Mozaïek

Gisteren hebben we de twee routes langs de Limmer bloemenmozaïeken afgelegd. Op de fiets, in het zonnetje, lekker, hoor. Maar wat zijn die routes lang! Ruim 2 uur hebben we op de fiets gezeten en volgens mij hebben we toen nog een stuk overgeslagen. Het was wel heel erg leuk, iedereen vrolijk, veel muziek en heel veel noeste arbeid hebben we gezien.
Eén van de werkstukken die mij het meest is bijgebleven is een mozaïek van André van Duin als Flip Fluitketel, onder het motto: Fluiten naar de VUT. Hierbij werd een lp van Flip Fluitketel continu afgespeeld. Je zal er maar tegenover wonen! Op een gegeven moment kan je die plaat wel dromen en schieten.
Ik wens de mensen in Limmen t/m 3 mei veel sterkte.

Verticuteren

Ik had het al een hele tijd uitgesteld, maar vandaag moest het er toch echt van komen: het gras moest aangepakt worden. We hebben een hele mooie tuin om ons huis, maar dat gras...gevalletje jammer. Dus nadat ik een paar weken terug al ruim met kalk en mosdoder aan de gang was geweest, vandaag dan met de verticuteermachine erover, de boel aanharken, de troep in de groene bak gooien, zaaien, zand strooien, water sproeien, the works! Al met al ben ik er ruim een halve dag mee bezig geweest en binnenkort zullen we weten of het allemaal de moeite waard is geweest.

Maar één ding is zeker: ik ben ge-bro-ken! Vanavond lekker vroeg, maar met een voldaan gevoel naar bed...

BN

Bij PontMeyer werken een heleboel bekende namen. Zo lopen er onder andere een Peter de Vries, Monique Sluiter, Peter van Ingen en een Stekelenburg rond. Allemaal geen familie van bekende en minder bekende Nederlanders.

Van de week kon ik er weer eentje toevoegen aan het rijtje: D. van Duin. Inderdaad, geen familie van Dré van Duin.

Ghosts

Een jaar of wat geleden heb ik de complete videoclip Ghosts van Michael Jackson gedownload. Ik schrok me toen kapot! Buiten dat het filmpje redelijk eng is, vond ik Michael Jackson enger dan de engste spoken in die video. Het was net alsof je naar een dansend skelet zat te kijken en dan bedoel ik dus niet die scenes waarin het echt skeletten waren die dansten, maar de geschminkte Michael Jackson die weer eens een "freak" moest worden. Ach, je kunt nooit worden wat je al bent, zeg ik altijd maar.

Er is al veel geschreven en gezegd over Michael's verslaving aan plastische chirurgie, dus daar voeg ik niets aan toe. Wat veel mensen volgens mij echter niet is opgevallen is dat hij zijn gezicht zelfs op oude platenhoezen aan probeert te passen. Als je tegenwoordig het album Off The Wall in de winkel koopt krijg je de onderkant van de originele hoes. En volgens mij staat er op de binnenkant een geretoucheerde foto van de originele voorkant. Maar bewijs vond ik nou even niet op internet. Als je maar onthoudt dat bovenstaande foto de echte hoes is...

Einde oefening

Vandaag heb ik opgezegd bij Vitae. Waarom? Waar het op neer komt is dat ik van mening ben dat ik zowel voor het werk als voor de organisatie ongeschikt ben. Vooral mis ik vaste collega's om mij heen. Leuke mensen die het leuk vinden om je weer te zien 's morgens. Als interimmer sta je alleen binnen een organisatie. Je hoort er bij, maar eigenlijk ook niet echt. En dat is een rot gevoel.

In januari heb ik een enquete ingevuld over het werken bij Vitae. Bij een open vraag of je het werk dat je doet leuk vind heb ik geantwoord "ik ben nog nooit zo ongelukkig in mijn werk geweest als nu". Toen ik dat terug las ben ik van mezelf geschrokken. Als dat zo was, wat deed ik er dan nog?

Vervolgens ben ik gaan zoeken, veel sollicitaties afgewerkt, maar uiteindelijk werd ik door een oud-collega gevraagd om bij haar in het bedrijf te komen werken. Ze zei letterlijk "ik wil dat jij hier komt werken" en dat was heel prettig om te horen.
Wordt vervolgd...

