Klassieker

In totaal heb ik 3 kevers gehad. Kever 1 was een heel mooie Silverbug uit 1982, ze was mijn vreugde en trots totdat ze op een kwade dag in maart 1997 gestolen werd. Nooit meer wat van terug gezien.
Kever 2 was een rode, uit de jaren '70 en zo rot als een mispel. Krom ook. Deze heb ik verkocht aan een autoboer in Alkmaar voor 500 gulden.
En de laatste was een groene, de meest succesvolle van de drie. Op zich was die auto prima, maar ik wilde in die tijd ook wel eens een auto met verwarming en een beetje snelheid, dus deed ik 'm weg. Daar heb ik nooit spijt van gehad, maar het kever-virus blijft wel een beetje knagen.

Zo eens in de zoveel tijd steekt het weer eens de kop op. Dan loop ik ergens en dan hoor ik 'm al aan komen. Het is een heel karakteristiek geluid: een lage plof in combinatie met een heel hoge piep. Soms hoef ik niet eens te kijken en dan weet ik het al: het is een mooie.

Soms gaan de gedachten nog verder: "zal ik er toch maar weer eentje kopen...". Maar dan moet ik mezelf bij de les houden. "Weet je nog hoe koud het was in de winter? Weet je nog hoeveel poen die kevers hebben gekost? Weet je nog hoe onveilig het eigenlijk was? En hoe oncomfortabel?"

Ja. Allemaal waar. Maar het was wel rete gaaf!

Vooruitblik

Aanstaande donderdag in Tracks: Marcel Bak als special guest. Ik praat met hem onder andere over zijn deelname aan de ANP-wedstrijd en zijn roemruchte Radio 80-historie. Uiteraard wordt de muziek niet vergeten.
Luisteren dus via de ether op 105.9FM en/of via internet.

Ketel II

Geri heeft ander werk! Vanochtend kreeg ze een telefoontje dat haar salaris-eis wordt geaccepteerd en dat ze per 12 maart begint bij Indover bank in Amsterdam voor 3 dagen per week. Er is trouwens nog niets getekend, maar mondeling is er overeenstemming dus gaan we ervan uit dat alles goed komt.

De druk is dus van de ketel!

Teller

Eén van de meest demotiverende dingen die ik ooit voor dit log heb gedaan is het installeren van een teller. Daarmee kan je dan info krijgen over hoe vaak het log bezocht word en het leek me wel aardig om te weten dat ik niet voor de kat zijn viool aan het schrijven ben. Een week of 2 terug heb ik die teller geïnstalleerd, maar zeer waarschijnlijk heb ik die teller niet op de juiste manier aan de pagina toegevoegd want volgens de teller is er helemaal geen bezoek op dit blog! Toch krijg ik zo af en toe van iemand een mailtje die inhaakt op het geschrevene, dus je zou zeggen...

Daarom vanaf nu weer zo om de dag een toevoeging. Die ene trouwe lezer (jij dus) mag ik niet teleurstellen!

Playlist

De nieuwe playlist (van de uitzending van vandaag) staat online!

Van boeken krijg je nooit genoeg

Er is weer een nieuw Beatles-boek op de markt verschenen. Dat is op zich geen nieuws, want bijna dagelijks verschijnt er een nieuwe "definitieve" biografie, blaadje of chronologisch overzicht. Maar in die chaos zijn er een paar boeken die het dichtst bij de waarheid komen. Alhoewel "the inconvenient truth" (McCartney zou zich een slag in de rondte geneukt hebben in de Hamburg-periode) er nooit in komt te staan, zijn onder andere de boeken van Mark Lewisohn vrij accuraat.

Volgens de laatste geruchten is daar een boek bijgekomen: Recording the Beatles van Kevin Ryan en Brian Kehew. In dit boek staan alle technische weetjes beschreven die met het opnemen van the Beatles te maken hebben. Zoals welke versterkers werden er gebruikt op die en die lp? Welke instrumenten hoor ik nou precies? En natuurlijk de knaller: hoe hebben ze dít nou weer opgenomen?

Met andere woorden, alle dingen die een amateur-technicus en Beatle-liefhebber altijd al heeft willen weten. Oftewel, het definitieve nerdbook. Ik kan niet wachten totdat ik 'm heb!

