ik mijn fiets besteeg (alsof het een paard is!)
Je raadt het reeds: (reeds? Tekst van Wim T Schippers?)
(...)
En de tram die ik toen nam
Bleef steken in de steeg

Wat een lariekoek is dat, zeg. De tram bleef steken in een steeg. Hoe kan dat nou? Ze hebben het spoor van die tram daar toch aangelegd? Hoe kan een steeg zich dan van de 1 op de andere dag versmallen? Is er wat in die steeg neergezet waardoor hij ineens versmald is? Waarom rijdt de chaufeur van die tram dan die steeg in? Het klopt van geen kant!

Om een en ander even af te ronden, wat ik dus wil zeggen is dat als een hele generatie kinderen dit soort pulp klakkeloos meezingt zonder ooit een kritische vraag te stellen, hoe kan je dan verwachten dat ze uitgebreid de teksten van de Zeeuwse boterbabbelaars [=Blöf, PvdE] gaan ontleden? Nee, die zingen ze ook allemaal mee terwijl die ook weer nergens over gaan.

Computer Police

Bij de introductie van Windows 98 in het jaar kruik gebeurde dat wat Bill Gates het meest vreest: de computer crashte live op tv. Men vreesde destijds ook voor de levens van de verantwoordelijke Microsoft computernerds, maar het enige dat ik over ze kan melden is dat er niets meer van ze vernomen is.
Misschien dat ze nog leven en inmiddels weer aan de slag zijn bij de tournee van The Police. Gisteravond is tijdens de show in de Arena namelijk ook de pc gecrasht, zie ook het plaatje van vandaag (met dank aan NuFoto.nl). Het is voor die computerjongens te hopen dat ze de levens van een kat hebben.
Het concert was volgens de berichten wel erg goed.

Zwem Forest, zwem!

Vandaag ben ik voor het eerst naar het lunch zwemmen geweest in het Zuiderbad in Amsterdam. Als je, net als ik, 30 kg te zwaar bent dan weet je wel dat je er wat aan moet doen, maar... en dan komen er allerlei smoezen de hoek om zetten:

- "Er is geen sport die ik leuk vind"
- "Ik heb geen balgevoel"
- "Je gaat zweten van sport"
- (en mijn persoonlijke favoriet) "ik ben te fijn gebouwd voor elke sport"

En zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar vanaf vandaag is dat over! Ik reserveer de donderdag voor het zwemmen, dit bevalt prima!

6 jaar later

Studio update

Er hebben zich enkele veranderingen voor gedaan in de "Geluid Op Zolder Studio" (mijn thuisstudio). De tafel die je nog op deze post ziet is niet meer. Ik heb het mengpaneel verkocht, want ik kwam tot de conclusie dat het vele malen makkelijker is om mijn stem op te nemen op de computer met behulp van een externe geluidskaart. Dan is er namelijk geen ruis of vervorming meer. Bovendien kan ik vanuit iTunes heel eenvoudig de muziek in het programma dat ik gebruik om radio te maken slepen en dat maakt het leven nog makkelijker.
Bovendien was de tafel gewoon te groot en onpraktisch in het nieuwe huis. Ik kan die ruimte veel beter gebruiken.

Uiteraard heb ik wel weer vervangende apparatuur aangeschaft zoals een geluidskaart, een vocoder en een USB-controller. Vooral hoe dat laatste apparaat werkt is voor mij nog een groot raadsel.

Hallo Venray!

In de jaren '90 was er een bandje dat zo heette, Hallo Venray. Als muzikant kom je in de meest onmogelijke oorden en de naam van de band kwam eigenlijk vrij spontaan naar boven toen ze weer eens een podium beklommen en de eerste zin van de avond de zaal inriepen.
Daar moet ik ook steeds aan denken als ik weer eens naar de bezoekersstatistieken van dit log zit te kijken. Geen zorgen, ik kan niet zien wie je bent, maar wel waar de server staat waarmee jij internet. Ik gebruik bijvoorbeeld XS4ALL en die server staat in Amsterdam. Maar andere providers staan blijkbaar wat lokaler op de kaart en dus zie ik ook dat er lezers zijn in Beilen en Hoorn. Jongens, leuk dat jullie er zijn! Neem een biertje van me.