PS: Voor de vaste lezers, dit was het "grote verhaal" van een paar weken geleden.

The following takes place between 6PM and 7PM

Sinds afgelopen seizoen ben ik behoorlijk verslaafd geraakt aan de serie 24. Voor diegenen die het nog nooit gezien hebben, het gaat over geheim agent Jack Bauer die 24 uur de tijd krijgt om een terroristische dreiging op te lossen. Iedere aflevering is gelijk aan 1 uur in die 24 uur. Tot nu toe heb ik seizoen 6 en 2 helemaal gezien en nu ben ik bezig met seizoen 1. Het is verslavend, tenminste, bij mij. Geri vind het saai en valt elke keer in slaap als ik de dvd start. Hoe dat kan snap ik niet, want tot nu toe heb ik ontvoeringen, gevechten, achtervolgingen, wapengevechten, explosies en een ontploffende atoombom gezien.

Het mooiste vind ik dat ik de videotheek in Heiloo ervan heb weten te overtuigen dat ze de serie aan moeten schaffen. Elke keer dat ik er kwam heb ik gevraagd wanneer ze 'm in het assortiment op zouden nemen en nou kwam ik met Pasen in de winkel en toen stond hij er zomaar! Meteen de eerste 2 dvd's van seizoen 1 meegenomen en ik wacht nu totdat iemand dvd 5 terug komt brengen, dan kan ik weer verder waar ik gebleven ben.

Maaier

Gisteren zijn we naar Nieuw Buinen gereden voor een grasmaaier. Waar? Nieuw Buinen. Dat ligt vlakbij Borger. In Groningen.
Je zal zeggen dat ik gek geworden ben, maar het is eigenlijk vrij logisch. Ik zocht voor weinig een goede elektrische maaier om ons landgoed mee te onderhouden. Dan kan je natuurlijk zo'n Black & Decker apparaat kopen bij de Gamma, maar ik wil "more power" dan zo'n Mickey Mouse-geval. En dat wordt dan al gauw te duur.
Ok dan, maar waarom naar Groningen?
In mijn auto zit een pollenfilter en dat is heel prettig in deze tijden. Bovendien was het prachtig weer, dus waarom niet een eindje rijden? Nou ja, eindje...450km heen en weer! Ach, de baas betaalt, moet je maar denken... ;-)

Hij maait geweldig, trouwens.

Uitval

Gisteravond was er geen Tracks vanwege mijn hooikoorts, jammer genoeg. Om precies te zijn, door de hooikoorts klinkt mijn stem als een bronstige dinosauriër en door de hooikoortspillen voel je je zo zwak als een vaatdoek. Daarom heb ik gisteren even contact opgenomen met Hans, de it-wizard van Radio 80. Hij zei dat het geen probleem was om de computer de show te laten programmeren, dat kostte hem 30 seconden van zijn tijd. En nu maar hopen dat er niet twee uur lang Celine Dion is uitgezonden...

Hooikoorts

Sinds afgelopen maandag is voor mij weer het hooikoortsseizoen in alle hevigheid losgebarsten. Niezen, hoesten, veel de neus snuiten, tranende ogen, het is geen pretje. Eigenlijk de enige plek waar ik veilig ben van die vermaledijde pollen is in mijn auto met pollenfilter. Maar ja, om nou een week of twee in de auto te bivakkeren...dat gaat wel een beetje erg ver. Er zijn medicijnen, maar daar kan je nog veel ergere ziektes van krijgen en bovendien word je er zo sloom van. Hoewel lijdzaam uitzitten het beste is heb ik gisteren toch maar die pilletjes gehaald. Want liever sloom dan dat geproest. En ondertussen maar hopen dat die rotbomen een beetje vaart willen maken met blad schieten.