Vergeet morgen niet te luisteren naar Tracks!

The prestige

Afgelopen vrijdag heb ik "The prestige" gezien, een briljante rolprent. Hij is van de regisseur van Memento, ook al zo'n geweldige film. Het verhaal gaat over twee rivaliserende goochelaars waarbij de ruzie zulke vreemde vormen begint aan te nemen dat ze elkaar naar het leven staan. Alles wat ik er meer over schrijf kan het plot weggeven en dat zou vreselijk jammer zijn, want deze film moet je zien zonder dat je er iets over weet.

Hoofdrollen zijn er voor Christian Bale (American Psycho), Hugh Jackman (X-men), Scarlett Johansen (The Island, Lost in translation), Michael Caine (waar heeft hij niet in gespeeld?) en David Bowie.
Ga kijken!

Klus-maar-raak

Ik kan niet klussen. Heb er ook geen enkel gevoel voor. Sterker nog: alles wat ik in elkaar klus hangt in no-time op half elf. Met de verhuizing heb ik, met veel gevloek en getier, in onze slaapkamer twee "gordijn-open-houders" (geen idee hoe die dingen echt heten) in de muur geschroefd. De ene hangt nu alweer op half elf, de andere heeft Geri vast geschroefd en hangt nog even fier als twee maanden geleden.

Nu kwam mijn broer Jaap met de tip dat de Fixet een Workmate in de aanbieding heeft voor weinig. Toevallig was ik gisteren in de bouwmarkt om een gloeilampje te scoren, dat kan ik net-een gloeilampje indraaien, en heb ik wel even staan kijken bij de Workmates. En vroeg mij af wat ik er mee aan zou moeten. Als ik het weet, laat ik het hier ook weten!

Trouwens, waarom hebben die bouwmarkten altijd van die nerdy namen? Praxis, Gamma, Fixet, als je niet beter wist zou je eerder denken aan geslachtsziekten dan aan bouwmarkten.

Taart!

Vandaag staan er 33 kaarsjes op de taart en ik mag ze uitblazen! Vandaag gaan we er een leuke dag van maken, ik ben dan ook vrij van mijn werk (op je verjaardag moet je niet werken). Vanmiddag naar de bioscoop, maar vanmorgen moet ik eerst nog wat andere dingen doen.

Misschien kan je je herinneren dat ik een paar weken geleden wat spullen te koop heb gezet, waaronder drie draaitafels. Geloof het of niet, maar ik heb de Marantz verkocht aan een Italiaan! Hoe hij op speurders terecht kwam weet ik niet, maar hij heeft geld overgemaakt naar mijn rekening en nu kan ik naar het postkantoor om de speler te versturen. Tjonge, misschien is het toch wel een hele goede...

De nieuwe playlist is online!

Vanavond was het een speciale uitzending, hij stond nl geheel in het teken van de Album Top 101. De playlist vind je hier. Al mijn favo's kwamen voorbij! Maarrrrrr...wat moet ik nou volgende week draaien? Luister naar Radio 80 en je weet het antwoord.

Wat ik niet/wel ga bespreken

Vandaag ga ik het niet hebben over Valentijnsdag. Dat vind je leuk, of niet. Daar zit volgens mij niets tussen. Ik zou er liever ook niet aan doen, maar Geri vindt het zo leuk...nou vooruit dan maar! (klinkt ook niet echt van harte, ik weet het)

Ik ga het niet hebben over mijn nieuwe lidmaatschap op de site Hyves.nl en dat ik het apart vind dat ik zo veel vrouwen in mijn hyve heb, terwijl ik helemaal niet zoveel vriendinnen heb.

Ik ga het ook niet hebben over hoe geweldig de Mac is, want die verhalen kennen jullie nu zo langzamerhand wel! Maar het is wel echt waar ;-) .

Nee, ik ga het hebben over de show van morgen. Vaste lezers van dit blog kunnen zich vast nog wel de hitserie "Album Top 101" herinneren. Vanaf morgen is die nl ook te beluisteren. We beginnen morgen met een 2 uur durende show waarin de highlights uit de Top 101 voorbij komen. En vanaf volgende week is er elke week een item waarin één van de platen behandeld wordt. De volledige lijst is mee te lezen op de Tracks site en morgen dus te beluisteren op Radio 80 via rtv80.nl en radio.nl of via de ether.