Tja...

Wat is dat toch met mensen? Aan het eind van de zomer bespeur ik bij veel mensen een soort van melancholie over het einde van de zomer. "Alweer een zomer voorbij...". Alsof er geen jaargetijden hierna meer zullen komen!
Toegegeven, aan de zomer is veel leuk, maar de herfst heeft ook zo zijn charmes, om over de winter maar te zwijgen.
Vandaag hebben we voor het eerst na de zomer weer hachee gegeten en ik kijk weer erg uit naar de tijd dat ik de erwtensoep op kan gaan zetten. Volgend weekend alvast maar eens gaan oefenen met oliebollen. En de champagne voorproeven. Zalig...!

Muzieknieuws

De zomer is duidelijk voorbij en dus was er veel muzieknieuws deze week! Even een selectie:
- Van Bruce Springsteen komt er een nieuw album uit op 1 oktober en hij geeft een concert in het Gelredome op 30 november.
- David Gilmour brengt op 17 september een dvd uit van zijn concert in de Albert Hall die erg goed door de pers werd ontvangen. Op toetsen was toen Rick Wright te zien, de toetsenist van Pink Floyd, dus dat is er weer eentje voor het verlanglijstje.
- In Engeland worden de geruchten over een op handen zijnde reünie van Led Zeppelin steeds sterker nu er in de kranten zelfs al kaarten voor de concerten te koop zijn. Heeft iemand een schep om Bonzo op te graven? (NB: volgens mij is dit bericht dus onzin)
- Ringo Starr brengt een verzamelaar uit. Het schijnt een mooi cd'tje te zijn, ik ben benieuwd.
- Vanaf vandaag is de dvd U2 Popmart-tour 1997 te koop. Eén van die concerten waar ik spijt van heb dat ik er niet naar toe ben geweest, want dit was een happening. Maar destijds waren de kaarten vrij duur (meer dan 100 gulden, meen ik) en dat kon Bruin niet trekken op dat moment. Stom stom stom!
- Björk werkt aan een live album. Zie ook deze video van de ReacTable op YouTube, spectaculair! Voor wie niet weten wat de ReacTable precies is, lees deze eerdere post op dit log.
- Paul McCartney zal tussen 17 en 28 september als dj op BBC Radio 1 te horen zijn ter gelegenheid van het veertig jarig bestaan van de radiozender. Hij laat dan zijn favoriete muziek horen. Ik ben benieuwd. Ook Noel Gallagher, Debbie Harry, Arctic Monkeys, Gwen Stefani, Paul Weller, Dj Paul Oakenfold, Dave Grohl en Norman Cook verzorgen een speciale show.

Aan tafel!

Twee jaar geleden waren Geri en ik op vakantie in Italië. Op de terugweg kwamen we net over de Zwitsers-Duitse grens langs een hotel/restaurant waar we 's avonds hebben gegeten en geslapen. Op het moment dat wij echter het restaurant binnen kwamen, liep er ook een bus bejaarden leeg. Na drie weken Italiaanse service zag ik mijn geest al dwalen; dat werd nachtwerk! Bovendien was ik gewend geraakt aan de bescheiden Italiaanse porties en bestelde een soepje en een hoofdgerecht.
Binnen 10 minuten stond de soep op tafel. Dit soepje was gewoon een SOEP opgediend in een terrine! Een maaltijd voor 2 personen op zich. Het hoofdgerecht deed niet onder voor de soep en was ook giga. Ze moesten ons na een uurtje de hotelkamer in rollen, lopen was vrijwel onmogelijk.
Aan dit verhaal moest ik denken toen ik geattendeerd werd op deze website. Het is niet hetzelfde restaurant, maar ook hier wil je geen soep bestellen. Lang leve de riante Duitse keuken!