Topdag

Gisteren had Geri een topdag. Om te beginnen kreeg ze in de post het bericht dat haar Bulgaarse diploma was gewaardeerd. Ze heeft op de universiteit van Sofia "Finance" gestudeerd, maar hier in Nederland is dat ineens HBO Accountancy! Geweldig, boekhouden kan ze niet, maar ze heeft wel een graad in accountancy. Het is zoiets als wanneer je verhuis(de - weet eigenlijk niet of dat nog zo is) naar Schotland en je liet je rijbewijs omzetten, dan kreeg je in Schotland er een stempel bij zodat je een brommer mocht besturen. Als je dan terug in Nederland je rijbewijs weer om liet zetten dan had je er, zonder ooit examen te hoeven doen, het motorrijbewijs gratis bij. Maar goed, we zijn blij met de waaardering.
Vervolgens ging Geri naar haar styling opleiding en kreeg ze een hele goede beoordeling voor een ontwerp dat ze gemaakt had.
En tenslotte gingen we naar Ikea en konden we nog een leuke stoel vinden voor weinig. Ze was helemaal in de wolken.

Schatgraven

Weet je wat nou het ergste is van een kast vol met platen, je kan veel moeilijker kiezen. Toen ik net met radio maken begon had ik maar een paar platen en die draaide ik dan ook zo'n beetje wekelijks. Voor de jongere lezers, dit was dus voordat het internet haar intrede deed. Want tegenwoordig kan je heel snel, heel makkelijk en vooral heel goedkoop een redelijk gevarieerd programma samenstellen. Maar in 1993, want daar heb ik het over, bestond dat allemaal nog niet en ging ik draaien met die kleine collectie die ik toen had. Dan hoorde je elke week Aerosmith en Ace Of Base, want die singles had ik toevallig.

Tegenwoordig ben ik gezegend met een ongelooflijke hoeveelheid muziek. Op dit moment ben ik bezig met het vullen van de iPod. Ik denk dat ik tot nu toe 20% van mijn collectie er in heb zitten en dat is al 30GB! Oftewel 4626 liedjes en dat staat gelijk aan continu muziek voor 14 dagen, 21 uur, 58 minuten en 57 seconden. Dan zou je zeggen dat het samenstellen van een radioprogramma je makkelijk af moet gaan. Mis! Het wordt juist steeds moeilijker. Want in een berg is het veel moeilijker zoeken naar een begraven schat dan op een vlak stuk land. En dus kies je vaak de zekerheidjes en de liedjes die je vers in het geheugen liggen.

Maar er gloort hoop aan de horizon. In iTunes zit namelijk een zoekfunctie. Tot mijn verbazing stond er een nummer van the Four Tops in mijn computer! Deze week dus te horen in Tracks.

Supplies!

Vandaag hebben we een feestje gehad omdat mijn moeder binnenkort 65 wordt. Een verrassingsfeestje. Grappig is dat toch dat jij denkt dat iemand allang door heeft dat er zoiets aan zit te komen en dat dan helemaal niet zo blijkt te zijn. Mijn moeder was helemaal verrast! Aankomende week is ze echt jarig en dan doen we e.e.a. nog even dunnetjes over...

Nieuw prinsesje geboren!

Er is een prinsesje geboren! De derde dochter van Wim-Lex en Maxima moest natuurlijk weer een naam hebben met een A. Op kantoor hebben we wat suggesties doorgenomen (die het allemaal niet werden, natuurlijk):
Anna
Annabella
Annastasia
Annorexia
Aria (die was dichtbij, maar ik won de magnetron net niet!)

Nog meer Pontjes

Eerder heb ik op dit log geschreven over de fascinerende wereld van de doe-het-zelvert. Vandaag kwam ik tijdens mijn werkzaamheden weer een paar van die interessante apparaten tegen. Een kopklem bijvoorbeeld. Het zal mijn zieke geest wel zijn, maar ik moest aan iets anders denken dan aan een grijper om op een eenvoudige manier hout of stenen te verplaatsen. Ik dacht meer in de richting van waar de tepelklem ook vandaan komt.

En dan wat te denken van dit apparaat. Het kost €2.250, maar dan ben je ook wel de spuitkoning van de bouwmarkt. Ik vroeg mij altijd al af hoe ze die teksten zo mooi op die stalen vaten kregen, maar nu weet ik hoe.

iPeter

Sinds enige tijd heb ik een iPod. Het geëmmer in de auto als je op vakantie bent met losse cd's ben ik namelijk wel zat. Bovendien kan Geri hem lekker makkelijk in de trein gebruiken onderweg naar werk/huis. Het was trouwens een 2e handsje, gekocht via een website, tweedehandsmac.nl, waar je terecht kunt voor al je tweedehands Apple-wensen. Maar goed, het is een 60GB iPod video, wat betekent dat je er ook film en foto op kunt kijken. Alleen weet ik niet goed wie er bij zijn volle verstand op dat kleine schermpje een film zou willen kijken. Ik hou het dus maar op muziek en ben nu druk bezig om een substantieel deel van mijn collectie op de computer te zetten waarna hij automatisch de iPod kan updaten. Systeempie hoor!