The Great Race

Nog voor the Great War was er in 1908 een autorace tussen Italië, Frankrijk, Duitsland en Amerika, zie ook dit verhaal en deze site.

Wat zo ongelooflijk is, is dat het een race was van New York naar Parijs! Dus via Alaska, dan de Marcel Bak vakantie-route (Japan - Moskou - Berlijn), om uiteindelijk af te buigen naar Parijs. Dat heeft de deelnemers ongeveer 5,5 maand gekost.

Ik moet toch eens gaan onderhandelen over mijn vakantiedagen...

Krant

Tracks staat in de krant! Nou ja, krant...in het lokale blaadje Alkmaar op Zondag. En het is nou ook weer niet de voorpagina, maar toch. Kijk maar eens hier.

Met dank aan Marcel Bak. En jij dacht nog wel dat niemand zich Tracks nog zou herinneren na 8 jaar! Ha!

Een A B C-tje!

Gisteren zei ik in het programma dat ik vandaag op het log zou posten hoe ik denk dat Oxygene V gemaakt is, dus hier komt het verhaal.

Zoals ik gisteren al zei, in 1976 toen Oxygene uitkwam bestond midi nog niet. Midi is een digitaal systeem waarmee elektronische (muziek)instrumenten real time muzikale informatie uit kunnen wisselen (met dank aan Wikipedia). Waarom is dit nou zo belangrijk? Omdat muzikanten graag verschillende geluiden uit verschillende synthesizers/randapparatuur willen halen en het heel moeilijk is om 1 noot twee keer op exact hetzelfde moment aan te slaan. Je moet je dat zo voorstellen. Je zit in een bandje en jij speelt tegelijkertijd drums, toetsen, bas en gitaar. En al die instrumenten wil je bedienen, maar je hebt maar 1 paar handen. Wat doe je dan? Je neemt alle partijen 1 voor 1 op. Je moet dan dus steeds op hetzelfde moment, hetzelfde patroon voor een ander instrument spelen. Maar waar het bij rock nog wel swingend kan zijn als de drummer een fractie van een seconde later slaat dan dat de bas "plukt", bij synthesizer-muziek (dus ook dance, house, enz) stoort dat vreselijk en wordt het geheel niet harmonieus.

Om onder andere dit probleem op te lossen heeft men midi bedacht. Op die manier kan je meerdere instrumenten, maar ook apparatuur om bijvoorbeeld op te nemen, aan elkaar koppelen. Met 1 klavier kan je dan meerdere synthesizers, samplers, drumcomputers, etc bespelen. Dus met je rechterhand doe je de bas op synthesizer A en met je linkerhand de drum op drumcomputer B en dit allemaal vanaf 1 klavier.

In de jaren '70 bestond dit nog niet, maar had men wel een ander apparaat: een sequencer. Hierin programmeer je wat de synthesizer op welk moment moet doen, dus welke noot moet er aangeslagen worden, hoe lang moet die noot klinken, hoe luid moet die klinken en het tempo waarin de noten moeten worden aangeslagen. Als dat geprogammeerd is, koppel je hem aan een synthesizer en speelt hij een melodie.

Wat je gisteren hoorde in Tracks was Oxygene V, waarbij er eigenlijk maar 2 melodien te horen zijn: eentje op het linkerkanaal en eentje op het rechterkanaal. De melodien zijn verschillend, maar horen toch bij elkaar, omdat ze hetzelfde ritme hebben. Zonder midi is dat alleen mogelijk met een sequencer. Je programmeert dan 1 of 2 sequencers en maakt dan het tempo exact hetzelfde en laat de 2 melodien door elkaar lopen. Klinkt ingewikkeld, als het eenmaal staat is het zo simpel als het uit en aan doen van je tv.

Playlist van donderdag online

De nieuwe playlist (van de uitzending van vandaag) staat online!