Pavarotti

Vandaag is Luciano Pavarotti overleden aan de gevolgen van kanker. Pavarotti was één van de allerbeste tenoren ooit. Dat werd altijd zo pijnlijk duidelijk als hij met popartiesten optrad, bijvoorbeeld tijdens zijn concertreeks 'Pavarotti & Friends'. Artiesten waarvan je vantevoren dacht dat ze wel leuk konden zingen, kregen dan een les in nederigheid als ze met de Grote Luciano optraden. Pavarotti hoefde maar een brul te geven en het artiestje ging af als een gieter.
Toch vond Pavarotti dat heel erg leuk om te doen, hij bereikte dankzij die artiesten ook een heel ander publiek dan hij ooit had kunnen bereiken als hij zich enkel tot klassiek beperkt had.
De verhalen over hem zijn legendarisch en het is eigenlijk nog een wonder dat hij zo oud geworden is. Hij was uiteraard veel te zwaar, moest het podium opgetakeld worden (letterlijk) en lag het liefste in zijn hangmat een beetje te zonnen. Maar de muziek...die was en bleef briljant.

Globalisme

We spelen al jaren mee met de Postcode Loterij. Nooit prijs. Nou ja, niet helemaal waar, we hebben ooit per lot een beker Ben & Jerry's ijs gewonnen - samen met de rest van Nederland, want dat was gewoon een reclamestunt. Nooit geld, in ieder geval.
Maar gisteren ging dan toch de vlag uit! Groot feest, champagne ontkurkt, parade door de straat, je kent het wel.
Wat we gewonnen hebben? €20. Maar dat moet je relatief zien. In India betekent dat een maandsalaris en daar zou je dan heel erg blij mee zijn. Dus ben ik dat nu ook. Alles globaliseert tegenwoordig, geluk dus ook.

Tracks @ the movies!

Donderdagavond is de eerste uitzending na de zomerstop en ik heb er zoveel zin in! Een maand lang heb ik geen Tracks gedaan en voordat ik die maand in ging dacht ik nog dat ik heel veel tijd over zou houden. Dat was dus niet het geval! Integendeel. Dan was er weer dit, dan weer dat...wel allemaal leuk, hoor, maar ik heb uiteindelijk net iets minder kunnen doen dan ik vantevoren gehoopt had. Om toch even een idee te geven wat ik nou gemaakt heb de laatste tijd, kan je hier een paar voorbeelden van bij mij thuis gemaakte jingles vinden. Ook voor jouw showprogramma kan ik ze maken, gewoon even contact opnemen (zie ook de Tracks-site!).

Maar goed, aanstaande donderdag moet je echt even luisteren, want het wordt heel erg leuk. Ik heb allemaal filmmuziek uit de oude doos opgeduikeld, hele mooie filmmuziek waar je de radio voor aanzet! Niet vergeten,hè!

Zomer 2007

Veel mensen die ik spreek raken niet uitgepraat over het weer. Het was allemaal te koud, te nat en vooral "we hebben geen echte zomer gehad". Ik dacht zelf dat het allemaal nogal meeviel. En, zowaar, mijn gevoel is correct! Als je kijkt op de site van het KNMI, kan je lezen dat de gemiddelde temperatuur deze zomer zelfs 0,6 graad hoger ligt dan het lange termijn gemiddelde. Het was alleen wel erg nat en sombertjes, met name in juni en juli. Maar in augustus was het heerlijk weer.
Met de foto van vandaag kan je zoek de x-aantal verschillen gaan spelen. Veel plezier het komende uur!

Gracht - deel 3

Ook voor Bekend Nederland is het vakantieseizoen over. Blijkbaar was toute Bekend Nederland Amsterdam ontvlucht, want na het verhaal dat ik over ze plaatste ben ik er niet één meer tegen gekomen. Tot deze week.
De Amerikanen hebben daar een hele mooie uitdrukking voor vind ik: Yesterday I bumped into... Oftewel, gisteren botste ik met... Wij zeggen dat natuurlijk niet, in het Nederlands raakt het kant noch wal, maar ik vind het wel een hele leuke uitdrukking. Dus van de week botste ik met Frank Groothof en Wim T. Schippers. Allebei onderweg om de trein te gaan halen.
En gisteren zag ik het huis aan de Reguliersgracht waar Wim Sonneveld tot zijn dood in 1974 gewoond heeft. Toch ook een soort van BN'er, dat huis. Maar dan eentje voor alle seizoenen.