Soms...

...wil je dingen niet weten. Als jij in een restaurant zit te eten, wil jij liever niet dat de Smaakpolitie uit de keuken komt en, net iets te luid, een tirade gaat afsteken over de kat die bovenop de snijplank ligt te slapen. Of als jij in de duinen aan het fietsen bent en je hebt zin in een ijsje, moet je er niet aan denken dat die jongen die dat ijs aan het scheppen is ook af en toe naar het toilet moet. En uiteraard is er geen water en zeep midden in de duinen.

Maar het kan altijd erger. Lees dit verhaal en huiver. Hoe is het nu met je angst voor de tandarts?

Saai Radio

Bij Pont Meyer staat de hele dag de radio aan. De hele dag Sky, ook wel bekend als Saai Radio. Mijn irritatie over hun muziekkeuze kwam op een punt dat ik een bericht heb gestuurd aan dat station. Een kopie van dat bericht vind je hier. Vanavond kan je op Radio 80 weer luisteren naar hoe een echt radioprogramma gemaakt wordt!

Ik heb nog geen antwoord gekregen op mijn schrijven...

Pontje erbij

Zoals ik al eens een paar keer hier heb aangegeven, ik ben niet erg handig op klusgebied. Ik denk dat dat genetisch zo bepaald is; mijn vader kan, na 30 jaar een boot gehad te hebben, heel goed verfen en lakken, maar voor al het overige moet er een mannetje komen. Zo is dat bij mij dus ook. Maar aan de andere kant denk ik dan weer bij mezelf "als die Nico of die idioot die nu bij Eigen Gruis en Puin rondklust het kan, waarom ik dan niet?".

Wat dat betreft ben ik bij Pont Meyer enorm goed op mijn plek. Bijna elke dag zie ik artikelen voorbij komen in de administratie dat ik denk "bestaat dat?". Zoals een tapijt-verwijder-machine, ik gebruikte gewoon een plamuurmes. Of een kogellagerschraper. Je hebt zelfs verschillende merken Portacabins! Het is een paralel dimensie van een wereld waar mensen ook dit soort dingen gebruiken!

Als ik iets tegenkom dat ik niet ken, ga ik meestal even Googlen en dan kom je de meest rare dingen tegen. Zo kwam ik een foto tegen van een school in Planken (what's in a name?), Zwitserland, waarbij ik direct getroffen werd door de schoonheid en eenvoud van de foto, de compositie, het gebouw en het vele grijs, zie ook de foto hierboven.

Uiteraard, gelukkig zou ik bijna zeggen, kom je niet alleen maar mooie plaatjes tegen, maar ook wel eens iets aparts. Kijk hier en oordeel zelf.

WM

Gisteren waren we weer eens in Almere. Ja ja, je kan het lang ontkennen, maar uiteindelijk kom je altijd weer terug op de plek waar je ooit bent weggevlucht. We wilden namelijk onze oud-buurvrouw Marjan weer eens zien en, als we er toch waren, even naar de Turk om waspoeder te halen. Dat waspoeder is namelijk heel goedkoop, 11 kilo voor €27, en we doen er heel lang mee dus hopla! Naar de Turk.

Maar Geri wilde ook nog even naar de Intratuin in Almere, want dat was haar favoriete winkel aldaar. En eerlijk is eerlijk, het is ook een hele mooie grote Intratuin waar ze van alles hebben. Onder andere gereedschap. Nou heb ik hier op 19 februari geschreven dat ik niet zou weten wat ik met een Workmate aan zou moeten. Dat was natuurlijk maar gedeeltelijk waar. Ik ben wel onhandig, maar zo onhandig nou ook weer niet! Dus toen ik in die Intratuin een WM825 zag staan voor €45, heb ik 'm direct meegenomen. Er moet namelijk een cd-kast in elkaar gehorkt worden binnenkort en dan zal hij goed van pas komen.