Synthesizer opnieuw uitgevonden

Vandaag geen vooruitblik op de Tracks van morgen, maar even wat anders. Zoals je inmiddels misschien weet, zo niet dan weet je het nu, ik ben al van kindsaf aan gek van synthesizers. In de jaren '90 heb ik het een aantal jaren kunnen onderdrukken, maar uiteindelijk komt het alleen maar harder terug. Ik ben gek van de muziek van Jean Michel Jarre en Kraftwerk, maar ook Depeche Mode en Ferry Corsten kunnen op mijn enthousiasme rekenen. En wat ik bij Ben Liebrand altijd leuk gevonden heb is de robotstem die hij gebruikt op de intro's van zijn (Grand)mixen, die klinkt echt zo geweldig!

Maar dit alles is kinderspel in vergelijking met wat ik onlangs zag op YouTube. Een synthesizer zonder klavier! Dit wordt de toekomst, vermoed ik. Het klinkt geweldig, ziet er mooi uit en het is zelfs voor mensen zonder enige muzikale achtergrond mogelijk om wat te spelen. Kijk voor meer info op deze site.

Isight

Al een paar dagen ben ik bezig om er achter te komen hoe Ichat werkt. Dat is een programma van Apple waarmee je vrij simpel met iemand een teleconference kan houden met behulp van de ingebouwde Isight-camera. Het probleem is alleen dat ik niemand ken die ook een Mac heeft en aangezien je met een andere bekeerling dat Ichat het makkelijkst kan doen, houdt mijn Ichat-avontuur daar wel een beetje op.

Maar dat betekent niet dat je Isight-camera daarmee nutteloos is. Integendeel! Kijk hier maar eens wat je allemaal met zo'n ding uit kan halen...

De pot verwijt de ketel...

Om even terug te komen op het verhaal van een paar dagen terug, gisterochtend om 9.30 uur "sharp" stond de koper van onze diatafel voor de deur. Bleek dat hij die ochtend niet helemaal uit de achterhoek was gekomen, maar van zijn logeeradres in Alkmaar. Dat valt dan nog wel weer mee.

Trouwens, ik moet zelf niet te hard over anderen roepen, want zelf ben ik geen haar beter! Afgelopen donderdagavond had ik via Ebay MS Office voor de Mac gekocht. Een koopje, want in de winkel was hij zeker €70 duurder geweest. Het enige probleem was echter dat Geri dit weekend de Mac wilde gebruiken i.c.m. Office en de printer. Als ik dan op de post had moeten wachten was er een grote kans geweest dat we het niet op tijd in huis hadden gehad. Dus heb ik vrijdag een middag vrij genomen (was uiteraard erg prettig om even niet op kantoor te hoeven zijn!) en ben ik heen en weer naar Drachten gereden. Moest ik nog aardig doorhalen, want om 16.00 uur moest ik weer terug zijn voor een training van Vitae.
Met rokende banden kwam ik maar net 10 minuutjes te laat.

Spruitjes

Gisteren zei ik in Tracks dat de muziek van Kraftwerk zoiets is als het eten van spruitjes. Als kind vond ik spruitjes echt heel vies. Maar als je ouder wordt verandert je hele lichaam, dus ook je smaak. Wat je eens lekker vond is ineens niet meer lekker en vice versa.

Een paralel kan wat dat betreft getrokken worden met muziek. Vaak moeten platen even wennen of ben je gewoon nog niet helemaal klaar voor de artiest. Na verloop van tijd ga je dan het licht zien en hoor je dingen die je daarvoor nog nooit gehoord had. Ineens "klikt" het.
Zo is het voor mij ook met Kraftwerk gegaan. Het eerste album dat ik van hen kocht was Computer World, volgens velen hun beste album. Ik vond er echter geen klap aan! Saai hoor, steeds hetzelfde, maar vooral, geen "sweeps" die ik zo gewend was van Jean Michel Jarre's synthesizer muziek.

Inmiddels ben ik het steeds meer gaan waarderen en vandaag had ik Computer World weer eens op staan. Het is inderdaad een geweldige plaat. Ik hou van spruitjes!!!

De nieuwe playlist is online!

Vanavond ging de show niet zo lekker, dat kan je wel eens zo hebben. Ach, volgende week beter!
De playlist is weer te bekijken op de tracks-site.